เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: เต้ย เต้ย ที่ 18 สิงหาคม, 2567, 02:01:37 AM



หัวข้อ: ไร้ดาว
เริ่มหัวข้อโดย: เต้ย เต้ย ที่ 18 สิงหาคม, 2567, 02:01:37 AM
เดือนไร้ดาวก็เหมือนเราที่ไร้คู่
ลอยเด่นอยู่กลางหาววาวสวยสม
แต่ขาดดาวแนบชิดสนิทชม
คงขื่นขมด้วยอยู่เดียวเปลี่ยวเอกา
ดาวอยู่ไหนใยห่างทางมาพบ
เจ้าไปหลบมุมไหนในแผ่นฟ้า
โปรดเฉลยเอยพาทีเจรจา
ที่หนีหน้าเพราะเหตุอาเพศใด
อีกนานไหมที่จะกลับคืนสู่ฟ้า
กระพริบจ้าระยับสีท่อแสงใส
อย่าให้เดือนหมองหม่นทนน้อยใจ
หวนคืนมาคู่กันใหม่เหมือนอย่างเคย
***************************


หัวข้อ: Re: ไร้ดาว
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 กันยายน, 2567, 06:33:13 PM


คืนมืดมิด ไร้ดาว ราวมืดหมอง-
ท่วมสุมกองเสียดฟ้า อุราเอ๋ย
ฝันว่าดาวส่งยิ้ม พริ้มรำเพย
พาใจเผย เอ่ยทักคัคนางค์

ค่ำบรรเลงเพลงกลอน ตะลอนล่อง
ออกเที่ยวท่องจวบฟ้า อุษาสาง
ทอดถอนใจ เปลี่ยวเหงา ทุเลาจาง
เพี้ยงอำพราง ความรู้สึก ความนึกคิด

เพราะเหินห่างร้างไกล สายใยรัก-
จำหาญหัก สัมพันธ์ บั่นลิขิต
ผินเมฆฝนหม่นดำ คลาคล่ำพินิจ
ดุจมืดมิดหม่นม้าง ที่กลางใจ

หากแม้ดาว พราวภัสสร์ จรัสแสง
ตราบร้อนแรงแห่งรัก มิผลักไส
ขับเมฆราญหม่นร้าย สลายไป
สักวันไซร้ คงได้พบประสบเจอ

xMg9vdftwyU

โซ…เซอะเซอ
10 กันยายน 2567