|
หัวข้อ: หนาวทีไรใจมันเหงา เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 12 ธันวาคม, 2557, 11:48:45 AM หนาวคราใดใจเหงาเข้าทันที
หนาวฤดีมีสั่นหวั่นใจไหว หนาวเพียงกายหน่ายแหนงแทงข้างใน หนาวอย่างไรเรียกหนาวเหน็บเจ็บอุรา หากว่าลมพัดพามากับฝน คงต้องทนต่อไปไร้เสน่หา เมื่อต้องรอคู่เคียงเพียงกายา หากไม่มาหนาวนี้มีช้ำตรม ขอวอนฟ้าบอกลมข้าข่มขื่น แม้นข้าฝืนอยู่ไปไม่สุขสม ข้าจึงต้องมองหาบ้านอารมณ์ เพื่อผสมดีกรีมีบทกลอน พอบรรเทาเมานิดลิขิตพจน์ เพื่อจารจรดปากกาว่าอักษร ส่งสำเนียงเพียงกานท์ผ่านบทตอน ขอเว้าวอนว่าหนาวสาวใดแล วรรณดี หัวข้อ: Re: หนาวทีไรใจมันเหงา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเพลิง ที่ 14 ธันวาคม, 2557, 02:38:52 AM หนาวอารมณ์ขมในใจดวงน้อย รักมาลอยหลุดพรากฝากรอยแผล สะท้านทั่วตัวตนจนอ่อนแอ เกินกว่าแค่พิษภัยในฤดู มิเคยหนาวเรื้อรังดุจครั้งนี้ เหน็บตรงที่หัวอกสะทกอยู่ คิดถึงอ้อมแขนคุ้นอุ่นอณู ก่อนฉันรู้ว่าเธอหักรักเราลง ยามเคว้งคว้างดวงจิตกลับคิดถึง ความรักซึ่ง ณ บัดนี้ไม่มีหลง ความห่วงใย ความเชื่อถือ ความซื่อตรง เหลือเพียงดงไหน่หนามแทงความจำ อยากจะเชิดหน้าแกล้งเข้มแข็งขืน กลับพบแต่ขมขื่นให้กลืนกล้ำ สายลมครวญป่วนเสียงเพียงจะย้ำ หนาวกระหน่ำชีวินจนชินชา ใจรอนรอนพ่ายแพ้เพราะแค่อยาก ยังรักมากถึงรักเร่เสน่หา หนาวนี้ฉันสั่นสะท้อนนอนเอกา รอเธอมา...โอ้!ฉันยังชังไม่ลง ............................ เปลวเพลิง |