หัวข้อ: พิภพผวาเทวาพิโรธ (กลบท มาลินีโสภิต) เริ่มหัวข้อโดย: กิติราช ทับทิม ที่ 09 เมษายน, 2568, 11:05:05 AM พิภพผวาเทวาพิโรธ (กลบท มาลินีโสภิต)
๏ (จตุร) ธราฆนาศัย .. (ทิศะ ณ) โลกไหวเคลื่อนไกลแห่ง (พื้นภพแยก) แตกหลุมเมฆคลุมแดง .. (ถล่มกลบ) กร่อนแรง หลายแหล่งวาย ๏ (กระเทือนเสียง) เปรี้ยงปร้างทุกทางห้วง .. (มรุตะ) หนักหน่วงสรรพควงหาย (คละวยุ) คุดาษฟ้าฟาดร้าย .. (ฉีกเฉียงเรือ) ล่มท้าย สลายลง ๏ (กระโดงเอียง) เสี่ยงแตกเรือแหลกขาด .. (ยถากรรม) เกินคาดอนาถบ่ง (นิรยะ) มหันต์ทุกชั้นดง .. (คุปะทุ) ทับส่งโลกคงพัง ๏ (เถ้าดำคลื่น) ครืนโครมถาโถมหนัก .. (ถล่มนำ) โลกหักเหมือนยักษ์คลั่ง (สนั่นยิน) ดินเปิดระเบิดดัง .. (พระศิวะ) วาทสั่งชิงชังคน ๏ (วชิระ) ฉะฤทธิ์ประสิทธิ์สาป .. (องค์อินทร์ทรง) เสกปราบให้ราบหน (พิโรธฉิน) รินเดชร่ำเวทมนตร์ .. (มนุษย์ชน) ชั่วร้ายหายนะ ฯะ และเมื่อนำ"สามคำแรก"ของทั้ง 5 บท(20วรรค) ของกลอนมารวมกันแล้วก็จะเป็นสำนวน "มาลินีฉันท์๑๕" ๏ จตุรทิศะ ณ พื้นภพ แยกถล่มกลบ กระเทือนเสียง ๏ มรุตะคละวยุฉีกเฉียง เรือกระโดงเอียง ยถากรรม ๏ นิรยะคุปะทุเถ้าดำ คลื่นถล่มนำ สนั่นยิน ๏ พระศิวะวชิรองค์อินทร์ ทรงพิโรธฉิน มนุษย์ชน ฯะ คำ :✍️กิติราช ทับทิม(แมนยู) ปรับใหม่ วันที่ ๒๙ มีนาคม ๒๕๖๘ เชิงอรรถ ฆนาศัย .. นิยาม ที่อยู่แห่งเมฆ มรุต .. นิยาม เทพแห่งพายุ นิรย .. นิยาม นรก พระศิวะวชิรองค์อินทร์ .. นิยาม เหล่าเทพอาวุธเทพ (https://i.ibb.co/13KYFQ7/487316449-9426112940818086-8892037570392580460-n.jpg) (https://ibb.co/xyGKxLX) |