เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: Black Sword ที่ 02 กันยายน, 2556, 07:30:29 PM



หัวข้อ: ...-๐ หล่อหลอม ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 02 กันยายน, 2556, 07:30:29 PM
                                   (http://upic.me/i/ko/11b1-420-2.jpg) (http://upic.me/show/46846051)


                                               .....-๐ หล่อหลอม ๐-.....

                                           ๑. ดาบเป็นรูปเป็นร่างดั่งหมายนี้
                                           จักต้องตีต้องฟาดด้วยวาดหวัง
                                           ต้องโหมไฟให้แสงแรงระวัง
                                           แล้วชุบแข็งแต่งดั้งขึ้นตั้งคม

                                           ๒. ปรับเปลี่ยนแปลงผิวผ่องร่องรอยสิ้น
                                           ขัดประทินจำเพาะดูเหมาะสม
                                           จึงอวดกายให้เห็นเช่นเชยชม
                                           ค่อยอวดคมวับวาวกับชาวชน

                                           ๓. ป่านทุกข์ท้อลำบากยากหลีกหลบ
                                           ผ่านเพียงพบเผชิญเกินสับสน
                                           แรงหวดตีกระหน่ำซ้ำซัดจน
                                           ถั่งท่วมท้นถาโถมที่โหมมา

                                           ๔. แส้วิโยคโบกโบยอย่าโรยร่วง
                                           หลอมหล่อทรวงมุ่งมาดปรารถนา
                                           สู้อดทนพ้นผ่านกาลเวลา
                                           สติกล้าชุบแข็งแห่งหัวใจ ๚๛


                                                         ...
                                                - Black Sword -
                                                 (หมู มยุรธุชบูรพา)
                                                         ...


หัวข้อ: Re: ...-๐ หล่อหลอม ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 11 กันยายน, 2556, 06:43:47 PM
(http://upic.me/i/vx/xback.jpg) (http://upic.me/show/47003987)

กายก้าวเดินองอาจจิตหวาดหวั่น
ทุกข์โรมรันทันท่วงทุกช่วงไหว
หากพลาดล้มจมเจ็บเหน็บฤทัย
หรือมีใครชี้ชะตาให้กล้าเดิน

ทางข้างหน้ามืดดำมือคลำย่าง
อาจเจอบ้างบางเนาเป็นเถาเถิน
มีหลุมบ้างบ่อบ้างวางพะเนิน
หากจิตเพลินเกินยั้งระวังตน

ต้องเจ็บปวดปานใดใครเฉลย
กรรมกองเกยเก่ากาลพาลฉงน
มาถมทับดับดวงล่วงกมล
กำลังใจไหลล้นหรือดลจาง
:21:
ลิตเติลเกิร์ล

(http://upic.me/i/9g/iy63ugu78xs.gif) (http://upic.me/show/43712847)


หัวข้อ: Re: ...-๐ หล่อหลอม ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 12 กันยายน, 2556, 11:40:05 PM


                                           ๑. ทางข้างหน้าอาจโศกวิโยคเศร้า
                                           เรื่องรุมเร้าลามท่วมร่วมขัดขวาง
                                           ทุกก้าวเดินเจ็บจนในหนทาง
                                           อาจอ้างว้างเดียวดาย.. ไม่หยั่งรู้

                                           ๒. แต่อกเอ๋ยยอมจมถูกถมทับ
                                           แล้วแหลกยับกำสรดแสนอดสู
                                           กล่าวโทษฟ้าชะตาหมองพิศตรองดู
                                           หากนิ่งอยู่บอกได้.. ไม่ต้องเดา

                                           ๓. เพียงหนึ่งก้าวกล่าวอิงสิ่งใดบ้าง
                                           ก้าวหนึ่งย่างเปิดใจไม่ขลาดเขลา
                                           ก้าวสองย่างแย้มหาหนทางเรา
                                           ก้าวสามเล่าความหมายล้วนมากมี

                                           ๔. แต่ละก้าว ละก้าว ไม่เปล่าสูญ
                                           แต่ละก้าวเพิ่มพูนคูณศักดิ์ศรี
                                           ก้าวไปเถิด ก้าวไป ด้วยใจนี้
                                           หลอมหล่อพลีก้าวท้า ชะตาตน ฯ

                                            

                                                          ...
                                                   - Black Sword -
                                                    (หมู มยุรธุชบูรพา)
                                                           ...


หัวข้อ: Re: ...-๐ หล่อหลอม ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 13 กันยายน, 2556, 09:00:07 PM

                                            ๕. ก้าวแรกล้มจมแดนแสนสาหัส
                                            พยายามยืนหยัดกำจัดผล
                                            คิดว่าเป็นบทเรียนที่เวียนวน
                                            คิดว่าหนทางหน้าคงฟ้างาม

                                            ๖. ก้าวสองยังพลั้งพลาดอนาถแท้
                                            จิตย่ำแย่แดป่นคนเหยียดหยาม
                                            ใช่โทษหาชะตาถม ให้จมตาม
                                            คงเป็นความผิดเรา โง่เขลาเอง

                                            ๗. ก้าวที่สามทราบไหมมั่นใจหรือ
                                            ข้างหน้าคือความจริงสิ่งตรงเผง
                                            หากก้าวไปไกลผู้ดูวังเวง
                                            จิตหวาดเกรงเกินก้าว..กรายกรมเกรียม
                                                           
                                                            ฯลฯ
                                                          รินดาวดี