เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: กวินพัฒน์ ที่ 25 ตุลาคม, 2568, 11:23:24 PM



หัวข้อ: กลับมาพักใจครับ
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 25 ตุลาคม, 2568, 11:23:24 PM
อยากจะบอกว่าคิดถึงซึ้งมากนัก
เคยพำนักพักใจในที่นี่
หากทว่าภาระคละเคล้ามี
เกินกว่าหนีทิ้งร้าง..ปล่อยวางมัน

เมื่อถึงบทโหดหนักมักอ่อนล้า
หนักเกินกว่าสู้ไหวจนใจสั่น
คิดก็ท้อต่อสู้อยู่วันวัน
พบทางตันเหนื่อยอ่อนและร้อนรน

พอผ่อนคลายทุเลาเบาบางบ้าง
หมอกเริ่มบางทางแจ้งแสดงผล
ของมานะพยายามความอดทน
ความมืดมนก็ไสวใจก็มา

จะรอให้ใจสว่างอย่างหมายมาด
ก็คงพลาดวันวานนั้นดอกหนา
เมื่อคิดได้ใจวางอย่างธรรมดา
ก็กลับมาฟื้นใจในบ้านเรา


เอ็ม กวิน








หัวข้อ: Re: กลับมาพักใจครับ
เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 26 ตุลาคม, 2568, 11:20:41 AM
(https://pix10.agoda.net/property/69651590/0/46ed6fb7bc7b0798d98eeee8c02d13f8.jpeg?ce=2&s=702x392)

บ้านหลังน้อยหลังนี้มีที่ว่าง
ไม่เคยห่างร้างไกลจนใจเหงา
เหนื่อยก็พักหลับตา"บ้านของเรา"
ความหนักหนาจะบรรเทาเบาบางลง

สื่อทั้งหมดบรรจงตรงอักษร
ความห่วงหาอาทรตอนลุ่มหลง
ความโศกเศร้าโศกาพาปลดปลง
ความสุขที่ไม่มั่นคงในวิญญาณ์

เป็นลายแทงแรงผลักดันวันทุกข์ยาก
ความพลัดพรากสิ่งที่รักและยศฐา
ตราบวันใดลึกซึ้งถึง"ธรรมดา"
อนิจจา...สัจธรรมเช่นนั้นแล.

โอ้ว คิดถึงๆๆๆ

(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVK5Mqht3bB9jfclxiVBlpHXoIn2EEMxnrA64utQS4x3Qn6Fh5qQtV6qntVHgJ2NDZlPwrRvY8R-p7d2zdJk-kOx_ZFviLZgvH_Lf9u1ejV3o_vMt03Yf6QXXra9LuRQ9F_Rgcpw8-NaA/s320/xtl49.gif)



หัวข้อ: Re: กลับมาพักใจครับ
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 26 ตุลาคม, 2568, 04:03:03 PM
(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh18Fm6DmEW7wEXPqoIGBeRuKyoXgHpC443II3uAvWxpy1SeYR-BSvgWwOh2f-2h_T_EMAOm41mRsocBjKRrD6wlz2c0UK6H7y57hNhSNywkFv4B0y-FydynF4STw6iZCUPwW5tEdAOZ-s/s1600/1226405982.gif)

ว่างก็แวะทายทักสลักถ้อย
ร่ายเรียงร้อยกาพย์กลอนอ้อนเย้าแหย่
บ้านยังรออยู่ที่เดิมมิผันแปร
ขอเพียงแค่หันกลับมาเพียงเอื้อมมือ

เหนื่อยก็พัก วางลง ณ ที่นี่
มากมวลมิตรไมตรีที่สัตย์ซื่อ
หากจะมีเสียงใดให้ร่ำลือ
นั่นก็คือ "มิตรภาพ" ตราบนิรันดร์.

   •แก่นไม้๛•



(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh18Fm6DmEW7wEXPqoIGBeRuKyoXgHpC443II3uAvWxpy1SeYR-BSvgWwOh2f-2h_T_EMAOm41mRsocBjKRrD6wlz2c0UK6H7y57hNhSNywkFv4B0y-FydynF4STw6iZCUPwW5tEdAOZ-s/s1600/1226405982.gif)






หัวข้อ: Re: กลับมาพักใจครับ
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 26 ตุลาคม, 2568, 06:09:44 PM
มาครั้งแรกก็เศร้าเหงาอกหัก
เรื่องความรักไม่ลงตัวหัวใจสั่น
เกิดปัญหารุมเร้าสารพัน
มาพบกันดีขึ้นก็ชื่นใจ

หายจากไปเพราะสูญเสียเพลียชีวิต
ยากเกินจะวางความคิดจิตวางได้
พอเริ่มคลายความเศร้าเริ่มเบาใจ
มาทีไรเอาทุกข์แขวนแสนอับอาย

กวินพัฒน์

คิดถึงครับ มาหลายครั้งก็เขียนยังไม่ออก
 เหมือนมาเริ่มใหม่  :25:


หัวข้อ: Re: กลับมาพักใจครับ
เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 26 ตุลาคม, 2568, 08:33:08 PM
(https://stickershop.line-scdn.net/stickershop/v1/product/23395852/LINEStorePC/main.png?v=1)
อย่าได้คิดมากไปแค่ความทุกข์
แค่ความสุขชั่วคราวทั้งสองฝ่าย
ความพลัดพรากไม่จากเป็นก็จากตาย
แต่สุดท้ายจะข้ามผ่านกาลเวลา

สื่อระบายใส่กลอนอักษรโศก
ทุกประโยคกลั่นคำความโหยหา
ระบายเถิดหากดีขึ้นตลอดมา
ถือเสียว่าได้ปล่อยทิ้งความอาดูร.
(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRMYpFyyws1cYRPgwgSmLHbZNMjUmyms_9yeg&s)


หัวข้อ: Re: กลับมาพักใจครับ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 26 ตุลาคม, 2568, 10:17:17 PM


…ธรรมชาติของชีวิตลิขิตให้
ตราบแม้นไซร้ ชีวินมิสิ้นสูญ
พบลำบากมากมีทวีคูณ
ยิ่งเพิ่มพูน ความทรหดความอดทน

ชีวิตเราเมื่อลำบากถึงที่สุด
สู้มิหยุด สู้มิพัก จักเห็นผล
สู้เว้ยเฮ้ย…ไว้ลายชาติชายชน
เกิดเป็นคน มิยอมท้อ ต่อโชคชะตา

…ยินดีต้อนรับ น้องเอ็ม กลับบ้านครับ
ชีวิตคนเรา เวลาเจอแรงกดดันมากๆ
การได้เล่าระบายให้เพื่อนหรือคนใกล้ชิดฟัง
ก็ช่วยให้ผ่อนคลายได้

แต่ถ้าเป็นคน Introvert แบบผม
ก็มักจะใช้การเขียนระบายออกมาแทน
ก็ช่วยได้ครับ

เพราะคนเราเวลาเจอปัญหา นอกจากต้อง
หาทางแก้ปัญหาแล้ว ยังต้องรบกับ
เสียงในหัว ที่จินตนาการโน่นนี่นั่น
ให้เรื่องมันแย่ หรือหนักกว่าที่เป็น
ตลอดเวลา ยิ่งเพิ่มความเครียดไปใหญ่

การเขียนระบายความคิด ความรู้สึก
ออกมาเป็นตัวหนังสือ
เป็นการช่วยให้เรา ถอยห่างออก
จากปัญหา จากสถานการณ์นั้นๆ
ได้ถอยมามอง มาวิเคราะห์
ได้เรียบเรียงความคิด มองเห็น
ปัญหา สิ่งต่างๆ
ได้เข้าใจความรู้สึกของเรา
ได้อย่างชัดเจน ถ่องแท้ยิ่งขึ้น

แล้วสำหรับนักเลงกลอนอย่างเราๆ
จะให้เขียนระบายแบบธรรมดาได้อย่างไรเล่า?
…ก็จำต้องเขียนอย่างสุนทรี มีสไตล์
สมกับการเป็นนักเลงกลอน จริงไหมครับ?

…ท้ายนี้ ขอฝาก โคลง
ของ อาจารย์ป๋วย กับเพลงศรัทธาของ
พี่โป่ง หิน เหล็ก ไฟ มาให้ครับ

“กูชายชาญชาติเชื้อ........ชาตรี
กูเกิดมาก็ที....................หนึ่งเฮ้ย
กูคาดก่อนสิ้นชี-.............วาอาตม์
กูจักไว้ลายเว้ย...............โลกให้แลเห็น”

[ ป๋วย อึ๊งภากรณ์ ]


DLFzAVO9zY8

…ใจสู้หรือเปล่า?… :12:

โซ…เซอะเซอ
26 ตุลาคม 2568





หัวข้อ: Re: กลับมาพักใจครับ
เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 27 ตุลาคม, 2568, 08:58:11 AM
(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR-PDnHorg869-_MUsW9OrYjy7X5c6iZ7ms_Q&s)

โลกของคน introvert ก็เฮิร์ทหนัก
ใจอยากพักยังแต่งกลอนมาอ้อนหา
ไอเราก็ชอบเผือกบางเวลา
เลยยื่นหน้าทักทายตลอดวัน

หรือว่าเราก็เป็น intervert
ตั้งแต่เกิดเก็บตัวตนจนถึงขั้น
มิอยากคบเพื่อนหาพาเที่ยวกัน
ความวุ่นวายสารพันพลันห่างไกล

อยู่กับแมวกับหมาและปลากัด
เป็นสมบัติติดตัวที่อยู่ใกล้
กระรอกขาว กระเล็นน้อย มาอ่อยใจ
ก็เพียงพอแล้วไซร้ความยินดี

แต่ช่างเถิดเป็นอะไรใจเป็นเถิด
จักบรรเจิดทางของเราทุกถิ่นที่
ทุกคนต่างทางเดินเถินชีวี
ขอเพียงใจของเรานี้..จะพอเพียง.

เราก็ต้องมีมุมบ้าๆบอๆบ้าง อย่าคิดมากเลย (บอกตัวเองนะ ไม่ได้บอกใคร 555)
(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjUq_3r585kiQW6_gqp8b0G5JgUm0g0gguElqrgQfnE_lJ2Xd-yiX9QdU6MVSoBB7OuFtwpFVXYejViwGN_fMsnOlnWvAvDaNCTCSYul5i0yVak3qVuf6PGkQNxB12BiRrXb79ijO6pAg/s320/1667664kjyjshauy2.gif)




หัวข้อ: Re: กลับมาพักใจครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ยูริน ที่ 27 ตุลาคม, 2568, 12:53:13 PM

ละห้อยมาหน้าหมองน้องชายพี่
ทำใจดีคืนถิ่นได้ยินเสียง
มาร่วมคุยเสวนาเฮฮาเคียง
ห่วงรอบกายรายเรียงเคียงใจกัน

ยูริน


หายไปนานเขียนไม่ค่อยออกจริงๆ
ยินดีกลับมานะน้องเอ็มมีอะไรก็มาเขียนกลอนนี้แหละจ้า


หัวข้อ: Re: กลับมาพักใจครับ
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 27 ตุลาคม, 2568, 06:03:53 PM
สบายดีกายใจจึงได้หวน
มาทบทวนเรื่องราวเปล่าอัดอั้น
ผ่านไปแล้วคลายลงปลงทุกวัน
คิดถึงกันก็มาหาทุกคน



กวินพัฒน์

 :21: 
บางวันมันก็คิดไม่ออกเหมือนกันนะครับเป็นตื้อๆตันๆ
ทักทายคุณพิกุลแก้ว คุณโซ พี่ยูรินแล้วก็น้องแก่นจอมซ่าด้วยนะครับ
 คิดถึงทุกคนครับ จะพยายามมาบ่อยๆครับ


หัวข้อ: Re: กลับมาพักใจครับ
เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 28 ตุลาคม, 2568, 11:04:04 AM
(https://stickershop.line-scdn.net/stickershop/v1/product/1366846/LINEStorePC/main.png?v=1)

เมื่อห่างลานกานท์กาพย์คราบอักษร
ล้านถ้อยความหลบซ่อนดังล่องหน
จะหยิบจับคำไหนมาเปรยปรน
ก็มืดมนจะต่อถ้อยแม้เพียงคำ

ธรรมดาน่ะแหละ น้องเอ็มเอ๋ย
คิดไม่ออกพี่ก็เคยจนตาฉ่ำ
แต่พอเริ่มนานไปใจจดจำ
จึงสามารถน้อมนำคำสู่กลอน

แต่งไปเถิดเกิดเพียงบท(เดียว) ก็มีค่า
จะมาแบบแบ้บ้าปัญญาอ่อน
หรือมาแบบพระเอกหนุ่มในละคร
พี่จะยอกคำย้อนไม่ปราณี.

(https://stickershop.line-scdn.net/stickershop/v1/product/25579704/LINEStorePC/thumbnail_shop.png?v=1)