| 
 หัวข้อ: …เธอคนนั้น…
 เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 มีนาคม, 2567, 07:46:13 AM
 
 | 
 …เธอคนนั้น…
 
 เธอคนนั้น...คนไหน ใครกันหนอ-
 ปล่อยรั้งรอ เคว้งคว้าง อ้างว้าง เผลอ-
 ส่งขนัดคะนึง ไปถึงเธอ-
 กึ่งละเมอเพ้อพจน์รจนา
 
 จันทร์คืนแรมแวมวับ ระงับจิต-
 จากความคิด เข็ดเขี้ยวทิ้งเหลียวหา-
 สุขนิยามความรัก หักอุรา-
 ยึดโดดเดี่ยว เยียวยารักษาใจ
 
 รักของฉันคล้ายคืนจันทร์ข้างแรม-
 กว่าซ่อมแซมปลุกฟื้นคืนกลับ ได้-
 แค่คงเป็นเสมือน เดือนครึ่งใบ-
 ปราศสวยใสสุขสันต์ จันทร์เต็มดวง
 
 ทุกหยาดเยิ้มหยดย้อย ถ้อยคำฉัน-
 เน้นหนักแน่นยืนยัน แม้วันร่วง-
 โรยราลับ ดับดิ้น ใช่จินต์ลวง-
 หลอกพุ่มพวงดวงสมร ให้หลอนเลย
 
 เพราะพันผูกมิปลง ตรงตามบอก-
 ใบ้ยวนหยอก โยงกลอนอักษรเผย-
 ถึงคารมคมวาทคุ้นปราชญ์เปรย-
 ว่ารักเอยนำทุกข์และสุขพลัน
 
 โอ้…หน้ามนคนไกล ครั้งใดพี่-
 ชม้อยหรี่ชำเลืองเยื้องกราย กลั้น-
 สะกดข่มมวลประหม่า สารพัน-
 เหตุเธอนั้น…คือคนเดียวหวังเกี่ยวกร
 
 “...ฤารักฉันจะเป็นเพียงความฝัน
 ไม่มีวันนั้น วันที่ใจเต็มดวง...”
 
 sb2ogMKmIyI
 
 โซ…เซอะเซอ
 5 มีนาคม 2567
 
 
 | 
 
 |