|
หัวข้อ: ~..ฟ้าหม่นคนบ้า..~ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 31 กรกฎาคม, 2556, 01:49:19 PM (https://sphotos-b.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/p480x480/954861_501949163194386_1549766235_n.jpg) ~..ฟ้าหม่นคนบ้า..~ เคยนั่งมองท้องฟ้าคราฝนตก มืดมัวปกไม่มีที่มองเห็น เมฆทะมึนรื่นไหลให้ความเย็น เปรียบคล้ายเป็นร้อนรุ่มกลุ้มอารมณ์ มองทางไหนมืดดับลาลับหาย มองดูคล้ายเหมือนใครมีใจขม ให้ครุกกรุ่นขุ่นเคืองหลายเรื่องจม เมื่อมิสมใจหมายทะลายพัง บางก็มีหยาดฝนปะปนสาย มองดูคล้ายขื่นขมระทมหลั่ง หยาดน้ำตาร่วงโรยโปรยประดัง เสียใจจังหรือไรใครบางคน บางคล้ายมีมรสุมให้คลุ้มคลั่ง เหมือนใครสั่งบัญชาให้ด่าก่น ตัดสัมพันธ์มั่นหมายคล้ายวิ่งชน มิได้สนเก่าหนลังฟังแต่ตัว นั่นคือฟ้ายามนี้มากมีเห็น คล้ายเปรียบเป็นเช่นคนปะปนทั่ว มิถูกใจอารมณ์ขื่นขมมัว ดีหรือหรือชั่วตัวเป็นมิเห็นใคร นั่งเพ่งพิศจิตฟ้ายามบ้าคลั่ง ก็เหมือนดั่งคนบ้าคราหมองไหม้ เมื่อมิสมสิ่งหวังที่ตั้งใจ ฟ้าหม่นไหนก็มิเปรียบเทียบได้เลย พิณจันทร์ *ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต (http://up-pic.net/i/qP4.gif) 7qbj0uDRqWc หัวข้อ: Re: ~..ฟ้าหม่นคนบ้า..~ เริ่มหัวข้อโดย: บัวตอง ที่ 31 กรกฎาคม, 2556, 04:01:28 PM (http://2.bp.blogspot.com/-X48A8xvR3ro/TZXsO9GblYI/AAAAAAAAAb8/HvHKBryFUgo/s1600/Black%2BSky%2Bby%2BGabe.jpg) บทจะเปรียบเทียบตนคล้ายคนบ้า อนิจจาจุกอกยากผกเผย สุดหวาดหวั่นตันใจมิได้เปรย กลัวเขาเย้ยยิ้มเยาะหัวเราะดัง เหตุในจิตติดยากจะถากถาง ทั้งเลือนรางริบหรี่ไร้ที่หวัง รู้คนเดียวเปลี่ยวพิศอนิจจัง เหตุจะตั้งตนบอกก็ชอกนัก ดูเอาเถิดเกิดหวั่นปัญหามาก ครวญคิดยากยุ่งเหยิงแทบเปิงหัก ชันในทรวงดวงแดแผลทะลัก จวนเจียนชักชอกช้ำระกำมาน ทั้งผุดก่อเกิดเหตุเศษน้อยใหญ่ แตกผลิได้ดุจหญ้างอกยากผลาญ เหตุวิตกฟกในให้รำคาญ สุดจะขานคำบอกเหตุออกครวญ คงจะเป็นเช่นฟ้าเมื่อคราหม่น ร่ำไห้จนจูบดินหลั่งรินหวน ทุกทิศาหล้าแลทำแปรปรวน หลายกระบวนหลากชั้นยากบังคับ! ในตอนนี้มีทุกข์เกินลุกแก้ สุดจะแปรเปลี่ยนยุ่งหรือปรุงปรับ ใครจะมอบตอบตนช่วยขนรับ? ปัญหายับยาวราวหางว่าวแล้ว ก็เหมือนฟ้าอ้าเปลือกตาเกลือกกลิ้ง เรียงตัวทิ้งเทน้ำร้องร่ำแผ่ว ค่อยค่อยโหมโถมไหลไม่เป็นแนว สุดท้ายแว่ววาดตนทุกหนซา ตามจริงคอยอาทิตย์เลิกปลิดแสง เปิดให้แจ้งจางปางทั่วเวหา โรยละอองอบอุ่นคุ้นสายตา ไล่ปลายฟ้าฝากไว้ทาบสายรุ้ง คงเหมือนฉันตอนนี้คำชี้บอก ปัญหานอก-ในนั้นยากขันยุ่ง จึงรอแสงสดใสให้พยุง หมายมือมุ่งมากมั่นมิผันวาย จะมีใครไหมเป็นเช่นอาทิตย์ ส่องแรงฤทธิ์เรื่องใดแก้ให้หาย ฟ้าหม่นหม่นเหมือนฉันจะได้คลาย ฉากสุดท้ายสายรุ้งโยงโค้งงาม (https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTt9gUt_lRFS4OcPKtQrBVn6lD68l_c2mJsOXIbY_WazgELCIUb) หัวข้อ: Re: ~..ฟ้าหม่นคนบ้า..~ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 31 กรกฎาคม, 2556, 06:54:01 PM (https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSthWezp3ogU8CSlfFgFyshotcZEMuGmea_StnoDdmj2YlucM6z) ก็เพียงเทียบเปรียบเปรยดั่งเคยเห็น มิได้เป็นเห็นจริงสิ่งอร่าม มิกำหนดจดเด่นเช่นนิยาม ที่เท้าความเป็นจริงอิงก็มี จึงมิได้มีข้อมารอแก้ เท็จจริงแท้แลไปให้ถูกที่ ทุกปัญหาหลายอย่างเลือกทางดี อย่าได้หนีต่อสู้อยู่กับมัน เหมือนเมฆหม่นล้นมาดูบ้าบิ่น ฟ้ายังรินหยาดฝนปะปนนั่น คือเหตุ-ผล บรรจบมาพบกัน ธรรมชาติสร้างสรรค์ตัวมันเอง หากแต่คนก็มีที่ทางออก มิอาจบอกเหตุผลจนคร่ำเคร่ง ทุกปัญหาแก้ไปอย่าได้เกรง อย่าข่มเหงสบประมาทสามารถตน มิใช่เพียงนั่งรอจนท้อทด ฟ้างามสดรอตะวันนั้นย้อนหน หากแต่เราฉลาดเป็นปราชญ์คน มีเหตุผลแก้ไขอย่าได้รอ พิณจันทร์ (https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRyDsZxkVUX7ed2Lf3EmUkMRbgJAondvvNQketLhvaItY8LxKoMQg) ต่ายกับน้องรู้จักกันมานานแล้วนะ สอง สามปีถึงมั้ย? อ่านแต่กลอนกันไม่น่าจะเคยต่อกลอนกันค่ะ..ขอบคุณค่ะ น้องพิม หัวข้อ: Re: ~..ฟ้าหม่นคนบ้า..~ เริ่มหัวข้อโดย: บัวตอง ที่ 31 กรกฎาคม, 2556, 08:29:10 PM (http://1.bp.blogspot.com/_NKndKpdVMQs/TFTnv2rTBYI/AAAAAAAAABA/PDUiSN_K7cs/s1600/think.jpg) ประดุจหวาดขลาดหวั่นลมกรรโชก ประดังโบกบี้บดมิลดก่อ ประกลหนึ่งขึงขัดสะบัดพอ ประกฤติขอคำวาดชี้ขาดชัด ประกอบหลั่นปัญหาดารดาษ ประกันสาดเซซวดปวดเป่าปัด ประกับกบลบคำเติมย้ำพัด ประกาศซัดเสแทรกมิแตกรวน ประกายเหตุเศษน้อยก็พลอยใหญ่ ประกิดใจจบจากมิอยากหวน ประกาศิตคิดร่ำในคำครวญ ประแกกอ่วนอกขลาดวิวาทโค้ง ประคัลภ์ผลชน์หนึ่งผู้ซึ่งรู้ ประเคราะห์ดูดีดีอย่าฉางโฉง ประจงงามความคิดพินิจโยง ประจักษ์โล่งเรื่องเหตุแลแก้ทัน หนูนั้นหรือเคยพบพี่ต่ายก็หากนับตั้งแต่เข้ามาเขียนนั้น ก็ตอนนี้ก็ ๒ ปี กับอีก ๙ วันแล้วค่ะ สมัคร ณ เว็บไซด์แห่งหนึ่ง ก็... วันที่ ๒๒ กรกฎาคม นี่เองค่ะ... เรียกได้ว่า สั่งสมประสบการณ์เป็นดีค่ะ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_138.gif) |