|
หัวข้อ: ขอโทษที ไม่มีคำอวยพร เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 มีนาคม, 2558, 09:27:11 AM หลั่งน้ำตา อาลัย ตัดใจจาก เหลือเพียงซาก ร่างกาย หายใจแผ่ว เดินท่องลม ก้มหน้า ฝ่าโศกแนว เพื่อน้องแก้ว ละทุ่ง สู่กรุงไกล พกคำมั่น สัญญา ก่อนหน้าหนาว สวมชุดพราว ชมพู หรูสดใส แทนตกลง ส่งยิ้ม พับพิมพ์ใจ อภิรมย์ สมได้ ต้องใช้เงิน ออกเรี่ยวแรง แข่งเวลา มารับจ้าง ทำทุกอย่าง แบกถู ลอกคูเขิน เทถนน ขนผัก ตักดินเนิน ปากป้องเอิ้น เดินสาย ขายหยูกยา เหงื่อโทรมไหล ไคลย้อย มิถอยกลับ ชายเสื้อซับ มือเมื่อย เหน็ดเหนื่อยล้า คิดถึงเธอ ทุกครั้ง พรั่งพรูมา คือกำลัง วังชา เดินหางาน ปฎิทิน สิ้นปี เลยดีดัก มีเพื่อนรัก บอกข่าว คราวจากบ้าน ว่าน้องแก้ว แวววรรณ หมั้นหน้าลาน กับอาจารย์ หนุ่มฟ้อ หล่อเสียงดี ยืนหน้าซีด ติดเสา เข่าสะท้าน การ์ดแต่งงาน รูปหัวใจ ส่งให้พี่ ปล่อยเธอไป ไม่โกรธ ขอโทษที บอกไม่มี แม้คำ พร่ำอวยพร รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ขอโทษที ไม่มีคำอวยพร เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 มีนาคม, 2558, 12:41:50 PM เรือนยกสูง เสาใหญ่ ล้วนไม้สัก ทาลงรัก แลคแต่ง แดงปนเหลือง ฝากระดาน คานคิ้ว ผิวมะเฟือง มุงกระเบื้อง สีเพียว เขียวพนา ลายขจี ทีบาร์ กั้นอากาศ แสงส่องสาด หน้าต่าง กว้างออกอ้า ประตูห้อง สองบาน ตระการตา ติดไฟฟ้า สลัว หัวกระได ชานระเบียง เคียงค้ำ เลยน้ำหนอง ยืนเหม่อมอง จ้องดาว พราวไสว ใต้ถุนโล่ง โปร่งทั่ว ห้องครัวไฟ รถคันใหญ่ ได้จอด ลอดสบาย มีเขตรอบ ขอบชิด ติดซอยตรอก มีไม้ดอก ปลูกแปลง แบ่งขยาย มีพืชผัก สวนครัว รั้วเรียงราย มีบัวสาย ในสระ รอตะวัน ที่สองเรา เหลาลอก ช่วยออกแบบ นั่งอิงแอบ หลังชิด คิดใฝ่ฝัน เขาสร้างเสร็จ บอกให้ ทำไมกัน เชิญสังสรรค์ ตีกลอง ฉลองไวน์ เห็นหลังคา ครั้งใด ใจสะท้อน ลูกฟูกลอน สวยสี ที่เลือกให้ ป้องกันฝน ทนชื้น ชายอื่นไป อยากจะใช้ ปืนจริง ยิงหลังคา! รพีกาญจน์ |