หัวข้อ: …อยากจะเอ่ยถึงความรักนี้สักหน่อย…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 24 ธันวาคม, 2568, 04:39:52 AM
…อยากจะเอ่ยถึงความรักนี้สักหน่อย…
อยากจะเอ่ยถึงความรักนี้สักหน่อย
แม้อาจเกิดขึ้นมิบ่อย น้อยจนหวั่น
คือสัญญาณบอกเหตุ วิเทศสัมพันธ์
จากข่มขู่สู้รบกัน ผันเปลี่ยนไป
ใคร่เขียนฝากวรรคหวานสะท้านโสต
จวบพิโรธฟั่นเฟือน หยุดเคลื่อนไหว
พลังรักปรี่ล้นท่วมท้นหทัย
ฤทธานุภาพกว้างไกลสดใสบันดล
อันความรัก ความการุญค้ำจุนโลก
ดับวิโยค เมตตาผลาผล
พร้อมอภัยให้กัน ปราศชั้นชน
โลกร้างไร้ ซึ่งจลาจล จี้ปล้น สงคราม
ดุจปรองดอง น้องพี่ นี้ปรากฏ
อัตตาสูงถอยถด ขบถห้าม
จากสู้รบปรบมือ มิถือความ
ด้วยงดงาม เจรจา เยี่ยงอารยะ
สันติสุขจึงกำเนิด เกิดขึ้นใหม่
ท่ามกลางใสซื่อแววตาวิสาสะ
เมื่อต่างเลิกชักพาวิวาทะ
คืนสงบสู่สาธารณะ ปลิดระทม
หวังเอ่ยถึงความรัก นี้จักช่วย
เอื้ออำนวย ทิฐิคร่า มานะข่ม
จากร้อนเร่า เร้ารุกปลุกระดม
สู่คายคม วิถีปราชญ์ พิลาสงาม
RjkuTMUDs1k
“…อันดนตรีมีคุณทุกอย่างไป
ย่อมใช้ได้ดังจินดาค่าบุรินทร์
ถึงมนุษย์ครุฑาเทวราช
จตุบาทกลางป่าพนาสิณฑ์
แม้นปี่เราเป่าไปให้ได้ยิน
ก็สุดสิ้นโทโสที่โกรธา…”
[พระอภัยมณี : สุนทรภู่]
Soul Searcher
Inspired to write 24/12/2025
|
|