เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: Wirin ที่ 04 พฤศจิกายน, 2557, 04:52:46 PM



หัวข้อ: ...ฝนตกหนัก...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 04 พฤศจิกายน, 2557, 04:52:46 PM
(http://image.ohozaa.com/i/fa6/efL7pu.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/wAMx2UwR7GqIF3wL)
ฝนตกหนัก รักจาง พลางเหงาหงอย
ฟ้าเปลี่่ยนสี เมฆน้อย ลอยลงต่ำ
หกกระจอก บินหลบ พบเงาดำ
ร้องประจำ เซ็งแซ่ แต่ตอนเช้า

พอบ่ายหน่อย คล้อยหลัง ยังไม่หยุด
โลกมนุษย์ นี้หนอ ดอกท้อเน่า
นี่หน้าหนาว หรือฝน บ่นซิเรา
เย็นย่ำเข้า มืดครึ้ม สลึมสลือ

ฝนตกหนัก น้ำท่วม อ่วมอีกแล้ว
ไร้สิ้นแวว ในซอย ฟองฝอยอื้อ
ฤดูใด สับสน คนครางฮือ
คงจะยื้อ ไม่ไหว ไปแล้วเรา
วิริน
๔/๑๑/๕๗
ไม่รู้ฤดูอะไรฝนตกทั้งวันเลยอะ
(http://image.ohozaa.com/i/fa6/efL7pu.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/wAMx2UwR7GqIF3wL)


หัวข้อ: Re: ...ฝนตกหนัก...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 16 พฤษภาคม, 2558, 10:18:36 AM
(http://image.ohozaa.com/i/432/qCycHV.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/ybna6cBbP5g4tE6W)

ฟ้ามืดดำกล้ำกลืนยืนมองเหม่อ
คิดถึงเธอเพ้อหาอุราเหงา
เมฆสีหม่นล่องลอยหงอยซึมเซา
เหมือนรักเราเลือนหายหลายขวบปี

ม่านหน้าต่างสีขาวสกาวสวย
ลมพัดรวยรินร่ำฉ่ำวิถี
ใบไม้ปลิวไสวใกล้นที
ดอกบัวคลี่เบ่งบานหลังบ้านเรา

ออกไปไหนชื้นแฉะและอาจไข้
ฝนมาใหม่ห้ามนักหากถูกเข้า
หวัดถามหาแน่นอนอ่อนเพลียเอา
พรุ่งนี้เช้าคงแย่แม่เคยเตือน

วิริน
๑๖/๕/๕๘

(http://image.ohozaa.com/i/432/qCycHV.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/ybna6cBbP5g4tE6W)


หัวข้อ: Re: ...ฝนตกหนัก...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 03 ตุลาคม, 2558, 10:13:43 AM
:26:

ฝนเจ้ากรรมทำเอาเราเปียกหมด
เลยต้องงดภาระไปให้คลาดเคลื่อน
นัดสิบโมงวันนี้มิลืมเลือน
ฝนตกเกลื่อนทั่วฟ้าน่าเห็นใจ

เหล่าแม่ค้าแม่ขายยิ่งหน่ายแหนง
ขายข้าวแกงทั้งหม้อรอไม่ไหว
เกิดขาดทุนขึ้นมาทำอย่างไร
หยุดได้ไหมเจ้าฝนอย่าหล่นเลย

วิริน
๓/๑๐/๕๘

 :27:


หัวข้อ: Re: ...ฝนตกหนัก...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 21 มีนาคม, 2559, 05:56:21 PM
:30:

ตอนนี้ถามหาฝนบนฟากฟ้า
โปรดเถิดหนาอย่าปล่อยให้คอยเฉย
ดินระแหงแห้งผากหากละเลย
พวกลุงเชยป้าเหนาคงเฉาตาย

ขาดแหล่งน้ำยามหนองมองแห้งขอด
ปลาไม่รอดแน่นอนเพราะร้อนหลาย
สามสิบแปดองศาลาแล้วนาย
กลับไปขายน้ำแข็งไสให้ร่ำรวย

วิริน
๒๑/๓/๕๙

 :30:


หัวข้อ: Re: ...ฝนตกหนัก...
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 22 มีนาคม, 2559, 12:51:38 AM
ถามหาฝนที่พร่ำพรำจากฟ้า
แต่น้ำตาตกมาในใจคนสวย
รดโรยรินประทินรักหักระรวย
คงยามซวยเสียแล้วนี่ที่ฉันเจอ

โอ้หัวใจช้ำชอกบอบบางนัก
พจีทักผลักไสไล่เสมอ
ฉันจะด้านอยู่ไยในเมื่อเธอ
มิละเมอเพ้อรักดังก่อนมา

สิริวตี


หัวข้อ: Re: ...ฝนตกหนัก...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 พฤษภาคม, 2559, 09:28:53 AM
:30:

จากฝนที่เคยตกหัวอกร้าว
ในใจสาวคราวนี้สิมองหา
ชายคนรักจากไปไกลลับตา
ปวดอุราเหลือล้นทนรับกรรม

จากฝนที่เคยตกอกกลัดกลุ้ม
ดั่งไฟรุมสุมทรวงช่วงเช้าค่ำ
สงสารเถิดอย่าปล่อยพลอยจดจำ
จากน้ำคำที่พูดพิสูจน์กัน

วิริน
๑๐/๕/๕๙

 :30:


หัวข้อ: Re: ...ฝนตกหนัก...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 พฤษภาคม, 2559, 12:34:55 PM

Jw5soTTmKdI

"ฝนตกบ้านน้อง ฟ้าร้องบ้านพี่"
เพลงเก๋าเก่าของ...Man City Lion ครับ...

ฝนตกบ้านน้อง ฟ้าร้อง ถึงบ้านพี่
ไยฤดี หวั่นไหว ไม่สร้างสรรค์
เพียงฝนหล่นฟ้า พร่าพร่ำ ร่ำจำนรรจ์
ส่งเสียงลั่น ลัดฟ้า มาแต่ไกล

ครั้นถึงหน้าหนาว ก้าวเยือน มิเคลื่อนแคล้ว
โอ้น้องแก้ว แล้วเจ้า จะเนาไหน
จักซบไออุ่น หนุนพก จากอกใคร
ด้วยห่วงใย จึ่งถาม นะงามตา

หากไร้คนกอด ออดอ้อน นอนประคบ
ใจล้าลพ สบสั่น ขวัญผวา
พี่จักโอบเอื้อ อกนี้ ของพี่ยา
กล่อมกานดา พาเจ้า คลายเหงาทรวง

...นับถือท่านวิรินจริงๆ ครับ
หยั่งกะ "โดราเอมอน" ที่มีกระเป๋าวิเศษ
อยากจะสื่อสารอะไร ก็ควักกระทู้ในกรุออกมาใช้ได้ทันที
เล่นเอาคนจะต่อกลอน รับมือแทบไม่ทัน...555

Soul Searcher
ป.ล. ขอเอากลอนเก่าที่เคยแต่งไว้มาปรับให้เข้ากับกระทู้นะครับ

 :12:



หัวข้อ: Re: ...ฝนตกหนัก...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 11 พฤษภาคม, 2559, 03:54:18 PM
:30:

จะกลอนเก่ากลอนใหม่ใส่มาเถิด
ขอเพียงอย่าเตลิดเกิดติดบ่วง
จะตามหาที่ไหนใครเดินควง
อยู่ในช่วงติดหนับกับอารมณ์

ฝนจะตกไม่ตกยังหมกมุ่น
เขียนกักตุนไว้เยอะเถอะอย่าถม
วางตรงนี้ที่ใช่ใส่คำคม
หากนิยมยกนิ้วลิ่วเข้ามา

วิริน
๑๒/๕/๕๙

เขียนไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคงไม่ว่ากันนะค่ะ

 :30:


หัวข้อ: Re: ...ฝนตกหนัก...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 สิงหาคม, 2559, 04:59:02 PM
:12:

ฝนตกหนักรักล่มจมดิ่งหาย
เรื่องผู้ชายพายเรือเบื่อหนักหนา
บอกรักรักเลิกร้างช่างไกลตา
ปวดอุราครานี้จี้จุดใจ

เดินตากฝนทนได้แม้ใจหนาว
น้ำตาพราวร่วงกรูรู้ใช่ไหม
รักมาร่วมสิบปีที่เปลี่ยนไป
คือจิตใจของชายหน่ายเสียจริง

วิริน

 :12: