เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

อารมณ์กลอน => กลบท => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 12 ธันวาคม, 2557, 07:19:53 AM



หัวข้อ: ตั้งใจ..(กลอนกลบทธงนำริ้ว)
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 12 ธันวาคม, 2557, 07:19:53 AM
(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/10801954_755514037852425_3577173807303983076_n.jpg?oh=e74354083e1ef3c637b45f394d7dfa84&oe=55081693)
.
...ตั้งใจ....กลอนกลบทธงนำริ้ว (กลอนเก้า)
.
อิดอิดออด กอดตำรา ปีกว่าไว้
ปล่อยปล่อยให้ จินตนา ร้างลาศิลป์
ดั่งดั่งวาง ใจลางเลือน มิตรเพื่อนจินต์
แท้แท้ริน แอบฝึกหัด ถนัดความ
.
ใดใดล้วน มากมายมี ที่กำหนด
มองมองหมด ก็ยังเห็น เป็นสนาม
ต่างต่างก็ ต่อกลอนจด ล้วนงดงาม
เดินเดินตาม มุ่งมั่นไป ตั้งใจเรียน
.
ทุกทุกท่าน คือครูกลอน สั่งสอนให้
แต่แต่ไม่ ได้เอ่ยนาม ทุกยามเขียน
หลายหลายท่าน กระตุ้นใจ ให้พากเพียร
ค่อยค่อยเจียน เวียนมาบอก มิออกตัว
.
จดจดมอง ปองงานงาม ติดตามแนบ
จ้องจ้องแอบ แทบไม่เห็น เป็นสลัว
แบบแบบว่า ถ้าเขียนผิด ยังจิตกลัว
คิดคิดรัว กลัวมากไป มิได้งาน
.
มั่วมั่วไป ไม่งดงาม ครูถามหา
ห่างห่างเหิน เดินตำรา ครูมาขาน
ร่ำร่ำเรียน ให้จงดี ทุกที่กานท์
วันวันอ่าน ท่องตำรา จงอย่าวาง
.
กราบกราบลง ทุกอักษร เป็นกลอนกล่าว
พร่างพร่างพราว คราวแรกเริ่ม ประเดิมสร้าง
เตาะเตาะแตะ เขียนแปะครู ผู้นำทาง
ตาม ตามอย่าง ครูเขียนให้ ตั้งใจเอย.
.
พิณจันทร์
๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๗

.................................
*ข้อความข้างล่างนี้พิณจันทร์คัดลอกมาจากตำราครูกลอนรวมฉันทลักษณ์ไทย 108 กลบท แดนคนธรรพ์ คุณอา อาจารย์ธนุ เสนสิงห์ ซึ่งพิณจันทร์ยึดถือเป็นครูต้นแบบและตัวอย่างค่ะ
*กลอนกลบทธงนำริ้ว ต้นฉบับเดิม จารึกวัดพระเชตุพนฯเป็นกลอนแปด
ศิริวิบุกิตติ์ หลวงศรีปรีชา(เซ่ง) เป็นกลอนเก้า
..กำหนดให้ ซ้ำคำ 2 คำต้นวรรค ทุกวรรคไป
.........
กราบครูต้นแบบ
กราบครูไหว้ครูผูู้ชี้แนะค่ะ
...ต่ายค่ะ...


หัวข้อ: Re: ตั้งใจ..กลอนกลบทธงนำริ้ว
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 12 ธันวาคม, 2557, 07:29:24 AM
(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpa1/v/t1.0-9/10428003_762901840446978_2070625005714086121_n.jpg?oh=2c7eaaf692e29f65c97f55e9237a39b2&oe=550BE2AB&__gda__=1426391059_af300d383fdeb3caab9a1b2f6b3a4075)
.
..เอ เอ่ เอ้...กลอนกลบทธงนำริ้ว (กลอนแปด)

งงงงอยู่ เหมือนคิดจะติดอ่าง
ขำขำอย่างนางงามมากความหมาย
พูดพูดไปก็เพียงแสร้งเอียงอาย
ห่างห่างหายชายแลด้วยแก่เกิน
.
สายสายหน่อยค่อยออกมานอกมุ้ง
ค่อยค่อยฟุ้งคำมาเพราะว่าเขิน
คืบคืบคลานขานกล่าวคราวดำเนิน
หยอกหยอกเอิญเป็นกลอนเขียนอ้อนใจ
.
แรกแรกเริ่มเจิมหนาวคำร้าวรวด
เมียงเมียงอวดคำสรรค์สุดหวั่นไหว
คิดคิดหาคำบ่วงซึ้งทรวงใน
วางวางไปแล้วรออ้อล้อคำ
.
เงียบเงียบฉี่...มีมาชราจด
แอบแอบอดหัวร่ออ่านก็ขำ
"ที่ที่รัก ทักทาย สายพระธรรม"
โถโถย้ำ กรรมเก่า พาเราเจอ
.
เช้าเช้าพา สวดมนต์ เป็นคนวัด
ค่ำค่ำนัด วัดคอยอย่าพลอยเผลอ
กราบกราบพระชาติไหนอย่าได้เบลอ
มามาเธอ ถือศีล นั่งกินเจ
.
สา..สาธุ คู่มา ชราแพ้ว
สุดสุดแล้ว ความรัก เริ่มหักเห
หมดหมดกัน..หันกายผูกสายเปล
เอ เอ่ เอ้..นอนสบายผูกสายคาน.
.
พิณจันทร์
๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๗
.................................
*ข้อความข้างล่างนี้พิณจันทร์คัดลอกมาจากตำราครูกลอนรวมฉันทลักษณ์ไทย 108 กลบท แดนคนธรรพ์ คุณอา อาจารย์ธนุ เสนสิงห์ ซึ่งพิณจันทร์ยึดถือเป็นครูต้นแบบและตัวอย่างค่ะ
*กลอนกลบทธงนำริ้ว ต้นฉบับเดิม จารึกวัดพระเชตุพนฯเป็นกลอนแปด
ศิริวิบุกิตติ์ หลวงศรีปรีชา(เซ่ง) เป็นกลอนเก้า
..กำหนดให้ ซ้ำคำ 2 คำต้นวรรค ทุกวรรคไป
.........
กราบครูต้นแบบ
กราบครูไหว้ครูผูู้ชี้แนะค่ะ
...ต่ายค่ะ...


หัวข้อ: Re: ตั้งใจ..กลอนกลบทธงนำริ้ว
เริ่มหัวข้อโดย: คอนพูธน ที่ 07 มกราคม, 2558, 05:32:06 PM
(http://1.bp.blogspot.com/-YpaSTYO9ZqE/UAaBBjZ5f8I/AAAAAAAAmQg/LNiHrILTv60/s1600/9p9m81p6xk1.gif)
                                                 ๏ เพลินเพลินคำรำพันจึงกลั่นถ้อย
                                                 พร้อมพร้อมร้อยวาดเรียงชิดเคียงสถาน
                                                 บรรณบรรโลมบรรเลงกล่อมเพลงกานท์
                                                 หอมหอมนวลครวญหว่าน..คมพิลาสวาง

                                                 ๏ แว่วแว่วพิณยินเสียงดังจากสรวง
                                                 เรืองเรืองดวงจันทร์ดาวเปล่งพราวกระจ่าง
                                                 ทำทำนองคล้องหนอคิดถึงนาง
                                                 หวานหวานพลางดีดพิณ..โปรยระรินปราย

                                                 ๏ ชื่นชื่นล่องท่องฟ้าไปทั่วฟ้า
                                                 แจ่มแจ่มพาสุขพลันคืนพระจันทร์ฉาย
                                                 เย็นเย็นพลิ้วแนบพร่างน้ำค้างกราย
                                                 เบาเบาส่ายหยดใส..กว่าพิไลลักษณ์

                                                 ๏ หนาวหนาวแกว่งลมกวัดจำรัสศิลป์
                                                 ซึ้งซึ้งพิณกล่อมเพริศบรรเจิดประจักษ์
                                                 นุ่มนุ่มฟังเนียนฟ้อนสุนทรนัก
                                                 ค่อยค่อยถักคำทอ..เคียงพะนอจันทร์๚ะ๛
                                                                                     คอนพูธน®
(http://2.bp.blogspot.com/-y70ZG6NCbyk/T9Kdrf2S2EI/AAAAAAAAgqg/TzZay7qxlYM/s1600/g645p194zgd.gif)


หัวข้อ: Re: ตั้งใจ..กลอนกลบทธงนำริ้ว
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 13 สิงหาคม, 2561, 09:21:58 PM
 :13:

ค่อยค่อยถักคำทอพะนอหวาน
ครูครูจารจดดั่งศิลป์รังสรรค์
ฝึกฝึกฝนถ้อยคำกลจำนรรจ์
นบนบน้อมปางบรรจ์ประพันธ์งาม

หากหาก"คอนพูธน"ประพนธ์อยู่
อยากอยากรู้อยู่ไหนในสยาม
หลบหลบซ่อนอันใดถึงไม่ตาม
หรือหรือนามท่านนี้หนึ่งที่เป็น

แท้แท้มีนามเขียนปรับเปลี่ยนเรื่อย
จดจดเมื่อยก็เปลี่ยนชื่อเวียนเห็น
หาบหาบคอนสิ่งใดไม่กระเซ็น
ทุกทุกเย็นเคยต่อกลอนรอครู

หวานหวานแว่วคำต่อพะนอเห็น
ขอขอเป็นหวานเกิดงานเลิศหรู
หวังหวังว่าจิตวางลงพร่างพรู
เช้าเช้าตรู่อยากเห็นความเป็นไป

แม้นแม้น"คอนพูธน"ย้อนหนอ่าน
กลกลกานท์"พิณจันทร์"ประพันธ์ให้
เมื่อเมื่ออ่านกลอนนี้อยู่ที่ใด
ฝากฝากใจสุดซึ้งคิดถึงจัง

กราบกราบกราบครูบากลับมาเถิด
มามาเปิดประเด็นเป็นความหวัง
สื่อสื่อสารการเรียนเขียนประดัง
น้องน้องยังรอครูผู้นำทาง

พิณจันทร์
๑๓ สิงหาคม ๑๕๖๑


หัวข้อ: Re: ตั้งใจ..(กลอนกลบทธงนำริ้ว)
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 13 สิงหาคม, 2561, 09:25:43 PM
(https://scontent.fbkk8-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/39065516_106743786936570_4161259702740582400_n.jpg?_nc_cat=0&oh=7539271dd2487a25fc866662e987443d&oe=5C061BA8)

( กลอนกลบทธงนำริ้ว )..สู้สู้..

๐ ถึงถึงที่เคยหวังก็ยังหวาด
คล้ายคล้ายขาดมั่นใจสิ้นไฟฝัน
แม้แม้จะมิเผลอเพ้อรำพัน
แค่แค่หันย้อนมองก็หมองใจ

๐ ก่อนก่อนนั้นยังฮึดด้วยอึดอัด
กล้ากล้าจัดตนเองบรรเลงไหว
สุดสุดแล้วเกินทนอยากพ้นไป
อยู่อยู่ให้อยากหนีอย่างที่เป็น

๐ วันวันคิดมากมายหลายตลบ
อยากอยากจบกันไปจนไม่เห็น
เมื่อเมื่ออยู่ก็แต่เกิดประเด็น
ให้ให้เข็นเหตุผลต่างคนมี

๐ จากจากกันไปเถอะมันเยอะแล้ว
หลายหลายแนวเห็นทางก็ต่างหนี
มัวมัวแต่เกรงให้ตนไม่ดี
ทุกทุกทียังเคยผ่านเลยมา

๐ ริริเริ่มเจิมใจตั้งให้มั่น
เริ่มเริ่มวันคอยนึกต้องศึกษา
ที่ที่ใดเมื่อเห็นวิชา
รีบรีบคว้าแนวทางสรรสร้างตน

๐ แท้แท้ที่ตัวเราเพียงเท่านั้น
หวาดหวาดหวั่นเกินไปไร้เหตุผล
คิดคิดแล้วตั้งใจในกมล
สู้สู้จนขาดใจอย่าได้กลัว

พิณจันทร์
๑๓ สิงหาคม ๒๕๖๑
.............................

*กลอนกลบทธงนำริ้ว ต้นฉบับเดิม จารึกวัดพระเชตุพนฯเป็นกลอนแปด
ศิริวิบุกิตติ์ หลวงศรีปรีชา(เซ่ง) เป็นกลอนเก้า
..กำหนดให้ ซ้ำคำ 2 คำต้นวรรค ทุกวรรคไป
.........