|
หัวข้อ: ...ก็แล้วไปสิ ฮึ! เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 13 มีนาคม, 2558, 03:09:45 PM (http://www.munjeed.com/image_news/2012-10-27/Dailynew_10272012100835AM.jpg)
บ้านสองตอนผ่อนกู้อยู่อาศัย ปรากฎในบัญชี ธ.ก.ส. หาค่ำเช้าเท่าไรเงินไม่พอ วิงวอนขอสินเชื่อยืดสัญญา เก่าคงจ่ายย้ายกลบดอกทบต้น ฝ่ายบุคคลลงลึกขอปรึกษา เสนอนำชำระกะเวลา ท้ายกันยาบ่ายผันให้ทันที ข้าวกรอกหม้อก่อไฟสุกได้มื้อ ควักเบี้ยซื้อจากร้านผ่านโรงสี ข้าวนาดำกำเคียวเกี่ยวทุกปี คุ้มใช้หนี้ปุ๋ยยาฆ่าแมลง กลั้นน้ำตาตกในกลัวใครรู้ ข้าวเปลือกตูชักลากกองตากแห้ง สีขัดขาวขายคืนค่าแสนแพง กินเรี่ยวแรงเหงื่อไคลหยดไหลริน ทุกข์ของคนจนยากลำบากยิ่ง ขาดสองสิ่งอยากได้ใคร่ถวิล หนึ่งมีบ้านสานอู่อยู่ทำกิน สองที่ดินพอเพียงเลี้ยงปลาปู บ้านต้องเช่าข้าวเชื่อเหลืออดแล้ว โอน้องแก้วอนาคตอ้ายหดหู่ หากทำไก๋ไม่เห็นมาเอ็นดู จะไปอยู่กินฟรีบวชที่วัด :23: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: Re: ...ก็แล้วไปสิ ฮึ! เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 14 มีนาคม, 2558, 08:48:38 PM (http://img.ryt9.net/www/350x900s/files/20111230/iq48ae2610be462ff2d2b4963775196053.jpg)
ยลข่าวสารขานกล่าวจากบ่าวเหนือ ลำบากเหลือข้นแค้นแสนสาหัส ต้องขาดเขินเงินตราสารพัด ทุกอย่างรัดรึงเน้นคับเค้นทรวง น้องกินนอนหย่อนกายหายใจนึก ในส่วนลึกมีอ้ายชายสุดหวง คงฤดีปี้ป่นจนหม่นกลวง ทุกเวลาเลยล่วงห่วงเสียจัง ส่งจดหมายท้ายฉบับกำชับว่า รอรับด้วยอ้ายจ๋าหล้าข้ามฝั่ง ขึ้นรถไฟไปเหนือเยื่อใยยัง เพราะใจสั่งมาคลอพอรู้ความ ในชะลอมหอมกระเทียมเตรียมมาฝาก ทั้งปลาตากกุ้งแห้งแดงมะขาม กุนเชียงหมูปูเค็มเติมเต็มตาม หูฉลามไม่มีเนาะเพราะมันแพง พริกกะปิมีพร้อมกลิ่นหอมฉุย ปลาดุกอุยย่างไฟใหม่จากแผง ลวกสะเดาเผากุ้งหอมฟุ้งแรง ตัวโตแดงเป็ดย่างหลายอย่างมีฯ. นั่งรถไฟใจปริ่มยิ้มชื่นสุข จะปลอบปลุกอ้อนอิงทิ้งศักดิ์ศรี ในใจนั้นฝันเพียงเคียงคนดี พอถึงที่"รพีฯ"อ้ายไยมีเมีย ละอองดิน :0895: หัวข้อ: Re: ...ก็แล้วไปสิ ฮึ! เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 15 มีนาคม, 2558, 04:43:31 PM มือขยับจับจอบหอบอกสั่น
สะดุ้งขวัญเขย่าเข่าปลกเปลี้ย แผ้วถางพงดงดอนร้อนอ่อนเพลีย ร่างกายเสียเหงื่อไคลตาไพล่มัว รวมร้อยวันพันคืนหมื่นมื้อจบ มิเคยพบโฉมสะอางแม่นางอั้ว นึกว่าเผื่อเสือสางแสร้งพรางตัว ใจเต้นรัวกลัวเผลอเจอจับกิน ยืนตะลึงหนึ่งนานยิ้มขานคะ ขอพบปะ รพีฯ ที่ถวิล หนูนี้คือชื่อน้อง ละอองดิน คนฐานถิ่นปฐมเมืองส้มโอ ทำธุระปะปังฝั่งแม่สาย กลับเชียงรายลำปางทางผ่านโผล่ แวะเยี่ยมเยือนเพื่อนกานท์หนานนะโม ชะลอมโตของฝากมอบมากมาย ซึ้งน้ำใจไมตรีที่หยิบยื่น แสนสดชื่นอบอุ่นขอบคุณหลาย จะเคียงคลอต่อกลอนเพื่อผ่อนคลาย มิกลับกลายเก็บกดปลดประวิง นับคุณงามความดีที่สรรสร้าง ยกเป็นนางสยมบรมหญิง พี่โสดเปลี่ยวเดียวดายกายใจจริง เธอขึ้นหิ้งขื่อแปเป็นแม่พระ..แล้ว รพีกาญจน์ |