|
หัวข้อ: ก็เท่านั้น.. เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 23 ตุลาคม, 2567, 05:45:28 PM (https://4.bp.blogspot.com/-9HlNW-oSBl0/T9HvmF3GuTI/AAAAAAAAf7w/X2TaGvrui3Y/s1600/tfqts95c31g.gif)
เมื่อถูกบ่วงห่วงใยถึงใครหนึ่ง เพียงนึกถึงว่าเขายังสบายดี..นี้แค่ไหน ครั้งเคยร่วมอยู่..แล้วต่างคนก็ต่างไป ตามแต่ทางของใครและของมัน ด้วยเหตุด้วยปัจจัย.. จึงต่างคนต่างไปค้นหาฝัน ตามทางของตนหลุดพ้นกัน ทางรักมันสั้น...และต่างคนก็รั้นกันเหลือเกิน แห่งเหตุแห่งผลของคนต่าง ความอ้างว้างเพื่อนเก่าเรานานเนิ่น กวักมือเรียกเพรียกหามาเชื้อเชิญ เธอจงเดินสู่เหงาที่เฝ้ารอ ฉันจึงตอบความเหงากลับไปว่า คนเราต่างดอกหนาอย่าร้องขอ ใช่อย่างฉันจะขี้เหงาและทดท้อ ฉันจะหัวร่อในชะตานะ..เธอดู เพียงแค่ความผูกพัน แต่มิได้ผูกกัน..มันหดหู่ ตามประสาเมตตาของมนุษย์..นะโฉมตรู เพียงห่วงอยู่เท่านั้น..จงเข้าใจ อยากฆ่าฉันนั้นหรือ..ความเหงา จะบอกเล่านะ..ว่าฆ่าด้วยรักกำเนิดใหม่ ที่สร้างเพียงรู้สึกนึกถึงใคร แต่ไม่ได้ครองอยู่จะคู่กัน สร้างรักมาให้บรรจบ ให้เพียงพบเพื่อลาก็เท่านั้น รักที่ได้เพียงแค่รัก..ไปวันวัน มิใช่รัก..ที่อยู่ด้วยกัน..นั่นล่ะเหงาที่ร้าวราน masapaer คงแค่ไร้ฉันทลักษณ์...แต่ไม่ไร้ฉันจะรัก :sobbing: |