เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 03 กุมภาพันธ์, 2558, 10:49:06 AM



หัวข้อ: มาดีไปดี
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 03 กุมภาพันธ์, 2558, 10:49:06 AM
(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-xap1/v/t1.0-9/10929895_792407877496374_3401718308646853709_n.jpg?oh=e0369eea6837ee5a911db6f80a60af7b&oe=556D68A6)

..มาดีไปก็ดี..

เมื่อคราวอยู่ดูแลก็แค่นั้น
ชำเลืองหันมาใกล้ก็ให้บ่น
เมื่อถึงคราวต้องหยุดสุดทานทน
คำกล่าวอ้างย้อนหนคนละทาง

เมื่อแรกเริ่มเติมใจบอกไม่หวัง
แม้นหยุดยั้งถึงขาดไม่บาดหมาง
หากมิพบสบใจก็ให้จาง
จงปล่อยวางสนิทมิติดใจ

เมื่อถึงคราวเป็นจริงทุกสิ่งสิ้น
กลับกลายยินสะบั้นเสียงหวั่นไหว
บอกว่าคนคนนี้ที่จากไป
สิ้นเยื้อใยไม่สนแต่ดลความ

เมื่อสูญสิ้นกินอยู่มิรู้รส
จะสบถทำไมหรือใคร่หยาม
อิสตรีเพศแม่หากแลนาม
ถูกผิดปรามสอนสั่งก็ฟังกัน

แม้นมิได้ทำตามก็ห้ามจิต
แม้นความคิดต่างไปเตือนให้หัน
มาร่วมคิดร่วมทำประจำวัน
ความสุขสันต์ครอบครัวย่อมรัวมา

หากแต่นี่มีทางแต่ห่างเหิน
แยกกันเพลินที่ตนชอบค้นหา
มิได้มองแรกช้ำกินน้ำตา
คำสัญญาก่อนนั้นมิปันใจ

พิณจันทร์
๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘