เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 13 กรกฎาคม, 2557, 05:42:15 PM



หัวข้อ: เหนื่อยนัก
เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 13 กรกฎาคม, 2557, 05:42:15 PM
(http://upic.me/i/hl/vktr9gckg07egatl5zn0lxwd17zaflh0jgs7f2gpw7i7idquapunng.jpg) (http://upic.me/show/51511710)
ชีวิต ที่ไม่เคยได้พัก..
...
บริวารล้อมกายกลับเปล่าเปลี่ยว
ทุกซีกเสี้ยวนาทีเหมือนมีสุข
หอบเรื่องราวร้าวฉานมาขานทุกข์
ไม่สนุกลูกรักเหนื่อยจักตาย
......
สามสิบปีมีภาระล้นหลาก
เพราะลูกมากยากจนต้องขนขวาย
ต้องหาเลี้ยงหลายปาก..ยากสบาย
แต่สุดท้ายก็ผ่าน..พ้นออกมา
...
เกิดเรื่องราวมากมายภายในบ้าน
เหนื่อยใดปานกว่าจะคลี่คลายปัญหา
ลำบากลำบนลากแขนแฟน-ลูกยา
ขออาศัยชายคาคุ้มกายี
....
อ้าแขนรับโอบกอดปลื้มปิติ
ดั่งดอกไม้แรกปลิเริ่มออกสี
แผ่กิ่งก้านกางใบป้องไพรี
มีที่นี่ที่เดียว...กลมเกลียวนัก
....
ชีวิตผ่านหนาวร้อนสะท้อนอก
ชีวินปก..ด้วยเหงื่อทำงานหนัก
ร่างกายเริ่มชรา..หาผ่อนพัก
ด้วยความรักยิ่งใหญ่ในใจนี้
........
อยากเอนกายกับหมอนแล้วนอนหลับ
เบื่อจะรับจะรู้...เหนื่อยเหลือที่
ขอหยุดพักสักระยะนะคนดี
แม่คนนี้...เหนื่อยแล้ว..เจ้าแก้วตา
.......


หัวข้อ: Re: เหนื่อยนัก
เริ่มหัวข้อโดย: ปรางค์ สามยอด ที่ 13 กรกฎาคม, 2557, 10:28:05 PM

:14: :34:

สงสารแม่ยิ่งนักลูกรักแม่
ได้เพียงแต่พร่ำบ่นดั่งคนบ้า
เพราะลูกนี้อ่อนแอแต่ไรมา
ยังรอท่าแม่ช่วยอย่าม้วยมรณ์
 :32:
เพราะแม่เลี้ยงลูกน้อยดั่งปอยฝ้าย
สิ่งใดง่ายให้ทำด้วยคำอ้อน
ประคบไข่ในหินกินแล้วนอน
ใช้เงินป้อนถอนปลูกจนลูกชิน
 :18:
ลูกไปไหนไม่ได้เพราะใจอ่อน
ต้องหนีร้อนพึ่งเย็นจำเป็นสิ้น
ลูกไม่เคยลำบากไม่อยากบิน
ขอนอน,กิน,กับแม่จนแก่ตาย
 :coffee:
เพราะพ่อแม่รังแกลูกเฝ้าผูกมัด
มิเคยพลัดพรากกันแม้วันพ่าย
เรื่องลำบากยากเข็นดั่งเป็นนาย
ขอสบายอย่างนี้ทั้งปีเอย
 :jub jub:
ปรางค์ สามยอด

 :23:


หัวข้อ: Re: เหนื่อยนัก
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเพลิง ที่ 14 กรกฎาคม, 2557, 10:00:57 AM
ทำงานหนักเพราะรักแม่

ทุกวันนี้เร่งรุดไม่หยุดพัก
สู้งานหนักอย่างยิ่งไม่นิ่งเฉย
เพื่ออนาคตที่ดีกว่าเคย
ชีพได้เงยลืมตาอ้าปากครัน

แม่ทำงานหนื่อยหนักมานักแล้ว
ดาวในแววตาสองยังส่องขวัญ
ลูกกราบแม่แทบตักรักอนันต์
เพื่อตั้งมั่นทำงานสืบกาลไกล

จากจุดที่ต้องทนความจนยาก
แม่ตรำตรากทุกเมื่อจนเหงื่อไหล
ความเหนื่อยล้ารุมจ่อท้อเพียงไร
แม่ก็ไม่รำพึงสักครึ่งคำ

ลูกได้รับการศึกษาเพราะว่าแม่
มอบรักแผ่เผื่อให้ใจดื่มด่ำ
เหงื่อลูกไม่อาจถึงครึ่งแม่ทำ
แต่จดจำสิ่งแม่สร้างมาอย่างดี

ทุกวันนี้ควรถึงจุดแม่หยุดพัก
เตรียมอ้อมตักให้ลูกหนุนอุ่นเกศี
ถึงงานเหนื่อยเมื่อยสุมรุมชีวี
กลับบ้านที่มีแม่อยู่...ลูกสู้ตาย

............................

เปลวเพลิง


หัวข้อ: Re: เหนื่อยนัก
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 14 กรกฎาคม, 2557, 06:41:56 PM
:15: :15:
เป็นตัวอย่าง ที่ดี มิมีสอง
เหงื่อไหลนอง ร่องหลัง ยังมุ่งหมาย
เพื่อให้ลูก ได้ศึกษา แม้ตาลาย
ยังฟูมฟาย ทุกเย็น ไม่เว้นวัน

ตื่นตี่สี่ ตีห้า แม่ล้าเหนื่อย
สู้ไปเรื่อย ไม่หยุด สุดขยัน
ทำทุกอย่าง สร้างสม ตรมจาบัลย์
ไม่เคยยั่น ระย่อ ต่อชะตา

ทำให้ดู ให้เห็น เป็นครูสอน
แดดจะร้อน เผาไหม้ ใจแกร่งกล้า
ไม่เอ่ยปาก สักคำ ย่ำกลางนา
เหลือบริ้นพา กัดต่อย ไม่ถอยเลย

ถึงวันนี้ ลูกเติบใหญ่ ใจห่วงนัก
ขอแม่จง หยุดพัก รักยิ่งเอ่ย
จะเลี้ยงดู รู้คุณ การุณเชย
ให้แม่ได้ เสบย เอ่ยจากใจ
วิริน
๑๔/๗/๕๗
 :15: :15: