หัวข้อ: ทนฝืนคืนหนาว.. เริ่มหัวข้อโดย: ซี ที่ 11 ธันวาคม, 2558, 01:20:23 PM ลมหนาวผ่านมืดมัวสลัวหมอก
นกไม่ออกจากรังนั่งจับเจ่า น้ำค้างโปรยจางจางแผ่วบางเบา เยือกเย็นเข้าถึงขั้วของหัวใจ หนาวปีนี้มาช้ากว่าปีก่อน คิดอาวรณ์ความหลังยังหวั่นไหว อดีตเคยแสนหวานพ้นผ่านไป หนาวมาเยือนคราวใดไม่วายตรม.. :23: ซี/11/12/58 หัวข้อ: Re: ทนฝืนคืนหนาว.. เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 11 ธันวาคม, 2558, 05:09:03 PM เย็นยะเยือกหนาวไซร้แค่ทายทัก
เหมือนความรักหวานอยู่แล้วรู้ขม หยั่งรากลึกปักลงคงระทม สุดระบมหากพักแค่ทักทาย อันลมหนาวผ่านมารู้ว่าหนาว ฤดูกาลพร่างพราวร้าวความหมาย หนาวอารมณ์ขื่นขมจนชีพวาย มีเพียงตายทำได้ให้ลืมเธอ สิริวตี หัวข้อ: Re: ทนฝืนคืนหนาว.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 11 ธันวาคม, 2558, 09:40:08 PM :30:
เย็นลมโชยโบยพัดสะบัดโบก สายลมโกรกเกรี้ยวกราดพลาดพลั้งเผลอ เกิดพายุแรงเหวี่ยงเลี่ยงหลบเออ ฟ้ามืดเบลอเจอฝนทนระกำ ฝุ่นตลบอบอวลด่วนรีบหนี พายุมีหลายหลากฝากความขำ ต้นไม้โค่นโอนเอนเห็นประจำ หากถลำช้ำแน่แพ้ทางลม วิริน ๑๑/๑๒/๕๘ :30: หัวข้อ: Re: ทนฝืนคืนหนาว.. เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 ธันวาคม, 2558, 01:02:19 PM จะหน้าร้อนหน้าฝนหรือหน้าหนาว
ความปวดร้าวฝังใจให้ขื่นขม พายุรักพัดมาล้าระทม มีความช้ำกอดห่มถมฤทัย สิริวตี :35: |