เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 ธันวาคม, 2557, 05:13:21 PM



หัวข้อ: ๐ เงียบไปนิด แต่สบายใจ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 ธันวาคม, 2557, 05:13:21 PM
(https://i.ytimg.com/vi/FM8MNVzgXrI/mqdefault.jpg)


คนหมู่มากหลากเรื่องเปลืองคำถ้อย
คนหมู่น้อยถ้อยทีถ้อยอาศัย
คนหมู่มากยากยิ่งจะจริงใจ
น้อยนับได้ใจจริงร้อยสิ่งอัน

ในสังคมเห็นเภาพมักอาบสี
อย่าโทษที่โทษคนจนหุนหัน
สิ่งแวดล้อมห้อมหน้าสารพัน
ปนสร้างสรรบั่นทอนตอนทำลาย

คนหมู่มากมีชมมีข่มเหง
อวดนักเลงผู้น้อยพลอยเสียหาย
คนหมู่มากที่ดีมีมากมาย
สุขสบายชวนหัวทั่วพารา

เรื่องเล็กน้อยค่อยคลายหายหมดมิด
กระจิดริดอย่าดันเป็นปัญหา
ชูอภัยใจกว้างสร้างเมตตา
เลิกบีฑาทุกอย่างลงบางเบา

จะอยู่โยงตรงไหนในโลกนี้
จะชั่วดีความคิดจิตคือเจ้า
จะสนุกทุกข์หนักจักที่เรา
จะเงียบเหงาอย่างไรใช่ตนเอง

รพีกาญจน์


 :0895:


หัวข้อ: Re: ๐ เงียบไปนิด แต่สบายใจ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 05 ธันวาคม, 2557, 07:45:54 PM
:12: :12:
ชอบเงียบงัน วันผ่าน ประมาณนี้
ชอบเงียบฉี่ รี่ลง ได้ตรงเผง
ชอบเงียบเชียบ เรียบร้อย คอยหวั่นเกรง
ชอบเงียบเอง เก่งกาจ อาจมอดม้วย

ชอบน้อยน้อย คอยได้ หากใจปลื้ม
ชอบดูดดื่ม ครึ้มจัง หวังพระช่วย
ชอบสบาย กายจิต คิดงงงวย
ชอบอยากรวย ทางลัด ต้องวัดใจ
วิริน
๕/๑๒/๕๗
 :12: :12:


หัวข้อ: Re: ๐ เงียบไปนิด แต่สบายใจ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเพลิง ที่ 05 ธันวาคม, 2557, 07:47:54 PM
สุขภายในมิใช่เรื่องยาก

สังคมคือที่อยู่คนหมู่ใหญ่
อาจบางใครเย่อหยิ่งอยู่นิ่งเขลง
บางคนชั่วหัวไม้ใจนักเลง
บ้างสวดเพลงเมตตาอาศัยกัน

มีปัจจัยหลายอย่างขวางตรงหน้า
ให้เสาะหายื้อแย่งและแข่งขัน
สัตว์สังคมเช่นเผ่าผองเรานั้น
ไม่มีวันร่วมชนม์ได้คนเดียว

ต้องเรียนรู้พิษภัยมันให้มาก
หลบคมจากหลง โลภ ที่โฉบเฉี่ยว
เรียนรู้ความสัมพันธ์อันกลมเกลียว
รู้หลีกเลี้ยว รู้สู้ รู้อภัย

อยู่แต่ตัวคนเดียว...ใช่! ไม่ผิดหรอก
แต่ควรออกไปชมโลกกลมใหญ่
วุ่นวายบ้าง เงียบบ้าง อย่าครางไป
สุขภายในแค่เพียงเรารู้เท่าทัน

............................

เปลวเพลิง