เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 18 มิถุนายน, 2559, 07:46:45 AM



หัวข้อ: ฝนหายคนคล้ายกัน
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 18 มิถุนายน, 2559, 07:46:45 AM
(https://z-1-scontent-sin.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/13450121_1093905824013243_4888900265669234645_n.jpg?oh=c64008797ef19a8c75fd24578e3de79d&oe=57D3F82B)

..ฝนหายคนคล้ายกัน..
(ไม่รู้จะตั้งชื่อกลอนว่าอย่างไร)

นอนฟังเสียงเม็ดฝนหล่นกระทบ
หลังคาหลบบังแดดที่แผดเผา
ผ่านหน้าร้อนก่อนนั้นพอบรรเทา
ได้ร่มเงาเย็นบ้างร้อนร้างลา

หยาดฝนปรอยคล้อยไปเม็ดไม่ขาด
ลมพัดสาดโปรยปรายหนาวกรายหา
ขยับหมอนนอนหนุนหวังอุ่นมา
แต่น้ำตากลับให้อุ่นไอแทน

หมดเวลาอุ่นไอเคยได้ห่ม
แม้หนาวลมหนึ่งทรวงยังห่วงแสน
ระยะทางห่างกันมิกั้นแดน
สุดหวงแหนด้วยซ้ำเคยย้ำนวล

ถึงเวลาสิ้นสุดก็หยุดหมด
มิเหลือทดแทนใดหากใจหวน
แม้แต่คำเคยเถียงสำเนียงชวน
ให้ทบทวนดวงจินต์ก็สิ้นตาม

เสียงเม็ดฝนสงบกระทบแผ่ว
ฝนลาแล้ว..ยินไหมเสียงใครถาม
ฝนอะไรไหลลงหน้านงค์ราม
ฝนน้ำตาบู่มบ่ามมิห้ามเลย

ทำไมหนอคนไกลถึงไปง่าย
คล้อยห่างหายจบสิ้นไร้จินต์เผย
หากแต่ฝนยังเยือนมาเหมือนเคย
แต่คนเอ๋ย..ทำไมไม่เหมือนเดิม

พิณจันทร์
๑๘ มิถุนายน ๒๕๕๙


หัวข้อ: Re: ฝนหายคนคล้ายกัน
เริ่มหัวข้อโดย: ชลนา ทิชากร ที่ 18 มิถุนายน, 2559, 01:04:19 PM
(http://www.horroria.com/i/nstills/91/94/9194/9194-269993.jpg)

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_030.gif)

นอนฟังเสียงเปรี้ยงปร้างกลางอากาศ
สายฟ้าฟาดผาดแผลงแรงลมเสริม
ฝนกระหน่ำซ้ำซัดสะบัดเติม
ความหนาวเพิ่มเสริมให้ใจระทม

หยาดฝนปรอยคอยหายหนาวกายแสน
สิ่งทดแทนแขนสอดกอดผ้าห่ม
นึกถึงเขาเนาแนบแอบภิรมย์
ยิ่งหมองตรมซมซานราวรานใจ

หมดเวลาฟ้าสางสว่างแล้ว
เสียงไก่แววแจ๋วดังกังวานใส
รุ่งอรุณอุ่นแดดแผดอำไพ
เหงาทรวงในไห้หวนครวญรำพัน

ถึงเวลาฟ้าสายเที่ยงบ่ายคล้อย
คนเฝ้าคอยน้อยใจไห้โศกศัลย์
เห็นนกเขาเคล้าคู่จู๋จี๋กัน
นึกถึงวันสัญญาคำสาบาน

เสียงเม็ดฝนหล่นหลั่งคราครั้งไหน
สาวหวั่นไหวใจจิตคิดฟุ้งซ่าน
นึกถึงคู่อยู่เคล้าเศร้าดวงมาน
อดีตผ่านกาลลับไม่กลับคืน

ทำไม่หนอรอหายเสียดายนัก
ยามแรกรักมักง่ายคล้ายหยิบยื่น
ยามหมดรักมักเศร้าเฝ้ากล่ำกลืน
รักเป็นอื่นขืนขมระทมทรวง

ชลนา  ทิชากร

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif)

dypkKPgDrq8


หัวข้อ: Re: ฝนหายคนคล้ายกัน
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 18 มิถุนายน, 2559, 01:58:29 PM

...เอ๊ะ พระอาทิตย์ไม่ขึ้น ไหงพระจันทร์ โผล่มาได้งัยเนี่ย...
เอ๊ะหรือเกิดอาการตาลาย เห็นดาวพลูโต เป็นพระอาทิตย์หว่า...555

...ยินดีที่ได้ยินเสียงเพลงพิณ "อกคัดกลัดหนอง"
ของ(อดีต) "แม่นางพิณพิฆาต"แห่งยุทธภพ อารมณ์กลอน
อีกครั้งนะครับ (รู้สึกพักหลังจะแผ่วไปเยอะ...555)
เหล่าแฟนคลับทั้งหลายเค้าคิดถึง เข้ามาวางกลอนบ่อยๆนะครับ

Soul ขาเผือก (แบบมิกลัวถูกตื้บ)

 :27:



หัวข้อ: Re: ฝนหายคนคล้ายกัน
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 19 มิถุนายน, 2559, 01:56:18 PM
 :15:

รักเป็นอื่นขื่นขมระทมรู้
แม้จมอยู่ในจิตสถิตย์สรวง
เมื่อมอบรักปักจินต์หมดสิ้นดวง
มิคิดทวงดวงจินต์ แค่ผินคอย

หากแต่ฝนยังซัดสะบัดสาด
มิเคยขาดเยือนเนาสุดเหงาหงอย
คล้ายดั่งฝนถ้อยคำเกิดซ้ำรอย
ยังทยอยย้ำเตือนคิดเหมือนเดิม

พยามยามห้ามใจอย่าไปคิด
คนไร้สิทธิ์ระลึกอย่าหึกเหิม
หากมีคนมาใหม่คล้องใจเติม
อยากจะเริ่มรักใหม่แต่ใจเมิน

เพราะว่าเป็นรักแรกมาแทรกจิต
มาแนบฃิดพร้อมฝนต่างคนเขิน
ร่มเพียงคันหนทางเราต่างเดิน
สุขเหลือเกินเพลินฝนร่วงหล่นมา

ฤดูฝนคราวใดบาดใจเหลือ
ตกเป็นเบือคล้ายหยันเย้ยหรรษา
แล้วก็ยังปะปนฝนน้ำตา
มิสั่งลาจากใจร่ำไห้ครวญ

พิณจันทร์
๑๙ มิถุนายน ๒๕๕๙


หัวข้อ: Re: ฝนหายคนคล้ายกัน
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 19 มิถุนายน, 2559, 02:03:19 PM
 :27:

พระอาทิตย์ไม่ขึ้น..จันทร์ตื่นแล้ว
กลับมาแจ้วกลอนขานสำราญหวน
พระอาทิตย์งอนจันทร์สิ้นวันทวน
พระจันทร์ชวนเท่าไหร่ก็ไม่มา

 :28:

พระอาทิตย์ตกน้ำนอนช้ำจิต
ท่านมืดมิดจิตใจไม่หรรษา
พระจันทร์งัดเท่าไหร่ไม่เจรจา
หมดเวลาครื้นเครง...กระเตงนอน

 :21:

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆพระอาทิตย์หลับไหลแล้วค่าาาา..
ว่าจะไดศิษย์น้อง.....ท่านพี่คุณไปหน๋ายยย

 :34: :28: :27:


หัวข้อ: Re: ฝนหายคนคล้ายกัน
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 19 มิถุนายน, 2559, 02:13:58 PM
วตีว่า หนีไปขูดหวยแล้วกับท่านต้นตระกานท์ สงสัยจะขูดทุกต้น กะเอารางวัลที่1 แหงๆ เพราะหายไปเลย

แงๆๆๆๆ...เศร้า
 :30:


หัวข้อ: Re: ฝนหายคนคล้ายกัน
เริ่มหัวข้อโดย: ชลนา ทิชากร ที่ 19 มิถุนายน, 2559, 07:06:16 PM
(http://www.bloggang.com/data/tvlife/picture/1302925500.jpg)

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_030.gif)

รักเป็นอื่นยืนจ้องมองดูเขา
เคลียคลอเคล้าเย้ายั่วหัวเราะร่วน
คุยสนุกทุกก้าวเดินเชิญชี้ชวน
ไอรักอวลสรวลเสร่วมเฮฮา

หากแต่ฝนหล่นหลั่งขังในอก
เหมือนนรกอกไหม้ไห้ร่ำหา
รักเป็นอื่นคืนหวนทวนกลับมา
ปรารถนาคว้าไขว่ไว้เหมือนเดิม

พยายามถามใจทำไม่หรือ
จะดึงดื้อยื้อเอาเศร้ามาเพิ่ม
ให้ความทุกข์ลุกรุมดังสุมเพลิง
หลงระเริงเพลิงเศร้ามาเผาใจ

เพราะว่าเป็นเช่นนี้มิดีแน่
อาจพ่ายแพ้แก่เขาเข้าไปใหญ่
ยื้อจะหยุดฉุดจะอยู่รู้ได้ไง
สิ้นเยื้อใยไมตรีไม่มีทาง

ฤดูฝนดลใจให้กำสรวล
รักไม่หวนทวนกลับนับวันห่าง
เข็ดแล้วรักมักชืดเบื่อจืดจาง
ขอปล่อยวางร้างราอย่ามาเลย

ชลนา  ทิชากร

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif)

DK_q3_nljLc


หัวข้อ: Re: ฝนหายคนคล้ายกัน
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 20 มิถุนายน, 2559, 06:13:28 AM

...พระจันทร์ตื่นแล้ว ก็อย่าลืมล้างหน้า แปรงฟันด้วยนะคร้าบ
มิฉะนั้น กลอนท่านอาจมีกลิ่นขี้ฟันติดมาได้...555

ตื่นแล้วก็แวะมาวางกลอนบ่อยๆนะคร้าบ
ส่วนพระอาทิตย์นั้นอาจไปเกิดใหม่เป็นพระราหูไปแล้ว
(รอย้อนกลับมาดัก อมจันทร์อยู่ก็เป็นได้...555)

จากศิษย์น้อง

 :27:




หัวข้อ: Re: ฝนหายคนคล้ายกัน
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 23 มิถุนายน, 2559, 01:48:54 PM
 :35:

ฤดูฝนคนไกล...คล้องใจเขียน
อาจวนเวียนเรื่องรัก อกหักเผย
หากแต่ฝนก็เยือนบ่อยเหมือนเคย
น้ำตาเอ๋ยก็ไหลล้างใจตาม

แม้นมิให้ฝนเยือนหรือเลื่อนช้า
จะหยุดฟัาอย่างไรจึงให้ถาม
เหมือนดั่งรักฝังใจให้นิยาม
มิอาจห้ามดวงจิตปกปิดจำ

เพียงแค่เมฆตั้งเค้าทึมเทาสุม
รักเก่ารุมย้อนหาพาระส่ำ
ทุกสิ่งอย่างพรร่างพรูรู้ระกำ
ทุกสิ่งทำนำจิตต้องคิดไป

ด้วยเพราะรักมากเกินยามเพลินพิศ
รักด้วยจิตมั่นคงดำรงให้
ด้วยเพราะเป็นรักแรกมาแทรกใจ
จึงอาลัยอาวรณ์ทรวงอ่อนแอ

ไฉนเลยจะกล้าสบตาอีก
จึงหลบหลีกคนใหม่ซับใจแข
คงมิกล้าต่อใจ หากใครแล
เป็นได้แค่ มิตรใหม่คล้องตรี

จึ่งมีเพียงเมฆฝนแทนคนนั้น
ทุกคืนวันขับขานบทกานท์ศรี
ให้เรียงร้อยถ้อยสานเนิ่นนานปี
ตราบวันที่สิ้นฝนพ้นฤดู

พิณจันทร์
๒๓ มิถุนายน ๒๕๕๙



หัวข้อ: Re: ฝนหายคนคล้ายกัน
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 23 มิถุนายน, 2559, 04:48:55 PM
:30:

ฤดูฝนคนไกลใจห่วงหา
คอยเข้ามาทักทายคลายอดสู
แม้อกหักรักสลายคล้ายฤดู
เพรียกหาคู่ชู้ชื่นทุกคืนวัน

หากมิให้ฝนเยือนเหมือนดับจิต
ทุกชีวิตรอคอยนะกลอยฉัน
พืชผักเขียวขจีที่เห็นกัน
จากฝนนั้นแน่นอนก่อนจากลา

เพียงแค่เมฆตั้งเค้าอย่าเหงาทุกข์
จงรีบลุกตระเตรียมคอยเยี่ยมหน้า
ยิ้มให้กับความหลังครั้งก่อนมา
ซับน้ำตารินไหลให้เหือดลง

ถึงจะเป็นรักแรกมาแทรกจิต
ถึงไร้สิทธิ์อย่างไรอย่าไหลหลง
จงตั้งมั่นในทรวงทุกช่วงปลง
ต้องดำรงค์อยู่ไปให้ได้ดี

เรื่องสบตาทำได้ไม่อายดอก
เพียงเอ่ยบอกความนัยใจเต้นถี่
ถ้าเนื้อคู่กันแล้วแววคงมี
ร่วมยินดีส่งให้ได้แต่งงาน

จึงเรียงร้อยถ้อยถักเป็นอักษร
จึงต่อกลอนเรื่อยมาแม่ตาหวาน
จึงขับกล่อมบทเพลงเร่งวิมาน
ให้พบพานคู่แท้แน่นิรันดร

วิริน
๒๓/๖/๕๙

 :30: