เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

อารมณ์กลอน => กลบท => ข้อความที่เริ่มโดย: คอนพูธน ที่ 05 มกราคม, 2558, 10:55:49 AM



หัวข้อ: อารมณ์..ภมรมาลย์
เริ่มหัวข้อโดย: คอนพูธน ที่ 05 มกราคม, 2558, 10:55:49 AM
(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS7665xu_u4soqFS-PW4-7YZhmRRQdbEiTxgTbcamgrbKBqXCQT)
รังนิเวศน์
(http://4.bp.blogspot.com/-y4FCezqFo0Q/TxDv1CYhLoI/AAAAAAAAWDk/l0gebXsILKg/s320/627207wkmwp6pc0g.gif)
                                                 ๏ ลมเย็นเย็นพัดเย้าเคล้ายอดไม้
                                                 เพลินสุดสุดผ่องใสโอบหยาดอุษา
                                                 หอมอ่อนอ่อนรินเอยรำเพยมา
                                                 เพลงแว่วแว่วเหมือนว่า..เคลื่อนดวงตะวัน

                                                 ๏ เจ้าลูกลูกนกแลคอยแม่ขาน
                                                 คงหนาวหนาวโลมนานฟังเสียงสนั่น
                                                 ปีกน้อยน้อยเย็นหนอพ้อรำพัน
                                                 แดดเช้าเช้าเรียงชั้น..งามอร่ามชม

                                                 ๏ แสงค่อยค่อยสาดเขตรังนิเวศน์นุ่ม
                                                 แล้วซ้ำซ้ำแรงสุมลูกนกสม
                                                 แดดอุ่นอุ่นพลอดอิงพริ้งมาพรม
                                                 ชื่นหลายหลายโชยลม..พิศเจริญลักษณ์

                                                 ๏ สูงลิบลิบรังลานคือบ้านสวน
                                                 กรุ่นแจ่มแจ่มรัญจวนยอดไม้ประจักษ์
                                                 เสียงหวานหวานก้องแว่วแล้วแม่ทัก
                                                 เหยื่อนุ่มนุ่มมากหนัก..คาบมาอนงค์

                                                 ๏ ยื่นเบาเบาพลางบอกปากหยอกป้อน
                                                 หยิบศรีศรีพร่ำสอนไปตามประสงค์
                                                 ยิ้มเล็กเล็กยากเลี่ยงเรียงบรรจง
                                                 แสนเพลินเพลินดงพง..แย้มสุรีย์พราย

                                                 ๏ ที่หิวหิวเริ่มห่างเหมือนอย่างหวัง
                                                 เหลือซึ้งซึ้งแม่สั่งพราวพระพายส่าย
                                                 กล่าวพร้อมพร้อมกับพร่างน้ำค้างกราย
                                                 เปรมล้วนล้วนแจ่มหลาย..ฟ้าสว่างแล้ว๚ะ๛
                                                                                 คอนพูธน®
กลบทภมรมาลย์  ให้เขียนซ้ำคำที่(๒-๓)ทุกวรรค ขอบคุณหลาย
(http://4.bp.blogspot.com/-8E6UgqnWuMM/UAaF008W4yI/AAAAAAAAmZI/QE3sabaYIuU/s1600/7isp1qhg8cx.gif)


หัวข้อ: Re: อารมณ์..ภมรมาลย์
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 พฤษภาคม, 2559, 10:34:19 AM
(http://upic.me/i/bf/5nxigqh81oc.gif) (http://upic.me/show/57122203)
ชักหวิวหวิวข้างในไหวสะทก
โอ้อกอกหมกไหม้ไร้ผ่องแผ้ว
รักเดินเดินนอกลู่มิรู้แนว
จึงแจ้วแจ้วแว่วเพียงเรียงร้อยคำ

สิ่งใดใดโลกนี้มิมีเหมือน
ที่รักรักมากเลือนเคลื่อนถลำ
จึงน้อมน้อมหทัยให้รู้จำ
เข้าตอกตอกตรึงย้ำช้ำชอกทรวง

จึงหนักหนักเหลือรู้หมดสู้จิต
ขอปิดปิดตรงนี้ที่ยังหน่วง
น้ำปรอยปรอยหลั่งหยาดปาดเป็นดวง
เธอควงควงคนใหม่ไยเย้ยกัน

สิริวตี

(http://upic.me/i/bf/5nxigqh81oc.gif) (http://upic.me/show/57122203)


หัวข้อ: Re: อารมณ์..ภมรมาลย์
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 01 พฤษภาคม, 2559, 07:07:40 PM

ลมพัดพัดแผ่วมาใจว้าวุ่น
เงอะงะงะง่านงุ่นครุ่นเหหัน
เดินไปไปมามาบ้าทั้งวัน
ใจวาบวาบหวิวหวั่นพรั่นกังวล

มัวนึกนึกตรึกหน้าลัดดาน้อง
เห็นโศกโศกวิโยคข้องร้องสับสน
จึงห่วงห่วงเนื้อทองจะหมองมล
ให้ร่ำร่ำทุรนจนร้อนใจ

มาต่อตอกลอน ด้วยนะครับ
...กลัวโดนข้อหาติดอ่างอีก..อิอิ

Soul

 :12:


หัวข้อ: Re: อารมณ์..ภมรมาลย์
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 พฤษภาคม, 2559, 09:49:01 PM
ก็วันวันเขียนกลอนนอนเพ้อพก
เรื่องรกรกโศกเศร้ามิเอาไหน
เรื่องทุกข์ทุกข์ก็เพียงเรียงกันไป
ขอสับสับมาใส่ในอารมณ์

จึ่งกลั่นกลั่นกานท์งามตามลิขิต
สร้างบทบทจริตสิทธิ์ผสม
พอชุ่มชุ่มฉ่ำหยดเหมือนพจน์พรหม
ลืมตรมตรมไปบ้างทางฉันเอง

สิริวตี
 :14: