|
หัวข้อ: : พายุ : เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 07 กรกฎาคม, 2559, 07:34:05 PM (http://mpics.manager.co.th/pics/Images/558000010948801.JPEG)
มีพายุคลื่นโถมโหมกระหน่ำ ซัดสาดซ้ำเรือสำเภาที่เข้าขวาง เชือกสำเภาหย่อนโคลงโยงระยาง เรือล่มหว่างมหาสมุทรสุดสะดือ เหลือเพียงรอยเศษซากแทนปากบอก หลบระลอกคลื่นใหญ่ไม่กล้าหือ เหล่ามนุษย์รุดว่ายสุดปลายมือ หมดแรงยื้อร่างร่วงแห่งห้วงน้ำ ดังว่ายวนเวียนไปในวัฏจักร แทบกระอักหากชะตาพาระส่ำ บางคนทรุดหยุดลงเพราะกงกรรม เกินจะช้ำกว่าจะฟื้นตื่นสู้จริง สิริวตี หัวข้อ: Re: : พายุ : เริ่มหัวข้อโดย: ต้นตระกรานต์ ที่ 07 กรกฎาคม, 2559, 08:52:05 PM มรสุมรุมเร้าเข้าถาโถม
ทั้งประโคมซ้ำซ้อนมิคลอนนิ่ง ดับชีวาพลัดพรากจากทุกสิ่ง ไม่ประวิงรีรอขอเวลา ทะเลงามยามคลั่งดังวายุ พร้อมประทุดุดันประจันหน้า สูญชีวีหายลับมิกลับมา อนิจจาธรรมชาติน่าหวาดกลัว ต้นตระกรานต์ :23: หัวข้อ: Re: : พายุ : เริ่มหัวข้อโดย: อารยะ ที่ 08 กรกฎาคม, 2559, 06:30:41 AM มิต่างกับใจคนบนโลกนี้ บัดเดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย ให้เวียนหัว ทำถูกใจใคร่ชมปรบมือรัว ขัดใจตัว เพียงน้อยคอยฆ่าฟัน ช่างน่ากลัวกว่ากันนั้นมากนัก มิรู้จัก ลึก-ตื้น คืนแปรผัน ด้วยใจคนคดเคี้ยว แลสูงชัน คือดินแดนแสนอาถรรพ์...น่าพรั่นพรึง. ●อารยะ● หัวข้อ: Re: : พายุ : เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 08 กรกฎาคม, 2559, 08:50:36 AM อยากจะออกจากเวียนวนบนวัฏจักร
เริ่มตระหนักจิตไว้ในที่หนึ่ง มิตราตรูหรูหราพาตราตรึง แค่ลึกซึ้งห้วงสงบคงสบดี อันใจคนคดเคี้ยวเลี้ยวหลายแยก แต่ที่แปลกก็ใจตนยังหม่นศรี บ้างก็เศร้าสุขโลภโกรธเกิดมี เหลือจะที่เข้าใจในอารมณ์ สิริวตี หัวข้อ: Re: : พายุ : เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 08 กรกฎาคม, 2559, 11:54:03 AM :12: มรสุมไหนเล่าจะเท่านี้ หมายขยี้ขย่ำซ้ำขื่นขม หวาดผวาเสียจริงยิ่งกว่าลม ห้ำหั่นตรมน้ำตาพาเดียวดาย พายุใจคนเราเข้าโถมถั่ง สุดจะยั้งยากยิ่งอิงความหมาย เชือดเฉือนจิตคิดไว้ในทางร้าย เกือบวางวายตอกย้ำเพราะคำคน วิริน ๘/๗/๕๙ :12: |