|
หัวข้อ: วังเวง เริ่มหัวข้อโดย: แจ็คกี้ ที่ 17 มกราคม, 2557, 12:08:53 PM ๏ วิเวกวุ่นเหว่ว้า...........วังเวง
คืนค่ำเคยครื้นเครง........คู่เคล้า กรายกลับกริ่งกลัวเกรง....เกินกู่ ศศิศัลย์โศกเศร้า...........เสื่อมสิ้นศักดิ์ศรี ๏ วิเวก ไหวเหว่ว้า...........ลบเลือนลา ลับเลื่อนลอย เพี่ยงพล้ำ พาพี่พลอย.......เงื่องเหงาหงอย งุ่นงงงัน ๏ ชื่นชู้ ชวนเชยชิด..........จับจองจิต เจ้าแจ่มจันทร์ ศศิ เศร้าโศกศัลย์............นัยน์เนตรนั้น น้ำเนืองนอง ๏ ฝ่าฝืน เฝ้าฝันใฝ่...........ปัดป่ายไป แปรเปลี่ยนปอง คนคุ้น เคยเคียงครอง.......มาหม่นหมอง เมื่อหมางเมิน ๏ ร้าวรอน รักราโรย...........เหือดแห้งโหย เหห่างเหิน กอบกู้ ก็ไกลเกิน..............ยิ่งยับเยิน ยากเยียวยา๛ หัวข้อ: Re: วังเวง เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 17 มกราคม, 2557, 03:29:43 PM :13: ส่องแสงสิ้นสดใส แฝงฝนใฝ่ฝืนเฝ้าฝ่า มิเมินมุ่งมองมา เปลี่ยนปวดปร่าเป็นเปรอปรน ยามเยือนเย็นยิ่งย้า เหินหาวหาหักเหหน รุ่งเร่งเร้าร้อนรน ท้อทุกข์ทนเทียวทาบทาง ลางเลือนเลื่อนล่วงลับ โสมสาดสับเสียดสายสาง วับแวววาววายวาง หม่นหมองหมาง มาม่ามะ..? หิ่งห้อย :24: |