|
หัวข้อ: เรายังเด็ก เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 30 ธันวาคม, 2556, 03:59:48 PM (http://upic.me/i/tn/1456013_583424935083814_1620944287_n.jpg) (http://upic.me/show/48542413)
ความเยือกเย็นเป็นไฉนเราใคร่เห็น น้ำกระเซ็นซาบซ่านผ่านแข้งขา เจ้ากุ้งปูดูลือ...อย่าหือนา โปรดอย่าอ้าปากด้วย..ช่วยหุบเลย ... คิดแล้วกลัวตัวสั่นแต่ขวัญอยู่ ห้ามเจ้าดูรู้ไหมเราอายเอ๋ย ว่ายออกไปให้ห่างอย่าขวางเอย ห้ามร้องเว๊ย ร้องว๊าย อายฟ้าดิน ... เรายังเด็ก เล็กนัก รักสนุก หากโตทุกข์ ท่วมท้น ล้นถวิล รออีกหน่อย ค่อยสาว สวยโสภิณ ขอแค่สิ้น ปีหน้า ข้าพอใจ ... มกรา มาถึง กึ่งกึ่งเหงา เกือบสิบสอง มองเต้า เศร้าไฉน จะโดดน้ำ โดดบึง ถึงเมื่อไร ปลาคงไล่ ตอดแหน ข้าแน่นอน ..... 555555 หัวข้อ: Re: ของเก่า เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 30 ธันวาคม, 2556, 05:23:07 PM (https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRMaMPuZWJmdUW2XBcd4IYodfqLiU1am-WSTJt150CAdFBUXujj)
(http://imageshack.us/a/img21/3392/pmty.gif) เห็นกระทะกระโถนเขาโยนทิ้ง เรารีบวิ่งว่องไวเข้าไปหา เก็บใส่ถังหลังบ้านยามผ่านตา ต่อวันหน้าขายเจ็กเหล็กแลกเงิน ของเก่าเก็บกรอบผุผ้าผ่อนเก่า สะสมเข้าเอาขายอย่าได้เขิน สมัยนี้พี่จ๋าโลกจำเริญ แต่อย่าเมินของเก่าเอามาแปร รถคันใหม่หลอมหลากจากซากเหล็ก ขวดที่เจ็กรับซื้อที่เหลือแหล่ นำไปหลอมได้ใหม่เขาไม่แคร์ ฝาขวดแท้อุตส่าห์ทำขาเทียม ของเก่าเก่าบางอย่างก็สร้างสรรค์ ไม่ขายกันหมั่นดูหรูใหม่เอี่ยม คือคนรักหลักขวัญอันธรรมเนียม เก่ายิ่งเปี่ยมคุณค่านะยาใจ.. ระนาดเอก :12: (http://imageshack.us/a/img21/3392/pmty.gif) |