|
หัวข้อ: "พันแสง" เริ่มหัวข้อโดย: นายแกล้ง ที่ 23 กรกฎาคม, 2556, 06:52:50 AM เมื่อพันแสงแห่งรักสลักร่าง ราตรีจางลางเลือนจนเลื่อนคล้อย มวลหมู่ดาวพราวพร่างเวิ้งว้างพลอย- อีกทิ้งถ่วงดวงน้อยหลบผล็อยลง เริ่มทอแสงแฝงเร้นบนเส้นฟ้า รอเวลาทาทาบเพื่ออาบสรง ชมพูนุทผุดผาดเอี่ยม-อาด-องค์ บนเส้นวันมั่นคงซื่อตรงกัน ลิขิตบทจดจำควรคำคิด ย้อนพินิจพิศดูจะรู้สรร เล่ห์อุบายกลายกร่างเมื่อสางวัน แต่กระนั้นมั่นเหมาะเฉพาะคน กลมกลืนกลับลับลวงติดบ่วงเร้น ดวงที่เห็นเด่น-ดับ ฤ สับสน ทั้งดี-ร้าย-ส่ายสับขยับกล ทุกแห่งหนชนชาติมิขาดเกิน หากดำเนินเพลินต่อการก่อเกิด ให้บรรเจิดเพริศ-พบ ขัน-ขบ-เขิน เห็นแจ่มแจ้งแทงใจทหัยเมิน ชวนเชื้อเชิญเดินใดอย่าใคร่ยล ยามพันแสงแห่งฟ้าลีลาล่อง ผาดผุดผ่องส่องวาบระนาบหน สุขเสน่ห์เสสรวงแดดวงดล ทุกข์ระคนหล่นหายสลายที ยามพันแสงแรงจ้าหรี่ตาสบ เจ้าคงหลบลบเลือนแล้วเบือนหนี อรุณรุ่งพรุ่งวันสุขสันต์ดี เลื่อมเวลานาทีฤดีเลือน... "พันแสง" หัวข้อ: Re: "พันแสง" เริ่มหัวข้อโดย: นายแกล้ง ที่ 24 กรกฎาคม, 2556, 10:21:51 AM เมื่อพันแสงแห่งรักสลักร่าง ราตรีจางรางเลือนเขยื้อนถอย มวลหมู่ดาวพราวพร่างเวิ้งว้างพลอย- อีกทิ้งถ่วงดวงน้อยหลบผล็อยลง เริ่มทอแสงแฝงเร้นบนเส้นฟ้า รอเวลาทาทาบเพื่ออาบสรง ชมพูนุทผุดผาดเอี่ยม-อาด-องค์ บนเส้นวันมั่นคงซื่อตรงกัน ลิขิตบทจดจำควรคำคิด ย้อนพินิจพิศดูจะรู้สรร เล่ห์อุบายกลายกร่างเมื่อสางวัน แต่กระนั้นมั่นเหมาะเฉพาะคน กลมกลืนกลับลับลวงติดบ่วงเร้น ดวงที่เฟ้น-เด่น-ดับ ฤ สับสน ทั้งดี-ร้าย-ส่ายสับขยับกล ทุกแห่งหนชนชาติมิขาดเกิน หากยังก้าว-สาวต่อการก่อเกิด ให้บรรเจิดเพริศ-พบ ขัน-ขบ-เขิน เห็นแจ่มแจ้งแทงใจทหัยเมิน ชวนเชื้อเชิญเดินใดอย่าใคร่จม ยามพันแสงแห่งฟ้าลีลาล่อง ผาดผุดผ่องส่องวาบระนาบสม สุขเสน่ห์เสสรวงแดดวงชม ทุกข์ระทมจมหายสลายที ยามพันแสงแรงจ้าหรี่ตาสบ เจ้าคงหลบลบเลือนแล้วเบือนหนี อรุณรุ่งพรุ่งวันสุขสันต์มี เลื่อมเวลาเปลี่ยนสีฤดีเลือน... เข้ามาแก้ไขครับ ผมยังมีกลอนเก่าอยู่อีกนิดนึง จะขอทยอยนำมาลงนะครับ ข้อผิดพลาดคงเยอะกว่านี้อีกเพราะเขียนไว้ก่อนกลอนสามเรื่องที่ผ่านมา |