|
หัวข้อ: ...เหม็น... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 13 กรกฎาคม, 2559, 09:26:42 PM เอิบอาบคิ้วริ้วรอยหยดย้อยเหงื่อ ยกแขนเสื้อปาดขวางหยุดทางไหล ควันกระจายท้ายท่อมอเตอร์ไซค์ ดำคราบไคลเปื้อนปนพ่นผิวกาย ก้มงึมงำย่ำเดินเมินสีแสง ล้าอ่อนแรงจวนเที่ยงเสียงขาดหาย ร้อนไอแดดแผดจ้าหูตาลาย ฝนโปรยปรายเย็นทั่วตัวเปียกปอน นั่งพิงเสาศาลาคราเหน็ดเหนื่อย ลมระเรื่อยหลับลงตรงไม้ขอน แว่วจิ้งหรีดเรไรไกลกล่อมนอน ยูงสลอนเยี่ยมเยือนเพื่อนราตรี ท้องโครกครากลากเขโซเซซัด โหยหิวจัดหยิบฉวยกล้วยสุกหวี ปอกเปลือกกินกัดกรามสองสามที ลุกเร็วรี่สะอึกหนึกติดคอ ล่วงสงกรานต์นานเนาเข้าพรรษา เสาะถามหาดพธูอยู่ไหนหนอ ชวนกลับเถียงเลี้ยงตัววัวมอมอ เก็บมะกอลูกใหญ่ใกล้สุกงอม สวมผ้าเก่าเข้ากรุงแสนยุ่งเหยิง ผมกระเซิงสาบสางร่างผ่ายผอม ส่งกลิ่นเหม็นแมงวันวนไต่ตอม กระปี๋พร้อมคนขับขับลงรถ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...เหม็น... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 14 กรกฎาคม, 2559, 01:36:56 PM :12: เหม็นกลิ่นตัวทั่วทาพาหมองหม่น เหม็นกลิ่นคนเสื้อผ้ากล้าสบถ ถึงขับไล่ไสส่งลงจากรถ เถอะจงงดให้บริการขี้คร้านจัง เหม็นอะไรไหนเท่าเข้าสี่ห้อง เหม็นไปทั่วทุกช่องจ้องจนคลั่ง หากใจเหม็นเน่าเฟอะเลอะเกรอะกรัง ก็อย่าหวังให้อภัยในสังคม วิริน ได้ยินข่าวแล้วโกรธแทนลุง คุณเป็นรถสาธารณะให้บริการไม่สมควรอย่างยิ่ง ที่ไล่ผู้โดยสารลงจากรถ จิตใจของพวกคุณเหม็นมากๆ ๑๔/๗/๕๙ :12: |