หัวข้อ: ...รักไม่รู้ดับ...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 27 พฤศจิกายน, 2563, 11:04:31 AM
...รักไม่รู้ดับ...
...ถึงห่วงใย ไกลกันในวันนี้
ก็เหลือที่ติดตาม ทวงถามหา
แม้อยากพบสบพักตร์ ลักขณา
คงได้แต่เงื้อง่า มิกล้าคิด
ถึงด่าวดิ้นวิญญาณ มลานล้าง
ยังมิสร่างตราตรึง ซึ้งสนิท
แม้เหินห่างร้างไกล ใจยังชิด
ดุจอาทิตย์เคียงจันทร์...มั่นมิคลาย
รักมิรู้ดับแม้น.............ยาวนาน
ดายดับสิ้นกัปกาล......ล่วงแล้ว
ยังผูกมั่นรักปาน.........ประหนึ่ง
เคียงคู่มิคลอนแคล้ว...ชั่วฟ้าดินสลาย
“รักไม่รู้ดับ”
คำร้อง/ทำนอง : สุรพล โทณะวณิก
“...ถึงโลกแตกแหลกราญสิบครั้ง
ฉันก็ยังฝังใจรอคอย
แม้จะสิ้นวิญญาณเลื่อนลอย
ก็จะคอยพบเธอชาติอื่นเอย...”
JUYmDF1MJXs
โซ...เซอะเซอ
27 พฤศจิกายน 2563
|
หัวข้อ: Re: ...รักไม่รู้ดับ (ต่อ)…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 กุมภาพันธ์, 2568, 11:06:13 AM
…รักมิรู้ดับ (ต่อ)…
…ถึงกัปกัลป์เก่ากาล เนิ่นนานนับ
มิเลือนดับตราตรึง ซึ้งใจหมาย
แววตาแฝงเร้นอยู่ มิรู้วาย
จวบชีพปลาย มิราร้าง ซาสร่างรัก
สายลมเพลมพัด กระหวัดเร่า
ใจก็เฝ้ารัดรึง คิดถึงหนัก
หวามเอิบอิ่มนิ่มนวล ยวนใจพักตร์
หวนฝากวรรคหวานล้น มาปรนเปรอ
FDSCFtFM2mA
รักมิรู้ดับแม้น……….…มนตรา
เย็นย่ำสุริยา…….…....เคลื่อนคล้อย
ดารดาษดาริกา……….สวยส่อง
ประดิษฐ์คำหยดย้อย.…พร่ำเพ้อตามประสา
Df-sN6lZi4Q
โซ…เซอะเซอ
23 กุมภาพันธ์ 2568
|
|