เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ซี ที่ 11 ธันวาคม, 2558, 01:20:23 PM



หัวข้อ: ทนฝืนคืนหนาว..
เริ่มหัวข้อโดย: ซี ที่ 11 ธันวาคม, 2558, 01:20:23 PM
ลมหนาวผ่านมืดมัวสลัวหมอก
นกไม่ออกจากรังนั่งจับเจ่า
น้ำค้างโปรยจางจางแผ่วบางเบา
เยือกเย็นเข้าถึงขั้วของหัวใจ

หนาวปีนี้มาช้ากว่าปีก่อน
คิดอาวรณ์ความหลังยังหวั่นไหว
อดีตเคยแสนหวานพ้นผ่านไป
หนาวมาเยือนคราวใดไม่วายตรม..

 :23:
ซี/11/12/58


หัวข้อ: Re: ทนฝืนคืนหนาว..
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 11 ธันวาคม, 2558, 05:09:03 PM
เย็นยะเยือกหนาวไซร้แค่ทายทัก
เหมือนความรักหวานอยู่แล้วรู้ขม
หยั่งรากลึกปักลงคงระทม
สุดระบมหากพักแค่ทักทาย

อันลมหนาวผ่านมารู้ว่าหนาว
ฤดูกาลพร่างพราวร้าวความหมาย
หนาวอารมณ์ขื่นขมจนชีพวาย
มีเพียงตายทำได้ให้ลืมเธอ

สิริวตี


หัวข้อ: Re: ทนฝืนคืนหนาว..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 11 ธันวาคม, 2558, 09:40:08 PM
 :30:

เย็นลมโชยโบยพัดสะบัดโบก
สายลมโกรกเกรี้ยวกราดพลาดพลั้งเผลอ
เกิดพายุแรงเหวี่ยงเลี่ยงหลบเออ
ฟ้ามืดเบลอเจอฝนทนระกำ

ฝุ่นตลบอบอวลด่วนรีบหนี
พายุมีหลายหลากฝากความขำ
ต้นไม้โค่นโอนเอนเห็นประจำ
หากถลำช้ำแน่แพ้ทางลม

วิริน
๑๑/๑๒/๕๘

 :30:


หัวข้อ: Re: ทนฝืนคืนหนาว..
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 ธันวาคม, 2558, 01:02:19 PM
จะหน้าร้อนหน้าฝนหรือหน้าหนาว
ความปวดร้าวฝังใจให้ขื่นขม
พายุรักพัดมาล้าระทม
มีความช้ำกอดห่มถมฤทัย

สิริวตี
 :35: