เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/557000006169503.JPEG)

สี่ร้อยปีที่พรากจากพวกเจ้า
ร่างถูกเผาฟืนไฟไหม้สังขาร
เหลือเพียงกอบหอบฝังดูกอังคาร
จิตวิญญาณยังอยู่คู่ธานิน

ชั่วชีวิตเช้าเย็นมิเป็นสุข
คนไทยทุกข์ถูกกดขี่เสรีสิ้น
ถูกเข่นฆ่าทอดกายหายใจริน
เลือดทาดินหมดลมจมดาบทวน

ทั้งวัดวาอารามบ้านคามเขต
กลายเป็นเศษพังผุธุลีส่วน
เรือนปราสาทราชวังเวียงเจ้าจวน
ทลายร่วนพินาศด้วยศาตรา

สองฟากทางย่างเดินเผชิญโศก
บังเกิดโรคระบาดฝีดาษห่า
ร้องระงมล้มตายคล้ายผักปลา
อีกพม่าไล่ขับจับโจมตี

กูรวบรวมไพร่พลคนกล้าแกร่ง
เข้ายื้อแย่งรบพุ่งเอากรุงศรี
กอบกู้เอกราชปราศไพรี
ซ่อมสร้างดีกว่าเก่าเหย้ารุ่งเรือง

นี่คือแคว้นแดนดินถิ่นศักดิ์สิทธิ์
เจริญวิทย์ศิลป์ศาสตร์ชนปราดเปรื่อง
ใครคิดยุ่งมุ่งหมายร้ายเนืองเนือง
โค่นบ้านเมือง กินโกง ตายโหงตาย!

รพีกาญจน์

ในน้ำมีปลาอยู่ปูกุ้งหอย
ในดงดอยมีไม้เครือว่านหวาย
มีข้าวฟางช้างม้าหมูวัวควาย
มีค้าขายแลกเปลี่ยนเวียนของกัน

มีวัดวาอารามงามวิเศษ
มีคามเขตกำแพงแข็งขอบขัณฑ์
มีปราสาทเวียงวังคลังเคียมคัล
มีราชันเปี่ยมเมตตาสง่าองค์

รู้พูดจาสามัคคีนับพี่น้อง
รู้รักเดียวเกี่ยวดองปองประสงค์
รู้ถ้อยทีถ้อยอาศัยใฝ่จำนงค์
อยู่ยืนยงก้าวหน้าสถาวร

เรามีทรัพย์ในดินสินในน้ำ
แร่ทองคำดีบุกทุกสิงขร
พลอยเพชรนิลจินดาใสสาธร
ใต้สาครแก๊สเหลวปิโตรเลียม

มันชักเรือลงลึกศึกเข้าบ้าน
แบ่งดินดานยุยงส่งเสริมเสี้ยม
เกลียดชิงชังแช่งชักทอถักเทียม
คอยตระเตรียมตักตวงเก็บยวงใย

กอบประโยชน์ใส่ตนปล้นเชื้อชาติ
ชั่วบังอาจเสิบสานก่อการใหญ่
ใจแสนดำทำลายขายเมืองไทย
ไม่มีใคร จะสู้ กูสู้เอง!

รพีกาญจน์