เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

อารมณ์กลอน => กลบท => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 13 มิถุนายน, 2562, 10:41:21 PM



หัวข้อ: เสียงของฉัน{ กลอนกลบทสยามมณี }
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 13 มิถุนายน, 2562, 10:41:21 PM
(https://scontent.fbkk2-4.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/64365802_2810237272380081_971720171578195968_n.jpg?_nc_cat=105&_nc_eui2=AeGFvsnCZf3ALgGLYGDc-C2jVLT_tNdp20QI8Y_ebD_dv21IPgog6sO7LMRW05csdcBdYYuP7vfqJPbnmyXp6BcOmz_xRjk5i4d2kFOewaTeCg&_nc_oc=AQnXI2uL91J4KBAgaMK2r9xhvzf22kkpqFcIAThCOA5Uqte9by2ionhJeybdPBVBUTY&_nc_ht=scontent.fbkk2-4.fna&oh=9e8888442b787d42337b9d821dd193cf&oe=5D80F06D)

@..เสียงของฉัน..@
{ กลอนกลบทสยามมณี บัญญัติโดย อ. อภินันท์ นาคเกษม }

เสียงผู้คนก่นด่าเก่าพาหงอ
ผู้เฒ่าหนอนำพาท่านล้าหลัง
ขุดคุ้ยสิ่งเคยทำซ้ำประดัง
และที่ยังโครงการมากงานรอ

เสียงผู้คนก่นด่าผู้มาใหม่
ที่บางใครต้องการงานร้องขอ
อนาคตวาดฝันสรรค์ทอ
มิเติมต่อเก่าจริงตัดทิ้งไป

เสียงของเขาประดังแข่งดังลั่น
เสียงพี่น้องของฉันนั้นอยู่ไหน
เขาเอาเสียงของฉันทำอะไร
แล้วทำไมไม่เห็นเป็นสำคัญ

เสียงของฉันยิ่งใหญ่ใครก็รู้
แม้ยินอยู่ไร่นาก็พาหัน-
มากราบไหว้ร้องขอ ขอเสียงกัน
ของกำนัล กระดาษวาดให้ดู

เสียงของฉันจากไปมอบให้เขา
หวังแลกเอาพัฒนานำพาหรู
เสียงของฉันดังก้องพี่น้องกู
แต่อยู่อยู่หายสิ้นแม้ยินเบา

เสียงของฉันหายไปยินใครว่า
เดินทางมายิ่งใหญ่ให้เลือกเขา
คนพาไปคงลืมมิปลื้มเรา
ยินว่าเเล่า..เสียงดังนั่งสภาฯ

พิณจันทร์
13 มิถุนายน 2562

*********************

* กลอนกลบท สยามมณี

ข้อบัญญัติ : กำหนดพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือภายในแต่ละบท บังคับคำท้ายของวรรคแรก กับ คำท้ายของวรรคสี่ สัมผัสสระเดียวกัน (เช่นเดียวกับสยามมณีฉันท์ ๘)
.
(กลอนกลบทสยามมณี บัญญัติแผนผังโดย อ.อภินันท์ นาคเกษม เจ้าของรางวัลบทกวี สพฐ. ปี ๒๕๕๕