|
หัวข้อ: ...ความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 03 เมษายน, 2559, 06:19:42 PM ขอหยิบความทรงจำนำกอดห่ม
ลบขื่นขมหม่นเศร้าร้าวหวั่นไหว เพราะตราตรูเหลือเกินที่เดินไป เหลือทิ้งไว้แค่ทรงจำอันแสนจาง มิอาจจับสัมผัสความรู้สึก เคยล้ำลึกตรึงไว้มิให้ห่าง กอบเก็บความห่วงใยไม่รู้วาง เดินร่วมทางเป็นเพื่อนเมื่อเลือนเธอ ขอแค่คิดคิดถึงซึ่งแค่นี้ มากกว่าที่เคียงใกล้ยามใจเผลอ ทุกโมงยามเดียวดายที่ได้เจอ มั่นเสมอเพียงพี่นี้ผู้เดียว แม้เวลามิอาจเดินย้อนกลับ แต่มิลับจากใจโยงใยเกี่ยว จะจำมั่นหัวใจใครมาเยียว- ยาแห่งเสี้ยวความรักสลักมา แม้จะเนิ่นนานวันเปลี่ยนผันจิต น้องยังคิดรอคอยละห้อยหา โปรดสักนิดสักหน่อยค่อยเมตตา ขอกลับมาหารักถักทรงจำ สิริวตี หัวข้อ: Re: ...ความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 04 พฤษภาคม, 2559, 03:24:43 PM ลืมแล้วหรือรักเราเคยเกลาสร้าง
เสกเป็นทางวันเก่าเราขบขำ เคยถนอมป้องปัดทุกข์ที่บุกทำ แต่ใยซ้ำเมินหน้าลาห่างทรวง ฉันยังแสนเสียใจอาลัยพี่ ห้วงฤดีดวงนี้ยังคอยห่วง เคยปลอบขวัญเอาใจกว่าใครปวง คืนวันล่วงผ่านไปทำใจชิน สิริวตี หัวข้อ: Re: ...ความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 05 พฤษภาคม, 2559, 11:28:51 AM :30:
ความทรงจำย้ำชัดปัดไม่ออก แถมยังตอกติดตรึงดึงสุขสิ้น อย่าอาลัยอาวรณ์สะท้อนจินต์ โถยุพินโดนหมัดเขาจัดเต็ม ยังเสียใจเสียดายผู้ชายห่วยห่วย คุณพระช่วยด้วยพรหมณ์เหมือนงมเข็ม เขามาเกี่ยวเกาะแกะพร้อมแทะเล็ม คนใจเค็มอย่างนั้นต้องหั่นทิ้ง วิริน ๕/๕/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ...ความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 05 พฤษภาคม, 2559, 11:35:05 AM ความทรงจำรักเขาวันเก่าก่อน
ยามไหวอ่อนจึงคิดด้วยจิตหญิง ผ่านมาเป็นแรมปีที่แอบอิง ยากลืมยิ่งก็ยากลำบากนัก สิริวตี :15: |