เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

ภาพความหลัง..ครั้งหนึ่ง..ซึ่งยังมี
ท้องทุ่งหญ้า..เขียวขจี..ที่กว้างใหญ่
แสงอาทิตย์..สาดส่อง..เมื่อมองไป
แม่น้ำใส..ไหลกลาง..ระหว่างเนิน

ครั้งเคยชื่น..ผืนฟ้า..เมฆาใส
ขาววิไล..ในนภา..เวหาเหิน
เป็นส่วนของ..สองเรา..ครั้งก้าวเดิน
อย่างเพลิดเพลิน..เจริญใจ..ในทุ่งทอง

ทุ่งแห่งฝัน..วันนี้..ไม่มีแล้ว
ไร้สิ้นแวว..ตะวัน..เคยผันส่อง
จากหุบเขา..แห่งฝัน..ไม่หันมอง
รักเราสอง..ต้องสิ้น..จนภิณฑ์พัง

เธอหายลับ..กับลม..ที่พรมพร่าง
ฉันอ้างว้าง..ทางใจ..อย่างไร้หวัง
ทุ่งขจี..สีสด..ถูกบดบัง
มิอาจรั้ง..ยั้งฝัน..แห่งวันวาร

ไม่เข้าใจ..ไยจึง..เธอถึงหนี
แล้วจะมี..ที่ใด..ให้พร่ำขาน
เมื่อเมฆา..ฟ้าหม่น..อนธกาล
ใจฉันราน..ทานท้อ..ทรมา

ฉันรู้แค่..แต่ว่า..เวลานี้
ฉันไม่มี..สิ่งใด..ให้มองหา
เพียงปล่อยใจ..ให้ผ่าน..กาลเวลา
คอยจนกว่า..เธอนั้น..พลันเข้าใจ

ว่า..สุขใด..ในกมล..ที่ค้นหา
เพียงมุ่งหน้า..มาบ้าน..สานรักใหม่
ณ ท้องทุ่ง..รวงทอง..ผ่องอำไพ
สานสายใย..ใจรัก..อีกสักครา..

Once there were green fields, kissed by the sun
 Once there were valleys where rivers used to run
 Once there were blue skies with white clouds high above
 Once they were part of an everlasting love
 We were the lovers who strolled through green fields
 
Green fields are gone now, parched by the sun
 Gone from the valleys, where rivers used to run
 Gone with the cold wind, that swept into my heart
 Gone with the lovers, who let their dreams depart
 Where are the green fields that we used to roam ?
 
I'll never know what made you run away
 How can I keep searching when dark clouds hide the day
 I only know there's nothing here for me
 Nothing in this wide world left for me to see
 
But I'll keep on waiting until you return
 I'll keep on waiting until the day you learn
 You can't be happy while your heart's on the roam
 You can't be happy until you bring it home
 Home to the green fields and me once again