|
หัวข้อ: อดีตของเสียงเพลง เริ่มหัวข้อโดย: หมาป่าเดียวดาย ที่ 19 กรกฎาคม, 2559, 09:49:14 PM (http://upic.me/i/nb/5index.jpg) (http://upic.me/show/58951379)
อดีตของเสียงเพลง ๑) ขณะที่บทเพลงบรรเลงเล่น ความซ่อนเร้นในใจใคร่เปิดเผย ความทรงจำครั้งอดีตผ่านคุ้นเคย เข้ามาใกล้ชิดเชยเผยตัวตน ๒) ท้วงทำนองของจังหวะ ที่ปะทุ ดั่งภูเขาร้อนระอุน่าฉงน หากระเบิดพุ่งไปสู่เบื้องบน ความทุกข์ทนคงหายไปจากใจนั้น ๓) หูสดับรับฟังกี่ครั้งแล้ว ไม่เคยแคล้วเข็ดหลาบจากห้วงฝัน ยังเป็นภาพหลอกหลอนทุกคืนวัน ไม่สามารถลบสิ่งนั่นออกจากใจ ๔) ฉันจะทำยังไงดีหละที่รัก มันเป็นเหมือนภาระหนักมาผลักไส เป็นแผลเป็นฝากรอยค้างอยู่ข้างใน ต่อให้ฉันไปแห่งใดไม่ลบเลือน หมาป่าเดียวดาย ภาพอินเตอร์เน็ต หัวข้อ: Re: อดีตของเสียงเพลง เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 19 กรกฎาคม, 2559, 11:30:47 PM ...อดีตเธอ กับฉัน สะบั้นแล้ว หากเสียงแว่ว หวานโสต โปรดเสมือน ความทรงจำ ล้ำค่า ที่พร่าเลือน กลับย้อนเยือน อีกครั้ง ที่ฟังเพลง เพียงขึ้นต้น ทำนอง ซ้องเสนาะ พลิ้วไพเราะ เพราะตาม นามเฉวง* เสียงดนตรี ลีลาศ หาดบรรเลง ใจเกร็งเกรง ระลึก นึกทุกครา เธอกับฉัน ฝันเก้อ เพ้อบนหาด ขาวสะอาด เม็ดทราย รายเรียงหรา ทุกลำนำ คำร้อง ต้องตรึงตรา พ้องนำพา สองใจ ใกล้ชิดกัน หากเวลา คลาเคลื่อน เลือนลืมสิ้น ดั่งภาพศิลป์ จินตนา เพลาฝัน เมื่อยามตื่น ฟื้นหาย คลายสำคัญ เหลือเพียงฉัน สรรค์เอง เพลงปลอบใจ... Soul Searcher Inspired to write 19/7/2016 *เฉวง : หาดเฉวง เกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี หัวข้อ: Re: อดีตของเสียงเพลง เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 20 กรกฎาคม, 2559, 02:29:53 PM :12: อดีดลบเลือนไปจากใจฉัน ทุกคืนวันโหยหาระอาไหม คิดเห็นหน้าเช้าค่ำแสนร่ำไร คล้ายเข็มทิ่มแทงไตไม่ไหวแล้ว เพียงขึ้นต้นพลิ้วแผ่วแอ่วเมืองเหนือ น้ำพริกหนุ่มนุ่มเหลือเมื่อจิ้มแจ่ว หวนนึกถึงวันวานผ่านเป็นแนว เสียงหูแว่วว่าชายไม่คลายรัก เธอกับฉันฝันเก้อช่างเพ้อพก น้ำตาตกข้างในให้เสียหลัก ยืนซวนเซเป๋ไปใกล้ตายชัก คนอกหักรักสลายคล้ายจากจร หากเวลาย้อนได้หมายจักย้อน วาทะกลอนกร่อยเกินเดินใจอ่อน หมดเรี่ยวแรงล้าลดงดเว้าวอน ขี้เกียจอ้อนปล่อยเถอะอย่าเจอะเจอ วิริน ๒๐/๗/๕๙ :12: |