|
หัวข้อ: ขอโทษมิตร เริ่มหัวข้อโดย: ฝึกกวี ที่ 27 มีนาคม, 2558, 06:12:06 PM เธอคือเพื่อนของฉันมั่นเสมอ
ฉันรักเธอดั่งปลาทูคู่เสกสรร คอยตามใจรักษามิตรจิตผูกพัน เธอเท่านั้นเป็นที่หนึ่งในดวงใจ ฉันก็รู้เธอมีคู่ในดวงจิต คอยตามติดเธอทุกคราน่าสงสัย ฉันก็มีคนแอบรักในดวงใจ ที่ทำให้ใจฉันนั้นผ่อนคลาย เราสองคนต่างมีคู่ในดวงจิต ถึงเป็นมิตรที่รักยิ่งกว่าสิ่งไหน ฉันมีคู่ก็รู้อยู่แก่ใจ จึงเปลี่ยนไปตามใจเขามากกว่าเธอ แต่ใช่ว่าจะคลายคลอนค้อนเบื่อหน่าย ลืมสหายที่อยู่ด้วยกันเสมอ ยังคอยคู่เป็นอยู่เพราะรักเธอ มั่นเสมอเพราะรักเธอตลอดมา เธอเก็บเงียบไม่ชอบที่ฉันเปลี่ยน ทำนั่งเนียนเห็นดีด้วยช่วยปรึกษา แต่ใจจริงน้อยใจตลอดมา ทำเฉยชาไม่คิดจะบอกใคร ถึงเดือนสามเธอจิตตกเหมือนอกหัก น้อยใจนักค้อนจิตทำผลักไส ขับไล่ฉันตัดเพื่อนไร้เยื่อใย ฉันเศร้าใจน้ำตาไหลเธอตัดรอน ฉันสำนึกทำผิดหวั่นวิตก ไม่โกหกอธิบายให้หายค้อน ฉันทำดีเพราะหวังในบังอร โปรดอย่าค้อนจงอภัยใช่เปลี่ยนแปลง เธอมีคู่อยู่แล้วใช่ไหมเล่า ถ้าฉันเอาใจเธอคงแสลง คู่เธอนั้นไม่ชอบจึงเปลี่ยนแปลง ไม่ได้แกล้งเปลี่ยนไปโปรดอภัย เรื่องต่อมาเห็นว่าฉันตามใจเขา นั่นเพราะเราคิดผูกจิตพิสมัย แต่ฉันก็ตามใจเธออรทัย มีอะไรเธอก็ได้เหมือนๆกัน ฉันตามง้อเธอมานานสองเดือนกว่า จะเดือนห้าแล้วหนาแม่ยอดขวัญ ฉันโศกเศร้าคิดถึงเธออยู่ทุกวัน โอ้สหายให้อภัยฉันสักที ฉันสัญญาว่าหากทำให้ข้องจิต โปรดอย่าคิดอภัยให้ในหนนี้ แม้ผ่านไปกี่วันกี่เดือนปี จะไม่มีตัวฉันในสายตา ฉันรู้ว่าเธอโกรธเพราะเธอรัก มิตรแน่นหนักแน่นแฟ้นยากเสาะหา ฉันนั่นแหละผิดเองโปรดเยียวยา นะเธอจ๋าฉันขอโทษที่ผิดเอง :19: มันคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้น |