เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 03 เมษายน, 2557, 05:25:25 PM



หัวข้อ: :::::ทำไมไม่เหมือนเดิม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 03 เมษายน, 2557, 05:25:25 PM
(http://www.bloggang.com/data/kanoksirikan/picture/1263974287.jpg)

นั่งร่ำไห้ปลายสวนจวนใกล้พลบ
เสียงเขียดกบอืดอาดหวาดผวา
เงาตะคุ่มพุ่มไม้แกว่งไปมา
เหลียวซ้ายขวาพาหวั่นกายสั่นเทา

ฝนตกพรำซ้ำปอนเปียกฟอนเฟะ
กายเละเทะแฉะเฉอะเปรอะผมเผ้า
อยากกลับบ้านหวานชื่นคืนเรือนเรา
ห่วงหรือเปล่าที่หายไปไกลตา

แต่ก่อนนั้นฉันงอนเธออ้อนห่วง
กาลเลยล่วงช่วงนี้มิมีค่า
ไยมิง้อเหมือนเก่าเหงาอุรา
รู้ไหมว่าหนาวจังทนนั่งคอย


หิ่งห้อย

  :24: :19:

555...งงเนอะเขียนไรเนี่ย.. :14: :20:



หัวข้อ: Re: :::::ทำไมไม่เหมือนเดิม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: ปรางค์ สามยอด ที่ 03 เมษายน, 2557, 10:32:55 PM

:14:

ขอบใจจังวันนี้ไม่มีน้อง
ที่คอยจ้องจับผิดแม้นิดหน่อย
สบายใจจุงเบย..เงยง็องงอย
นั่งใจลอยริมน้ำชื่นฉ่ำทรวง

เออ ไปไหนไม่รู้ ดูเงียบเหงา
เมื่อตอนเช้าทำงอนตอนท้องร่วง
เอายาไปให้กินทำริน,รวง
ทำเป็นง่วงเป็นเหงาให้เอาใจ

งอนก็งอนไปเลยไม่เคยง้อ
เป็นอาซ้อ อาซิ้ม จะยิ้มให้
นี่เป็นสาวชาวสวน แถมอ้วนไป
จึงมิใช่สเป๊ค ปล่อยเก๊กซิม

เอ๊ะ ทำไมไปนานรำคาญแล้ว
ต้องรีบแจวพายเรือหาเนื้อนิ่ม
จะรีบไปง้องอนอ้อนน้องพิม
ให้แย้มยิ้มพริ้มเพรา อย่าเศร้าเลย

ปรางค์ สามยอด

 :28:


หัวข้อ: Re: :::::ทำไมไม่เหมือนเดิม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 05 เมษายน, 2557, 09:02:30 AM
 :34:

ขอรับบทน้องพิมเดินยิ้มแฉ่ง
ต้องรีบแต่งตัวรอมิท้อเฉย
ชายมาง้อเราแล้วมิแห้วเกย
สบายใจแล้วเอ๋ยมิเฉยมอง

อาบน้ำถูขี้ไคลเคยไหลย้อย
ว่ายน้ำคอยตีโป่งย่ำโมงส่อง
หากเรือพี่มีมาจะคว้าปอง
ล่มลงคลองสองเราปรับเข้าใจ

แช่น้ำอยู่แต่เช้าจนเข้าบ่าย
รอว่าชายพายเรือเหนือคลองไหม
ตะคลิวเริ่มกระแซะแหมะขี้ไคล
พายไวไว ลุงปรางค์ ง้อนางพิม

 :28:
พายเร็วๆๆฮ่าๆๆฮิ้ววววววว

ต่ายจ้าาาา....