หัวข้อ: ภูชี้ฟ้า..ลาแล้วไม่หวนคืน เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 24 เมษายน, 2568, 07:56:25 AM (https://s.isanook.com/tr/0/ud/286/1430409/262019311_1042429259654285_13.jpg?ip/resize/w728/q80/jpg)
(http://dl4.glitter-graphics.net/pub/1167/1167354yin8tsiepj.gif) ภูชี้ฟ้า..ลาแล้วไม่หวนคืน เมื่อหน้าหนาวก้าวย่างทางภาคเหนือ ก็ม้วนเสื่อติดรถหมายออกเที่ยว ทั้งเยี่ยมญาติพี่น้องร้องกลมเกลียว ลัดเลาะเลี้ยวไปเรื่อยแบบเฉื่อยชา อยากขับรถรับลมชมความหนาว อากาศราวเย็นเยียบสิบองศา เห็นป้ายปักข้างทาง"ภูชี้ฟ้า" ลองไปดูดีกว่าเป็นอย่างไร สามีหนึ่งลูกสองก็ร้องรับ ก็นั่งนับเวลาพาสดใส เมื่อเดินทางไปถึงซึ่งเส้นชัย ต้องเดินเท้าขึ้นไปพิชิตภู แค่เพียงเห็นความชันแทบหันกลับ แต่ลูกจับมือจูงบอกให้สู้ 1 กิโลเท่านั้นโปรดคิดดู ไม่ลองหรือจะรู้...ซึ่งความจริง กว่าจะผ่านร้อยเมตรลมแทบจับ คอยสลับอุ้มลูกแบบรุ่งริ่ง เสื้อกันหนาวกลายเป็นร้อนยามพักพิง อยากถอดทิ้งไปเสีย..ละเหี่ยใจ กว่าจะถึงแทบสิ้นแรงทั้งหมดแล้ว แลไม่แคล้วครั้งหน้าคงมีไม่ แม้นจะสูง วิวสวย สักเพียงใด ไม่กลับไปอีกแล้ว...ขอทูลลา. (https://www.bloggang.com/data/walking-in-the-rain/picture/1490188575.gif) |