เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: ซี ที่ 17 ธันวาคม, 2558, 09:04:20 AM



หัวข้อ: รักท่วมจิต
เริ่มหัวข้อโดย: ซี ที่ 17 ธันวาคม, 2558, 09:04:20 AM
ยังผ่านโลกมาน้อยด้อยหลายอย่าง
บนเส้นทางความฝันนั้นแสนสวย
ชีวิตจริงยอกย้อนอ่อนระทวย
อยู่ได้ด้วยหัวใจในทุกวัน

อยากเป็นเช่นหลายคนบนโลกนี้
คงไม่มีทางเป็นได้ใช่ไหมนั่น
ชีวิตเราชีวิตใครไม่เหมือนกัน
จึงฝ่าฟันวันคืนฝืนใจทน

ใจทั้งใจเรานี้มีความรัก
พบอกหักผิดหวังทั้งหมองหม่น
คอยครวญคร่ารำพันกันเวียนวน
เฝ้าเพ้อบ่นกับตัวเองเป็นเพลงกลอน

ก็มันเจ็บมันปวดร้าวรวดยิ่ง
สุดจะนิ่งเป็นใบ้ให้ถ่ายถอน
ระบายออกบอกกล่าวความร้าวรอน
คอยออดอ้อนวอนมาเพ้อน่าอาย

จะเก็บไว้ในใจอย่างไรได้
มองทางไหนมืดมนจนใจหาย
คิดมากไม่จืดจางแทบวางวาย
คงจะตายกับรักลงสักวัน..

 :19:
ซี/17/12/58


หัวข้อ: Re: รักท่วมจิต
เริ่มหัวข้อโดย: ปาริชาติ ที่ 17 ธันวาคม, 2558, 09:33:05 AM

ยินเสียงชาย"อกสามศอก"มาบอกเล่า
ว่าซึมเศร้าวิปโยกท้อ-โศกศัลย์
ดื่มน้ำตาแทนข้าวร้าวจาบัลย์
รักสะบั้นถูกหญิงทิ้งทำลาย

มัวตัดพ้อไยเล่าแค่สาวทิ้ง
กลุ้มเป็นลิงแก้แห-ล้มแพ้พ่าย
สาวในโลกยังมีที่มากมาย
อย่านอนก่ายหน้าเศร้าท้อเหงาตรม

กิจกรรมมากมายใคร่ครวญหา
อ่านตำราในบ้านงานสุขสม
ปลูกต้นไม้เลี้ยงสัตว์ชัดภิรมย์
ทำขนมนมเนยเลยทำกิน

เกิดประโยขน์กว่านั่งฝังจมเศร้า
หลงนิยายน้ำเน่าเดี๋ยวด่าวดิ้น
ทางข้างหน้ายังไกลให้ยลยิน
โลกโศภินเสมอเดี๋ยวเจอเอง..

ปาริชาติ

:smiley01:


หัวข้อ: Re: รักท่วมจิต
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 07 มกราคม, 2559, 02:58:55 PM
:30:

อันความรักหนักเบาเรายิ้มสู้
ใยหดหู่เหินห่างอย่างตาเท่ง
หวานมีบ้างแบบนี้ซิอย่าเกรง
เลือดนักเลงนักรักจักสมจินต์

อยู่บนโลกโศกซ้อนนอนเหงาหงอย
อย่ามัวรอแต่นั่งคอยบนดอยดิ้น
เริ่มแจกจ่ายความรักภักดิ์ยุพิน
ชวนดมกลิ่นไออุ่นละมุลทรวง

วิริน
๗/๐๑/๕๙

 :30: