เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 27 มีนาคม, 2557, 03:35:53 PM



หัวข้อ: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 27 มีนาคม, 2557, 03:35:53 PM
(http://upic.me/i/64/5uvk9.jpg) (http://upic.me/show/50303848)


ทัวร์ซีอาน – ลั่วหยาง  ประเทศจีนกับลูกชาย
"รายการเป้าขายสินค้าบริษัทกระเบื้องโอฬารจำกัด"



หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 27 มีนาคม, 2557, 03:40:01 PM
(http://upic.me/i/cq/kswno.jpg) (http://upic.me/show/50303887)

น่านฟ้าไทย


                                                                              นิราศแดนแม้นมีใจใฝ่สุขี
ถึงจำพรากจากภรรยายอดนารี                          แต่ก็มีลูกชายไปด้วยกัน

   เมืองจีนกว้างห่างไกลยิ่งใหญ่ล้น                 หนึ่งมณฑลเท่าประเทศหนึ่งเขตขัณฑ์
เชื้อชาติชนคยไทยใกล้สายสัมพันธ์                ครั้งนี้นั้นหนสี่ที่เยี่ยมยล

   “บ.กระเบื้องโอฬารจำกัด”                           มิข้องขัดค้าขายดีก็มีผล
ให้ท่องเที่ยวเปิดหูตาเห็นสากล                      มิกังวลเพราะไป วี.ไอ.พี.

   “คุณอุฬาร”ผู้จัดการใหญ่ก็ไปด้วย                คอยอำนวยอวยสุขไปทุกที่
เจรจาปราศรัยมิตรไมตรี                                    เหนื่อยทั้งปีให้ผ่อนคลายสบายใจ

   เน้นพักดีมีให้ทานอาหารอร่อย                     พร้อมผูกร้อยสัมพันธ์อันชิดใกล้
เพื่อนร่วมอาชีพกันทั้งใกล้ไกล                        แลกเปลี่ยนไปสิ่งที่พบประสบการณ์

   สิบสามธันวาฯสองห้าห้าห้าเช้า                    ถึง“ดอนเมือง”หลังเก่าเคยโดยสาร
เขาเพิ่งย้ายกลับมาเมื่อไม่นาน                           พอตรวจผ่านพาสปอร์ตแล้วตั้งแถวรอ

   แอร์เอเชียเที่ยว เอฟ.ดี.สองห้าหกแปด          เสียงแซ่แซดหลายภาษาพากันจ้อ
เมื่อเก้าโมงกว่ากว่าพาเลื่อนล้อ                         แล้วบินปร๋อเหินฟ้าถลาลม  



หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 27 มีนาคม, 2557, 03:41:55 PM
(http://upic.me/i/vn/r6luh.jpg) (http://upic.me/show/50303898)
น่านฟ้าจีน


   บนเครื่องบินชอบผินมองช่องหน้าต่าง           เห็นฟ้ากว้างเมฆลอยพลอยสุขสม
จินตนาการผสานไปใจชื่นชม                             ดูรื่นรมย์เหมือนนกน้อยลอยเมฆา  

  ก่อนจะมาเห็นว่าเหนืออีสานหนาว                   จีนรู้ข่าวต่ำกว่าศูนย์องศา
กรำแดดฝนผมทนได้ไม่ระอา                             เย็นต้องหายาป้องกัน.. “บรั่นดี”

  จากเมืองไทยใส่กระเป๋าเอามาพร้อม               “ขวดชาปลอม” ข้างในเป็น “รีเจนซี่”    
เย็นเมื่อไรได้ยกกระดกที                                     ถ้าดวดถี่ร้อนข้างในหนาวคลายพลัน

  บนเครื่องฯมีคนไทยไปมากหน่อย                    จีนส่วนน้อยแต่เจรจาเฮฮาลั่น
ออกท่าที “ชี้โบ้ชี้เบ้” กัน                                      ผมหลบทันนิดเดียวเฉี่ยวลูกตา    
                                
  จากไทยมาอากาศดีเห็นสีสด                           ภูเขารายไปจรดกับขอบหล้า
เมื่อผ่านสองชั่วโมงที่บินมา                                ทั่วนภามืดมิดหมอกปิดคลุม

  ใกล้ครบสี่ชั่วโมงเตรียมลงจอด                         ลุ้นตลอดใจร่ำเต้นตั๊ม..ตุ่ม..
ท้องฟ้าปิดติดสัญญาณการควบคุม                    เป็นการสุ่มเสี่ยงไปให้ “ดีเลย์”

  แล้วเครื่องลงจอดได้ไม่ขัดข้อง                          วิ่งตามช่องตรงไปไม่มีเป๋
ตรวจผ่านคนเข้าเมืองแล้วฮาเฮ                           ไกด์พาเร่ไปขึ้นรถที่จอดรอ



หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 27 มีนาคม, 2557, 03:45:14 PM
(http://upic.me/i/bg/benpn.jpg) (http://upic.me/show/50303927)
อุณหภูมิในที่โล่ง 0 - 10 องศา แรกเจอใหม่ ๆ หนาวมาก

นอกประตูดูหิมะประพื้นขาว                           แรกพบหนาวหวั่นไหวพาใจฝ่อ
จากรีบก้าว วิ่งอ้าวไปไม่ย่อท้อ                           ขึ้นรถพออุ่นกายคลายกังวล

  เพราะ “ฮีทเตอร์” ติดไว้ให้ลมร้อน                    รถพาจรวิ่งไปหลายถนน
ได้ชมเมืองที่เฟื่องฟูและหมู่ชน                           เห็นรถยนต์แน่นขนัดไม่ขาดแคลน

  เมือง “ซีอาน” หรือ “ฉางอาน” แต่กาลก่อน       เคยเป็นมหานครยาวนานแสน
ถึงสิบสามราชวงศ์องค์ครองแคว้น                     เป็นดินแดนประวัติศาสตร์สร้างชาติไว้

  ปัจจุบันพัฒนาก้าวหน้าล้ำ                                เป็นเมืองอุตสาหกรรมที่ยิ่งใหญ่
ศูนย์ศึกษาร่วมร้อยมหาวิทยาลัย                         จุดเริ่มต้น “ทางสายไหม”แต่โบราณ

  มาครั้งนี้คณะมีเก้าสิบกว่า                                แบ่งออกมาเป็นสามบัสโดยสาร
ทุกคันมีไกด์ไทยแท้ดูแลงาน                              เพิ่มไกด์จีนประจำการบัสละคน

  ทั้ง “ทีมงาน บ.โอฬาร”นั้นเข้าเสริม                   คอยต่อเติมเรื่องน้อยใหญ่ไม่ตกหล่น
รวมเป็นหนึ่งขึงขังสิ้นกังวล                                กำลังใจเปี่ยมล้นทุกหนทาง    




หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 27 มีนาคม, 2557, 03:47:14 PM

(http://upic.me/i/7z/td0xb.jpg) (http://upic.me/show/50303951)
เจ้าแม่กวนอิมพันมือ อายุสี่พันปี

   แวะวัดลามะดังชื่อ “หว่างเกริน”                    ดูผิวเผินเหมือนวัดจีนไม่แตกต่าง
 อายุกว่าสามพันปีมิมีร้าง                                   “ฮ่องเต้คังซี”สร้างด้วยศรัทธา

   พระพุทธรูปสีทองผ่องอำไพ                          กาลผ่านไปยิ่งดีทวีค่า
“เจ้าแม่กวนอิมพันมือ”ชนบูชา                          หมายท่านมาคุ้มครองปกป้องกาย

   นับถือจริงสิ่งศักดิ์สิทธิ์เมื่อจิตมั่น                   ย่อมฝ่าฟันอุปสรรค์ทั้งหลาย
คุณศีลธรรมความดีมีมากมาย                            กำหนดหมายให้ชีวีมีสุขจริง

   วัดเขานั้นหลายพันปียังมีอยู่                           ใจหดหู่ถึง “อยุธยา” สลดยิ่ง
สงครามมาพวกพม่ามันเผาทิ้ง                          เหลือแต่ซากทุกสิ่งไว้เตือนใจ



หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 27 มีนาคม, 2557, 03:49:13 PM
(http://upic.me/i/cz/7pt0a.jpg) (http://upic.me/show/50303975)
กระถางปักธูปด้านนอก


   ไกด์จีนเล่าวัดเขามีที่ถูกเผา                             เมื่อคนเข้าวัดมากสุดตรุษสารทใหญ่
จุดธูปเทียนหมุนเวียนกันปานสุมไฟ                    เกินรับไหวกลายเป็นว่า “มาเผาวัด”

   ปัจจุบันธูปเทียนนั้นจุดด้านนอก                      “โล่งดีออกข้างในไม่อึดอัด”
บ้านเราเองเร่งแก้ไขให้เคร่งครัด                           หมายระมัดระวังมีอัคคีภัย

(http://upic.me/i/h6/v2kys.jpg) (http://upic.me/show/50303985)
ศาลาพระหมื่นองค์(ตั้งชื่อเอาเอง)


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 30 มีนาคม, 2557, 09:25:05 AM
(http://upic.me/i/0g/dscf7485.jpg) (http://upic.me/show/50336629)

  จากวัดวาพาไปทานอาหารเย็น                        ถือว่าเป็นภัตตาคารร้านโตใหญ่
รสจีนแท้แต่มิเหมือนที่เมืองไทย                       จืดเหลือใจไม่ละมุนเหมือนเคยมา

   อาหารค่ำร่ำเบียร์ไวน์พอได้ที่                        จรลีแยกย้ายไปด้านหน้า
เดินชมย่านอาหาร และร้านค้าค้า                      มีนามว่า “ตลาดอิสลาม”

   แรกคิดไว้คนขาย หน้า“มาเลเซีย”                  หรือ“อินเดีย” แต่คิดผิดตรงข้าม
แค่หมวกขาวปิดหัวอยู่ให้รู้ความ                       แต่ดูตามเค้าหน้า “จีนจ๋าเลย”      
                  
   อาจกลมกลืนชาติพันธุ์วารวันผ่าน                  หรือเขาอาจบริหารงานเฉยเฉย
จ้างคนจีนพื้นถิ่นขายได้คุ้นเคย                          พวกเราเดินเอ้อระเหยลอยชายไป

   พบวัว แพะอบย่างกันทั้งขา                            ต้มและตุ๋น มิคุ้นตา หมาหรือไม่..?
กลิ่นเครื่องเทศฟุ้งคละสมุนไพร                        ยั่วยวนใจคนชอบเนื้อปิ้งย่างนั้น


(http://upic.me/i/0g/dscf7485.jpg) (http://upic.me/show/50336629)

    เดินไปกลับกับลูกชายได้หนึ่งรอบ                       แต่ไม่ชอบของแขกแปลกและพรั่น
“ร้านสะดวกซื้อ” ก็คือที่หมายกัน                         แถบสีสันที่เห็น “เซเว่น” ชัด

   แต่ชื่อจีนอยู่ตรงกลางอย่างเข้าท่า                        “ใครเลียนแบบใครหว่า” ชักงงจัด
ซื้อของกินของใช้ได้สารพัด                                 เพราะถนัดไม่ต้องง้อต่อราคา

   ถูกแพงนิดคิดเงินไทยไม่มากหลาย                   พร้อมจะจ่ายเรียงลงตรงโต๊ะหน้า
คนคิดเงินเดินไปหยิบถุงมา                                      ถาม “เอาไหม.?” “โอเค”ว่า..เขาก็คีย์

   เลยหายมึนตัวเลขขึ้นเห็นจะจะ                        ช่างขี้เหนียวจริงนะคนจีนนี่..
ที่บ้านเราเขาแถมให้ใส่กันฟรี                                  พวกตาถี่ “ละเอียดทุกกระเบียดนิ้ว”

(http://upic.me/i/5c/dscf7490.jpg) (http://upic.me/show/50336826)

                                      ก่อนเข้าที่พักโรงแรม


  จากร้านร้อนย้อนมาถนนหนาว                        ลมกรูกราวตัวชาทำหน้านิ่ว
ทั้งแข้งขาทำท่าจะเป็นตะคริว                                เดินตัวปลิวขึ้นรถเข้าโรงแรม

   “เชอราตั้น”ตั้งหลักพักที่นี่                                ระดับมีห้าดาวพราวแอร่ม
ไฟเพดานดุจเดือนดาราแซม                                     สีสันแจ่มบรรเจิดเพลิดเพลินมอง

    ห้องนอน ห้องน้ำนั้นเนื่องกันอยู่                   ไร้ประตูผนังกั้นทั้งสอง
แรกเข้าไปใจตะหงิดคิดไต่ตรอง                             อ๋อจะต้องจัดการม่านบังตา  
          
    มีลมร้อนมาให้เพิ่มอายอุ่น                                 แต่ต้องวุ่นทาครีมตัว ใบหน้า
อากาศแห้งพานให้แตกลายงา                              ปากต้องทาลิปสติกเป็นลิเก

   นิ่งทำใจไม่อาทรต้องนอนหลับ                     คุมระดับพลังไว้มิให้เป๋
เที่ยวจีนนั้นต้องเดินกันทุลักทุเล                           เกิดซวนเซเจ็บไข้ให้เสียการ

   อาหารเช้าเรียบร้อยถอยขึ้นรถ                          ตามกำหนดเวลาที่ประสาน
รถวิ่งไปในเมืองอยู่ไม่นาน                                  ก็ออกผ่านที่โล่งโรงงานมี


(http://upic.me/i/9l/dscf7632.jpg) (http://upic.me/show/50336939)
                                 ภายในห้องพัก


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 30 มีนาคม, 2557, 09:29:27 AM
(http://upic.me/i/vn/00u4w.jpg) (http://upic.me/show/50343259)
                               สถานีรถไฟ      

   สักครู่หนึ่งก็มาถึงอาคารใหญ่                      สถานีรถไฟอยู่ที่นี่
“อเมริกา” โดนแซงหน้าเรื่อง “เร็ว-ดี”                   พลังงานที่เขาใช้คือไฟฟ้า

(http://upic.me/i/y1/yw43h.jpg) (http://upic.me/show/50343268)

   ที่วิ่งเงียบรางเขาเรียบเสมอระดับ                        เหมาะสมกับรถที่ดีเลิศกว่า
ที่บ้านเราราง-รถเก่ใช้นานมา                             รถวิ่งช้าแต่เสียงดัง ชึง..ชังไป

(http://upic.me/i/jy/zvlnj.jpg) (http://upic.me/show/50343272)
                             ตอนหัวรถไฟความเร็วสูง  

  สามร้อยห้าสิบกม.ต่อชั่วโมง                           เป็นการโก่งราคาว่าวิ่งได้
เพราะในจอที่เขาบอกเอาไว้                                    สามร้อยสิบเมื่อไรก็ถอยลง



หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 30 มีนาคม, 2557, 10:00:52 AM
(http://upic.me/i/g2/uacen.jpg) (http://upic.me/show/50347055)

                           ภายในขบวนรถ(ไม่มีคนอื่นนั่งเพราะตู้นี้คณะทัวร์เราเหมา)

         สองข้างทางนั่งมองจ้องเพลินไป                  ต้องมองไกลเห็นกว้างดังประสงค์
ถ้ามองใกล้ตาลายทำให้งง                               ความเร็วคงจะพาตาพร่าไป  



(http://upic.me/i/jq/dscf7502.jpg) (http://upic.me/show/50342612)

                       ภาพถ่ายขณะรถไฟวิ่ง

      สองชั่วโมงกว่ากว่ารถพาท่อง                   ให้นั่งมองสองข้างทางไกลใกล้
เห็นหิมะคลุมเขา เหล่าแมกไม้                            มิทันไรถึงปลายทางดังต้องการ      



(http://upic.me/i/fd/ru5ri.jpg) (http://upic.me/show/50347073)


    จากซีอานอยู่มณฑล “ส่านซี”                          สายวันนี้ถึงมณฑล “เหอหนาน”
เมือง “ลั่วหยาง” ทางเดินทัพโบราณ                       เพราะทางผ่านระหว่างภาคมากพิษภัย

    เหนือไปใต้ออกไปตกทัพยกมา                        แวะพักหาเสบียงที่เมืองใหญ่
เหล่าชาวบ้านมิเป็นอันสบายใจ                          ทั้งหมูเห็ดเป็ดไก่โดนแย่งชิง

 เมืองนี้มีดอกไม้งามประจำถิ่น                         ที่ได้ยินว่างามล้ำทุกสิ่ง
“ดอกโบตั๋น”มั่นหมายได้ชมจริง                        เสียดายยิ่งมิได้มาตอนหน้าร้อน



หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 03 เมษายน, 2557, 09:00:32 AM
(http://upic.me/i/7p/dscf7506.jpg) (http://upic.me/show/50395040)
                        หน้าปรมาจารย์ตั๊กม้อ

 
   ลงรถไฟไปรถบัสพาลัดเลาะ                            ร้านที่เจาะจงทานอาหารก่อน
อิ่มเสร็จสรรพกลับขึ้นรถพาตะลอน                       ฝ่าหมอกอ่อนบางเบาขึ้นเขาวง

    สู่ “วัดเส้าหลิน” ถิ่นวิทยายุทธ์                          “ตักม้อ”สืบศาสน์พุทธให้สูงส่ง
เสริมฝึกจิตและกายให้มั่นคง                               ร่วมดำรงคนดีใจมีธรรม
 
    วัดกว้างใหญ่วนเวียนไปหลายหลายจุด           เด่นที่สุดคือโรงเรียนที่เพียรพร่ำ
ฝึกเด็กให้ออกลีลาท่าร่ายรำ                                   เหมือนการเล่นกายกรรมไม่ต่างกัน

    จนเที่ยงถึงเวลาทานอาหาร                           เขาก็มีภัตตาคารอยู่ที่นั่น
อาหารดีกินอิ่มหมีพีมัน                                       ใกล้ใกล้นั้นเข้าไปดูการแสดง





(http://upic.me/i/hi/dscf7511.jpg) (http://upic.me/show/50395009)
                     ภายในวัดเส้าหลิน


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 03 เมษายน, 2557, 09:05:25 AM
  (http://upic.me/i/0h/dscf7552.jpg) (http://upic.me/show/50395225)
                        นักเรียนกังฟูเดินกลับที่พัก

 

  
    วัดกว้างใหญ่วนเวียนไปหลายหลายจุด           เด่นที่สุดคือโรงเรียนที่เพียรพร่ำ
ฝึกเด็กให้ออกลีลาท่าร่ายรำ                                 เหมือนการเล่นกายกรรมไม่ต่างกัน

    จนเที่ยงถึงเวลาทานอาหาร                              เขาก็มีภัตตาคารอยู่ที่นั่น
อาหารดีกินอิ่มหมีพีมัน                                       ใกล้ใกล้นั้นเข้าไปดูการแสดง

    “โชว์วัดเส้าหลิน”แห่งถิ่นฐาน                           วิชาการฝึกกายหลายแขนง
ฝึกจิตล้ำฝ่ายธรรมะพลังแรง                                พร้อมสีแสงเสียงเจิดจ้าหน้าเวที

    กายกรรมตีลังกาท่าเดี่ยว หมู่                           เอาแผ่นเหล็กมาให้ดูถึงเก้าอี้
ขึ้นข้างบนฟาดกบาลหักพอดี                               “น่าให้เราลองตีพิสูจน์ดู”


    เพราะเหล็กไม่ใช่อย่างเดียวเหนียว แข็ง เปราะ      เขาคัดนำมาจำเพาะ “หักหมูหมู”
อีกรายการผู้เชี่ยวชาญขว้างตะปู                          กระจกอยู่หน้าลูกโป่งผูกโยงไว้

    สองสามครั้งขว้างก่อนกระดอนกลับ                 พอเอาจริงเสร็จสรรพทะลุได้
กระจกบางขว้างตะปูทะลุไป                                คิดว่าใครที่ฝึกมาก็น่าเป็น

    เบ็ดเตล็ดโน่นนี่มีมากมาย                               บ้างหัวร่องอหายเมื่อได้เห็น
การจับผิดแม้มิคิดเป็นประเด็น                            แต่ยากเข็นให้เชื่อความไปตามนั้น


(http://upic.me/i/0a/dscf7533.jpg) (http://upic.me/show/50395307)
                  การแสดงโชว์


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 03 เมษายน, 2557, 09:13:25 AM
(http://upic.me/i/i3/dscf7542.jpg) (http://upic.me/show/50395459)
                         ป่าเจดีย์  

 
   ดูโชว์จบรวมครบคนเดินวนต่อ                         ถึงที่จอดรถรอของที่นั่น
ขึ้นบันไดไหว้พระที่ละชั้น                                    เหน็ดเหนื่อยหันกลับมาหาจุดเดิม

    ต่อรถไปไหว้พระเจดีย์หมู่                                จุกระดูกเจ้าอาวาสอยู่แต่องค์เริ่ม
ทุกองค์สร้างเตรียมไว้ใส่เพิ่มเติม                          พันปีเพิ่มมากจนว่า..”ป่าเจดีย์”

    เกือบเต็มวันวนเวียนไปอยู่ในวัด                       มีรถบัสบริการในสถานที่
อาจนึกไปใจเขาเยี่ยมเปี่ยมไมตรี                          แต่ของฟรีจีนหายากลำบากจริง

    ก่อนจะเข้าประตูต้องซื้อตั๋ว                              เป็นรายหัวเขาขายทั้งชายหญิง
ทุกชาติชนคนรุ่นไหนไม่ละทิ้ง                             เดี๋ยวนี้อิงบริษัทเรื่องจัดการ

    หาเงินได้ก็ส่งให้ประเทศชาติ                            เจ้าอาวาสเป็นเพียงผู้บริหาร
กินเงินเดือนเหมือนทุกคนที่ทำงาน                       คงมินาน“วัด”อาจแปรแค่“สำนัก..”



(http://upic.me/i/fw/dscf7513.jpg) (http://upic.me/show/50395531)
                                      
                        เวียนอยู่ในวัด


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 03 เมษายน, 2557, 09:35:17 AM
(http://upic.me/i/gr/dscf7558.jpg) (http://upic.me/show/50395653)
                  ถ่ายจากบนวัด



 
   วันนี้พบของจริงสิ่งที่ไกด์                                 เล่าเอาไว้หมายตลกเสียเป็นหลัก
ว่า “ชาวจีนรุ่นก่อนนี้มีเอกลักษณ์                          เดินเยื้องยักขากถุยชุ่ยชุ่ยไป

    มิมองดูจะถูกผู้คนเขาอื่น                                   อีกเรื่องยืนต่อคิวหาเป็นไม่
คอยแต่แย่งแซงหน้าข้าตีนไว”                               อ้างเมืองใหญ่คนมากไม่อยากฟัง

    ทั้งเข้าห้องสุขาถ้าขับถ่าย                                  เรื่องราดน้ำมอบหมายให้คนหลัง
วันนี้เจอกับตัวเองเข้าอย่างจัง                                ปิดประตูดังปังแล้วคลาไคล

    งูเขียวงูเหลืองเห็นเช่นไกด์กล่าว                            มีทั้งสั้นทั้งยาวเหม็นมิไหว
ช่างลามกสกปรกจริงหนอใจ                                 มิมีใครสอนจรรยาน่าเกลียดนัก


(http://upic.me/i/0v/dscf7548.jpg) (http://upic.me/show/50395750)
                  หน้าศาลา


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 03 เมษายน, 2557, 10:43:56 AM
(http://upic.me/i/nc/dscf7565.jpg) (http://upic.me/show/50396336)
                  ล็อบบี้โรงแรมลั่วหยาง


    เดินทางกลับ “ลั่วหยาง” ย้อนทางเก่า               แล้วแวะเข้ากินอาหารทานมื้อหนัก
จัดวันเกิดให้ลูกค้าแบบน่ารัก                                แล้วเข้าพักโรงแรมใหญ่ใจกลางเมือง

    ได้นอนยืดเหยียดกายคลายเมื่อยล้า                   กลัวน่องขาเจ้ากรรมจะทำเรื่อง
อาหารเช้าในโรงแรมมีนองเนือง                          มิหมดเปลืองเพราะเลือกเอาที่เราคุ้น

    พวกเข้าผัด ไส้กรอก แฮม และไข่                     อีกผัดผักสดใหม่กำลังอุ่น
ต่อกาแฟ ผลไม้ ไม่เสียดุล                                     ต้องขอบคุณหมวยคอยชงส่งน้ำชา

    โปรแกรมเช้าวันนี้ไปที่วัด                                 รถพาลัดชมเพลินแนวเนินผา
วัดนี้เก่าเท่าลั่วหยางสร้างพร้อมมา                          คือ “วัดม้าขาว”นามงามวิไล


(http://upic.me/i/iv/dscf7566.jpg) (http://upic.me/show/50396364)
               หน้าประตูวัดม้าขาว


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 03 เมษายน, 2557, 10:45:08 AM
(http://upic.me/i/5d/dscf7569.jpg) (http://upic.me/show/50396519)
                พระในวัดม้าขาว


 
   มีพระพุทธ เจ้าแม่กวนอิม เหมือนทั้งหลาย          เพิ่ม “พระสังกัจจายน์” นั่งยิ้มใหญ่
ทั้ง “พระจีน” สารพัดหลัดหลั่นไป                            แสดงให้เห็นชัดถึงศรัทธา

     ทุกองค์หุ้มด้วยทองผิวผ่องพรรณ                        กลิ่นธูปเทียนละอองควันปะทะหน้า
พอช่วยให้คลายหนาวร้าวอุรา                                 ขอชีวาเราได้มีสิ่งดีงาม

     ตามแต่จิตแต่ใจใครจะขอ                                  เอาให้พอสมใจมิใครห้าม
พรที่ขอใช่นั่งรอให้เป็นตาม                                     ความมานะพยายามยังต้องมี  
 



(http://upic.me/i/j6/dscf7570.jpg) (http://upic.me/show/50396554)
              ท้ายวัดม้าขาว


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 03 เมษายน, 2557, 10:47:10 AM
(http://upic.me/i/s4/mjs71.jpg) (http://upic.me/show/50596559)
               ประตูวัด



(http://upic.me/i/hs/bf6a2.jpg) (http://upic.me/show/50596566)
                วัดกำลังก่อสร้างพระเจดีย์



 
  มิได้ย้อนทางเดิมกลับอีกด้าน                              ก็เดินผ่านวัดไทยหนึ่งที่นี่
กำลังทำการก่อสร้างพระเจดีย์                                โบสถ์วิหารสวยสีพร้อมสรรพแล้ว

    ชื่อ “วัดเหมอัศวาราม”                                    คงนึกนามผู้สร้างได้แน่แน่ว
“ถึงคนชั่วส่วนหนึ่งมีดีเพริศแพร้ว                             ดีเหมือนแก้วอีกด้านดำอย่างกา”

    แวะเข้าชมข้างในคนไทยสร้าง                             วัสดุหลายอย่างเขาจัดหา
จากเมืองไทยได้ส่งลงเรือมา                                      เสร็จสมเป็นวัดวาอีกนานวัน  

    ดูท่าทางลงทุนมหาศาล                                         มีชาวบ้านจีนไทยช่วยไหมนั่น
ถือว่า”นายวัฒนา”กล้าหาญครัน                                กุศลนั้นอาจดลให้พ้นกรรม

    ที่ใกล้ใกล้กันนี้มีวัดแขก                                         เป็นเรื่อแปลกที่จีนเขาใจปั้ม
ส่งเสริมศาสนาและคุณธรรม                                     ไม่ยีย่ำต่างชาติศาสดา

 
(http://upic.me/i/uy/smrt3.jpg) (http://upic.me/show/50596577)
                หน้าวัดแขก  


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 10 เมษายน, 2557, 08:01:52 AM
(http://upic.me/i/zz/yzul4.jpg) (http://upic.me/show/50596591)
             หน้าศาลเจ้ากวนอู

   

    ริมถนนคนแก้หนาวเข้าจังหวะ                           โยกศีรษะเอวส่ายอยู่หลายท่า
บ้างก็เตะลูกขนไก่โยนไปมา                                  ลูกเตะขนยาวกว่าลูกใช้ตี

    เราซื้อมาเตะบ้างอยู่ข้างรถ                                  เวลาหมดเดินทางอย่างเร็วรี่  
กลับเข้าเมืองกินอาหารกันอีกที                              เพราะงานนี้อื่นไม่เกี่ยว “เที่ยวกับกิน”

    ที่ต่อไปไหว้ สุสานท่าน “กวนอู”                       ที่เชิดชูบูชาชนท้องถิ่น
จากสามก๊กเรื่องเก่าเราได้ยิน                                  มิใช่จินต์นิยายดังหมายใจ

   ชาวจีนนับถือท่านเป็นเทพเจ้า                             ส่วนที่เอาความซื่อสัตย์นั้นเป็นใหญ่
ทั้งจงรักภักดียิ่งสิ่งใด                                             “นักการเมืองของไทยควรบูชา”

     มีรูปปั้นเต็มองค์กวนอูท่าน                               หน้าสถานแห่งนั้นงามสง่า
ที่กราบไหว้เรียงไปหลายศาลา                               เนินสุสานให้สักการะสุดท้าย

    ไหว้แล้วถอยกลับหลังเส้นทางเก่า                     ที่จอดรถของเราคือจุดหมาย
เผื่อเวลามิเดินเพลินมากมาย                                   เสร็จผ่อนคลายที่สุขาจนชาชิน  


(http://upic.me/i/8h/cdtr5.jpg) (http://upic.me/show/50596597)
            รูปสักการะกวนอู


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 10 เมษายน, 2557, 08:04:35 AM
(http://upic.me/i/ut/ut6j6.jpg) (http://upic.me/show/50596617)
             ริมแม่น้ำอี๋เจียง

 
    แล้วรถมุ่งไปสถานท่องเที่ยวใหญ่                        ฟังประวัติจากไกด์แห่งท้องถิ่น
“ถ้ำหลงเหมิน”สร้างยุค “เว่ย” ครองแผ่นดิน            เนื่องจนสิ้นราชวงศ์ถังดังกล่าวมา

    อยู่ริม “แม่น้ำอี๋เจียง” เคียงตลิ่ง                             ถ้ำใหญ่ยิ่งเกิดเพราะเจาะหน้าผา
สลักหินเป็นรูปพระ เทวดา                                       พระโพธิสัตว์ นางฟ้า ทวารบาล

(http://upic.me/i/gx/dpka7.jpg) (http://upic.me/show/50596623)
              ทวารบาล


  อยากจะดูขึ้นบันไดไปสูงลิบ                                 มีมากมายหลายสิบพุทธสถาน
 ดูแต่ที่สำคัญยังเกือบคลาน                                       ส่วนมากผ่านมองไกลใช้สายตา

    ความพยายามของคนเลิศล้นยิ่ง                             สร้างสรรค์สิ่งพันปียังมีค่า                                
 การสืบต่อกันไปไม่ธรรมดา                                    ควรนำมาเป็นแง่คิดซึ้งจิตไทย

(http://upic.me/i/su/18qd8.jpg) (http://upic.me/show/50596627)
              ทุกจุดต้องปีนขึ้นไปดู

   ที่มักมองเหตุผลคนอื่นผิด                                    ถือความคิดของตนนั้นเป็นใหญ่
เปลี่ยนผู้นำเปลี่ยนแนวแตกแถวไป                          ทำการใดระยะยาวได้ยากครัน”

    สามวันมาเดินกันกว่าสิบกิโล                               น่องชักโตวันต่อไปพาใจพรั่น
สนธยาพากันไปขึ้นรถไฟกัน                                   กลีบซีอานเหมือนดังวันแรกเรามา



(http://upic.me/i/yk/yzzt9.jpg) (http://upic.me/show/50596641)
               หน้าพระองค์ใหญ่          


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 10 เมษายน, 2557, 08:05:47 AM
(http://upic.me/i/56/dscf7692.jpg) (http://upic.me/show/50497957)


   เข้าโรงแรมเดิมดีที่เคยคุ้น                               ถึงห้องแช่น้ำอุ่นคลายเมื่อยล้า
ดูทีวีดาวเทียมมีแต่ชืดชา                                    หรือเซนเซอร์ปิดหูตาประชาชน

   การปกครองของจีนพรรคเดียวใหญ่              ผู้นำว่าอย่างไรคือเหตุผล
“สิทธิ์เสรีมีอย่างไทยไยดิ้นรน                           น่าจะขนพวกวุ่นวายจีนเลย”

   นอนโรงแรมจีนดีดีอยู่นี่หนา                          ใจแวะมาเมืองไทยเสียเฉยเฉย
ความวุ่นวายใจระอาเสียจริงเอย                         อยากเอื้อนเอ่ยทำไม่ไม่รักบ้านเรา  
                  
   เช้าลงมาทานอาหารที่ชั้นล่าง                          โรงแรมอย่างฝรั่งต่างกับเหลา
เดินเลือกชิมเลือกตักหนักหรือเบา                      ผมเน้นเอาพวกผักหนักพวกปลา

   ตรงข้ามลูกชายผมอบรมจนเบื่อ                      ชอบกินแต่นมเนื้อผักเมินหน้า
คนรุ่นใหม่ไม่เหมือนเราชาวไร่นา                      รู้คุณค่าไยอาหารการเลือกกิน

   อิ่มแล้วนั่งผ่อนคลายในห้องโถง                      รอถึงนัดแปดโมงเวลาถิ่น                                  
เข้าห้องน้ำหลังอาหารงานเคยชิน                       ส้วมข้างนอกอาจมีกลิ่นหน้าเหยเก  



(http://upic.me/i/uk/dscf7630.jpg) (http://upic.me/show/50497977)


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 10 เมษายน, 2557, 08:07:18 AM
(http://upic.me/i/iz/dscf7635.jpg) (http://upic.me/show/50498107)
               หน้าสุสาน


      เช้าวันนี้เรามีโปรแกรมใหญ่                         มั่นหมายไป “สุสานจิ๋นซีฮ่องเต้”
รู้ล่วงหน้าว่าทั้งวันเดิน “ยันเต”                            ถ้าไม่เป๋ก็สู้ไปไม่ย่อท้อ

   หน้าประตูซื้อบัตรจัดเรียงแถว                          ขึ้นรถแล้วขับไปส่งลงเดินต่อ
เดินก็เดิน..มิว่าไรแต่ใจพ้อ                                   มาส่งกันให้พอเป็นพิธี

   ได้ชมวิวทิวแถวทางข้างถนน                           เราเป็นชนชาติไทยไม่จู้จี้
ใช้แข้งขาบ้างถือว่าเป็นสิ่งดี                                แต่สงสารคนที่มิค่อยเคย

   ยืนเรียงรายไกด์ติดป้ายหลายภาษา                   พวกเรามาเป็นกรุ๊ปใหญ่ผ่านไปเฉย
บริษัทจัดไกด์จีนให้ดีเลย                                     แม้เอื้อนเอ่ยไทยแปร่งอยู่แต่รู้ครบ

   ความเป็นมาประวัติของ “จิ๋นซีฯ”                     เขารู้ดีเหมือนค้นคว้ามาเจนจบ
สุสานนี้สามสิบกว่าปีเพิ่งค้นพบ                         ดินยังกลบหุ่นทหารไว้อีกหลายพัน


(http://upic.me/i/ku/dscf7637.jpg) (http://upic.me/show/50498127)
              หลุมแรกในสามหลุม


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 10 เมษายน, 2557, 08:08:53 AM
(http://upic.me/i/q2/dscf7642.jpg) (http://upic.me/show/50499461)


     ที่เปิดแล้วเป็นกองทัพทหารม้า                     พร้อมพหลพลโยธาท่ามุ่งมั่น
แต่ละตัวหน้าตาแตกต่างกัน                               ตามคนปั้นทั้งสิ้นจินตนาฯ

   ด้วยจิ๋นซีมีความฝันที่มั่นหมาย                        หลังความตายยังเป็นใหญ่ในภพหน้า
เตรียมกองทัพพร้อมไว้ไม่ธรรมดา                     ทั้งแม่ทัพคนกล้าเป็นคู่ใจ

   บางคนว่าจิ๋นซีนี้โหดเหี้ยม                               มากเล่ห์เหลี่ยมที่ตั้งตนเป็นใหญ่
ติดสินบนขุนนางแคว้นทั่วไป                             จนหวั่นไหวระส่ำระสายไร้สามัคคี

   แล้วเข้ายึดหกแคว้นใหญ่เอาไว้ได้                   รวมแล้วให้เป็น“ประเทศจีน”ใหญ่นี่
สั่งทุบกำแพงเมืองแคว้นเคยมี                            เหลือหนึ่งด้านเท่าที่ยังต้องการ


(http://upic.me/i/zi/dscf7643.jpg) (http://upic.me/show/50499497)


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 10 เมษายน, 2557, 08:13:37 AM
(http://upic.me/i/xb/dscf7675.jpg) (http://upic.me/show/50499529)
               หน้าพิพิธภัณฑ์



   แล้วให้สร้างระหว่างนั้นเชื่อมกันเข้า              เหมือนหมายเอาใจชนมาสมาน
เพราะแยกแคว้นแยกก๊กกันมานาน                    ให้ประสานความเป็นชาติที่กลมเกลียว

   จะทำการงานใหญ่ใจต้องแกร่ง                       อาจรุนแรงเบ็ดเสร็จและเด็ดเดี่ยว
ใจอ่อนแอพ่ายแพ้แน่นักเชียว                            ใครไม่เกี่ยวตามหลักการด้านอาญา          
                                                    
   สร้างสุสานลือกันยิ่งจริงหรือเท็จ.?                 เมื่อชุดไหนสร้างเสร็จก็โดนฆ่า
ชุดใหม่ต่อพอจบผลัดตัดชีวา                             เพื่อรักษาความลับสุสานไว้

   ถึงเวลาเอาศพมาฝังจริงจริง                            ลับทุกสิ่งมิมีใครล่วงรู้ได้
จนกว่าสองพันปีที่ผ่านไป                                 มีชาวบ้านชายไพรขุดบ่อเจอ

   ภาพกองทัพทหารปั้นดินเผา                          ได้นำเอาให้ทั่วโลกนำเสนอ
ทยอยเปิดทีละนิดมิคิดเฟ้อ                                สุสานจริงใหญ่เบ้อเร่อยังปิดบัง



(http://upic.me/i/l9/dscf7676.jpg) (http://upic.me/show/50499607)
               หุ่นในพิพิธภัณฑ์ทำสีใหม่แล้ว


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 17 เมษายน, 2557, 02:04:45 PM
(http://upic.me/i/2l/0dscf7666.jpg) (http://upic.me/show/50582038)
 

 เขาบอกว่าเปิดช้าบ้างยังขายได้                นานเก็บไว้ให้ชนคนรุ่นหลัง
เงียบลงเถิดเปิดหลุมใหม่ให้ข่าวดัง               ด้วยมุ่งหวังคอยต้อนรับนับเงินตรา

  ยอมรับเรื่องบริหารทางด้านนี้                    คนจีนมีอยู่ในตัวหัวก้าวหน้า
เปิดประเทศไม่กี่ปีที่ผ่านมา                       เดี๋ยวนี้ว่ากลัวเจริญจนเกินไป

  จากตั้งใจไปดูหลุมหุ่นทหาร                     ให้เดินผ่านโรงหนังหลังกลมใหญ่
จอสามร้อยหกสิบองศาเด่นกว่าใคร              ภาพยาวไกลแลไล่กันต้องหันคอ

  เช่นม้าวิ่งจากขวามาทางซ้าย                   ภาพที่ฉายวิวรอบวงคงติดต่อ                            
 หมดรอบพลันเดินกันไปให้คนรอ                 ที่ดูพอก็เดินผ่านไปด้านเดียว

  เมื่อเดินดูเป็นกลุ่มหลุมที่หนึ่ง                   มองลึกถึงข้างในพาใจเสียว
ถ่ายภาพไว้ซูมขยายไม่หยุดเชียว                เดินลดเลี้ยวไล่ไปตามรายทาง


(http://upic.me/i/dc/dscf7667.jpg) (http://upic.me/show/50582072)


 ถึงหลุมสองมองทัพทหารม้า                    ชักลายตามากมายหลายแบบอย่าง
พอหลุมสามความหน้าดูชักเบาบาง               รีบก้าวย่างอกมาหน้าประตู

  สุดท้ายให้เข้าชมพิพิธภัณฑ์                    ของที่ขุดพบนั้นโชว์เป็นหมู่
รถม้า ดาบ หอกยาว-สั้น คันธนู                   ที่ทหารเคยถืออยู่มาวางราย

  อยู่ในหลุมกลัวว่าไกลมองไม่ชัด                หรืออยากจัดมาเน้นเป็นจุดขาย
ชั้นเชิงค้าหาเงินเขามากมาย                      กลยุทธ์มีหลายซ้อนเชิงชั้น




หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 17 เมษายน, 2557, 02:05:59 PM
(http://upic.me/i/pu/dscf7560.jpg) (http://upic.me/show/50591684)
 เดินกลับหลังใจยังหมายได้ขึ้นรถ               ดังกำหนดไว้ในรายการนั่น
มองทางไหนไม่มีรถสักคัน                           ปล่อยทิ้งกันได้ไงช่างใจดำ

  บังคับแถวให้เดินไกลไปอีกด้าน                 เพื่อให้ผ่านร้านขายของจ้องขย้ำ
มากมายมีของที่ระลึกให้นึกจำ                    พวกของชำของให้ลิ้มชิมมากมี

  เดินทอดน่องมองเล่นเป็นส่วนมาก             ซื้อลำบากมิได้คิดติดตระหนี่
เขาชาร์ทมากว่าร้อยกว่าเปอร์เซ็นต์ซี            ต้องเซ้าซี้ต่อรองหมองอุรา

  คนที่ซื้อได้ดีมีลูกเล่น                                 ทำไม่เน้นว่าถูกใจไว้ทีท่า
เราต่อรองสองสามคำธรรมดา                     ซื้อแพงกว่าใครใครช้ำใจจริง

  

(http://upic.me/i/sh/dscf7677.jpg) (http://upic.me/show/50593103)


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 17 เมษายน, 2557, 02:07:13 PM
(http://upic.me/i/qq/dscf7678.jpg) (http://upic.me/show/50593114)

   ออกประตูข้างหน้ามองหารถ                    ตัวเย็นหมดแต่ว่าขาร้อนยิ่ง
เดินทั้งวันมันมากไปใคร่ติติง                        น่าเห็นใจเด็กผู้หญิงคนชรา

  นึกถึงเพื่อนคนไทยหลายหลายท่าน            มุ่งทำงานมั่นหมายไว้วันหน้า
ได้เที่ยวท่องแดนไกลในโลกา                       ถึงเวลาขาไม่แข็งหมดแรงกาย

  ทำงานหาเงินไว้ค่อนชีวี                              แก่กายเกินถึงเงินมีหมดความหมาย
บางคนนั้นพานโศกพบโรคร้าย                     อารมณ์หายเรื่องเที่ยวห่อเหี่ยวใจ

  คิดเพลินเพลินเดินพลางขาย่างอยู่               เรื่องชีวันนั้นมิรู้จบตรงไหน
เพราะฉะนั้นวันนี้ดีกว่าวันใด                       จะแก้ไขสรรค์สร้างอย่างใจจง

   ขึ้นรถกลับเข้าเมืองหายขุ่นข้อง                 ได้นั่งมองข้างทางดังประสงค์
ถึงกำแพงเมืองเก่าพวกเราลง                        ขายังคงเข็งขืนปีนขึ้นบน

  จนเย็นย่ำจวนจะค่ำลงรอนรอน                  ต้องลาจรเข้าเมืองกันอีกหน
ตามกำหนดหลังรถพาวิ่งวน                         ดับเครื่องยนต์จอดหน้าภัตตาคาร
[/color]
[/font]

 
(http://upic.me/i/lc/dscf7694.jpg) (http://upic.me/show/50593516)


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 17 เมษายน, 2557, 02:09:08 PM
(http://upic.me/i/ps/dscf7703.jpg) (http://upic.me/show/50593504)


  โรงละครอยู่ในแนวแถวเดียวกัน                   ร้านค้ากั้นอยู่หัวตึกคนละด้าน
นั่งดื่มกินรินร่ำพอสำราญ                                 มีสัญญาณบอกให้ไปดูโชว์

   เขาชวนเชิญดินแถวใหญ่ไปด้านข้าง             ประตูกว้างเปิดมองแล้วร้องโอ้
ห้องชั้นหนึ่งครึ่งวงกลมนั้นใหญ่โต                 อภิโธ่ที่แท้ก็ต่อเนื่องกัน

   สั่งเครื่องดื่มอาหารมาทานได้                        แต่ต้องใช้เงินเราเขาไม่อั้น
กลุ่มทัวร์เราเขาจ่ายควักไม่ทัน                         เบียร์ไวน์นั้นกล่อมอารมณ์ดั่งชมแดน

   ดู “การแสดงโชว์ราชวงศ์ถัง”                       ฉากเมือง วัง พิสดารอลังการแสน
แสง สี เสียงเพียงเข้าไปในแว่นแคว้น              ภาพแห่งแมนสรวงจึงจะเปรียบปาน

    ทั้งฉากตั้งฉากเลื่อนเหมือนจริงหลาย           พร้อมภาพฉาย ไอ ลม ผสมผสาน
จินตภาพซาบซึ้งตรึงดวงมาน                           เน้นหนักด้านศิลปะ วัฒนธรรม



(http://upic.me/i/yy/dscf7707.jpg) (http://upic.me/show/50593564)


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 17 เมษายน, 2557, 02:10:14 PM
(http://upic.me/i/fc/dscf7705.jpg) (http://upic.me/show/50593616)
 
   เห็นชาวจีนเขาภูมิใจในเชื้อชาติ                 ประวัติศาสตร์โบราณนานฉนำ
สืบสาน รักษ์ เป็นหลักมาคุณค่าล้ำ                ไทยเรานั้นควรนำมาคำนึง
  
   ข้างเวทีมีจอคำบรรยาย                               พร้อมเสียงอธิบายอีกทางหนึ่ง
มีสาระอันใดได้ซาบซึ้ง                                 จบแล้วจึงแสดงไม่มีเจรจา  

   สื่อสารด้วยเสื้อผ้าและท่าทาง                     เน้นนวลนางที่งามทั้งใบหน้า
และทรวดทรงองค์เอวสวยโสภา                   ผู้ชายเป็นทหารกล้าที่แข็งแรง

   เล่นดนตรีโบราณสานสมัย                          อารมณ์ขันแทรกไว้อยู่หลายแห่ง
มีเสียงซาวด์เอาไว้ให้แสดง                            ไม่พลิกแพลงตามฝึกฝนจนชำนาญ

   เน้นสมัยราชวงศ์ถังนั้น                                ชาวเมือง-วัง อยู่กันมีสุขศานต์
ชื่อลือไกลมิมีใครมารังควาญ                         จนถึงกาลสุดสิ้นราชวงศ์

   คนเดินทางดูกันอย่างประทับจิต                  ก่อนฉากปิดยืนเรียงหน้าอำลาส่ง
เมื่อออกจากโรงมารถพาตรง                          จอดให้ลงเหมือนเคยมาหน้าโรงแรม


(http://upic.me/i/1g/dscf7709.jpg) (http://upic.me/show/50593651)


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 21 เมษายน, 2557, 08:01:46 AM
(http://upic.me/i/ta/dscf7748.jpg) (http://upic.me/show/50642207)



  คืนนี้ต้องเก็บข้าวของลงกระเป๋า                   พรุ่งนี้เช้าเราลาไปไม่มีแถม
เสื้อผ้าเก่าแยกเอาไว้ของใช้แซม                      จัดเตรียมแฟ้มข้อมูลที่รับมา    

   วันสุดท้ายแจ้งเป้าหมายเอาไว้ที่                    พระเจดีย์มีนามว่า “ห่านป่า”
คนจีนเขาอ่าน เขียน “ต้าเยี่ยนล่า"                     ใน “วัดฉือเอิน” อารามโบราณ

   ที่เก็บพระไตรปิฎกประวัติศาสตร์                 ให้ชนชาติถือพุทธแผ่ไพศาล
“พระถังซัมจั๋ง” ต้องเดินแดนกันดาร                ผจญมารอัญเชิญมาจากอินเดีย

   ตำนานนี้มีสร้างหนัง*ดังอย่างยิ่ง                   มีเทพลิง*กับเทพหมู*ที่ “ซูเอี๋ย”
อิทธิฤทธิ์ยิ่งใหญ่ใครใครเชียร์                          แต่ข้อเสียคือเซ่อซ่ากับคะนอง

   พอมาถึงหน้าวัดดังมุ่งหวัง                             พบพระถังซัมจั๋งก็ตั้งกล้อง
ถือไม้เท้าทรงคุ้นตาท่าเดินมอง                         พอสมปองก็เข้าไปด้านในวัด

   อย่างอินเดียทั้งองค์ทรงเจดีย์                          เจ็ดชั้นมีเก๋งจีนอยู่ดูถนัด
แหลมเรียบไปไร้ลวดลายใดเด่นชัด                  เราเดินลัดลึกไปในวัดวา

   จัดแต่งไว้คล้ายกับสวนสาธารณะ                  ส่วนที่อยู่ของพระไม่เข้าหา
ฟังธรรมะก็ยากจะเจรจา                                 คนละชาติภาษามิรู้ความ

(http://upic.me/i/2f/dscf7787.jpg) (http://upic.me/show/50642270)


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 21 เมษายน, 2557, 08:07:42 AM
 
(http://upic.me/i/s3/dscf7752.jpg) (http://upic.me/show/50642445)


  ออกจากวัดถึงเวลาทานอาหาร                      เป็นมื้อลาซีอานกลับสยาม
ขอจดจารในหัวใจใดก็ตาม                             โอกาสมีดีงามหมายย้อนมา

   พอเสร็จสรรพต้องรีบกลับสนามบิน            ช้าเชคอินกรุ๊ปเราเก้าสิบกว่า
ผ่าน ต.ม. ก็พอดีหมดเวลา                               ต้องจ้ำอ้าวก้าวขาขึ้นเครื่องบิน

   เครื่องบินออกตรงดีที่แจ้งว่า                         ขึ้นสามโมงสามสิบห้าเวลาถิ่น
สี่ชั่วโมงกว่ากว่าถึงธานินทร์                           ล้อลงแตะพื้นดินที่ดอนเมือง

   นิราศนี้ที่บันทึกจารึกไว้                               ละเอียดได้ไม่จบครบทุกเรื่อง                                              
ถ้ายาวไปผู้อ่านใช้เวลาเปลือง                         ไม่ครบเครื่องข้าม“ผ้าไหม บัวหิมะ”

   รัฐบาลเขากำหนดเป็นกฎไว้                        ทุกคราไปเล่าจนเบื่อกันแล้วหละ
ถ้ามีบุญ-พรได้จากไหว้พระ                            ใจหมายจะมอบท่านผู้อ่านทุกคน

   หากผิดมั่งพลั้งไปคำไขขาน                         ที่พ้นผ่านสายตาแต่หน้าต้น
ขออภัยอย่าได้ข้องหมองกมล                          รับกุศลทั่วกันทุกท่านเอย        

(http://upic.me/i/d0/dscf7753.jpg) (http://upic.me/show/50642475)

เมืองซีอานยามเช้า  ดูเหงา เหงา ในวันลา


หัวข้อ: Re: นิราศซีอาน - ลั่วหยาง
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 21 เมษายน, 2557, 08:09:52 AM
เชิญพบกับนิราศเมืองจีนอีก 2 เรื่อง คือ  นิราศจางเจี่ยเจี้ย 
และนิราศรักปักกิ่ง  ในช่วงจังหวะเวลาเดิม
หลังจากนั้นพบ "นิทานพระนลคำกลอน" รอบแก้ไข(ก่อนพิมพ์)
แล้วคงต่อด้วย เรื่องราวการเดินทาง
ในช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ณ มหานครโตเกียว(ยังไม่ได้ตั้งชื่อ) 
ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตาม สวัสดีครับ

ธนุ  เสนสิงห์