หัวข้อ: …โอ้รัก…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 04 พฤศจิกายน, 2568, 01:37:07 PM
…โอ้รัก…
โอ้รักเอย…รักแสน โรแมนติก
กอดหมอนจิกกระซิกกระเส่าใต้เงาฝัน
มีรอยยิ้มฝากไป ในทุกวัน
เติมใจกันและกัน แบ่งปันทุกข์
สบปัญหารายล้อม พร้อมร่วมแก้
จะย่ำแย่แค่ไหน มิไกลสุข
ปลอดสายตาปรามาส เกรี้ยวกราดพลุก
ไร้ซึมเศร้าเจ่าจุก อย่างเดียวดาย
ขอแก่เก่าไปด้วยกัน มิหวั่นหวาด
ตราบตราตรึงภพวาสน์ พิลาสว่าย
ขอเกี่ยวก้อยร้อยเรียง คู่เคียงกาย
จวบถึงวันสุดท้าย…ปลายทางชีวิต
yCDtOLuI6Lg
“…ตัวตายยังรักภักดีต่อเธอไม่หวั่นไหว
รักเรืองรองผ่องใส
เอารักฝากโลกลอยลมไว้สิ้นใจ
รักยังไม่ตายไม่ตรม (รักยังไม่ตรม)
รักปักตรึงถึงภพหน้า
ความรักเหนือกว่าคำกวีเอ่ยชม
ถึงโลกมลายสูญตามสายลม
ไม่เคยระทมชื่นชมเพียงรักเดียว…”
[“โอ้รัก” : เศรษฐา ศิระฉายา (2515)]
โซ…เซอะเซอ
4 พฤศจิกายน 2568
|
หัวข้อ: Re: …โอ้รัก…
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 04 พฤศจิกายน, 2568, 03:44:25 PM
ผมก็เคยขอเขาเก่าแก่ด้วย
เขามิอวยรักให้ใจแทบปลิด
คำสัญญาเลือนหายไร้ทางทิศ
รักสิ้นคิดแบบเราน่าเศร้าใจ
แรกก็ว่าของอยู่เป็นคู่แก้ว
แต่ก็แห้วอ่อนแอแพ้จนได้
ทิ้งสัญญาที่เคยทำเฉยไป
สิ้นเยื่อใยใจหักก็จากลา
กวินพัฒน์
หัวข้อ: Re: …โอ้รัก…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 04 พฤศจิกายน, 2568, 06:53:23 PM
คนที่เสียคือเขาใช่เราไม่
เมื่อพบคนจริงใจกลับไม่รักษา
หลงปลอมแปลงเปลือกนอก ครั้นลอกออกมา
จักชอกช้ำอุรา น้ำตานอง
hUL8GF1C9cg
…เอาเพลงไปฟัง ครับหนุ่มเอ็ม
:12:
โซ…เซอะเซอ
4 พฤศจิกายน 2568
|
|