หัวข้อ: รักสุดท้ายของมาณพ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 มีนาคม, 2560, 12:40:12 AM
รักสุดท้ายของมาณพ
..จัมปกมาลาฉันท์ ๑๐..
• โอ้รติเอย ก่อนเคยกิระยินมา
โสกะยถา มาณพปฏิพัทธ์ภินท์
• หนึ่งนฤมล ยามยลสิริโฉมฉิน
สวยสะประทิน กลิ่นร่ำผิวเริงรมย์
• พรหมชะตา พัดพามลขื่นขม
ชีวะระทม ตรมแทบทุรเจียนวาย
• เหตุเพราะฤดี ยังมีภรเคียงกาย
ฝันละมลาย หมายไว้หิริมั่นคง
• ยั้งสติตาม นิยามทมะเมินหลง
มุ่งมนปลง นงลักษณ์ปิยะเพียงใจ
• เผยอติผาย สุดท้ายรติลึกใน
หลอมหฤทัย ไหวอ่อนอุระครวญเพลง
Soul Searcher
Inspired to write 26/2/2017
รติ : ความรัก
กิระ : คำเล่าลือ
โสกะ : โศกเศร้า, เหี่ยวแห้งใจ
ยถา : ฉันใด, อย่างไร
ปฏิพัทธ์ : ผูกพัน, รักใคร่
สิริ : ความงาม
ผิว : (ผิ-วะ) แม้นว่า
พรหม : (พรม-มะ) พระพรหม
มล : (มะ-ละ) ความมัวหมอง
ทุร : (ทุ-ระ) ยาก, ลำบาก
ภร : (พะ-ระ) เลี้ยงดู, ค้ำจุน
หิริ : ความละอายใจ
ทมะ : ความข่มใจ
มน : (มะนะ) ใจ
ปิยะ : อันเป็นที่รัก
อติ : พิเศษ, เลิศล้น
อุระ : อก, ทรวง
|
|