เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 07 มีนาคม, 2558, 08:42:31 AM



หัวข้อ: ในห้วงความคิดถึง
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 07 มีนาคม, 2558, 08:42:31 AM
(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/v/t1.0-9/11021173_803308379739657_2978904195802892993_n.jpg?oh=2e5aecc15d6e9d62455808b56facb78c&oe=55714F24&__gda__=1435404205_a3a29f6db410d49463690adfa076cbf3)

..ในห้วงความคิดถึง..

เมื่อขึ้นสายร่ายรินถวิลวาด
สายตึงขาดพังภิณท์ถวิลหา
เสียงใครหนอท้อจิตนิมิตพา
ผูกสายฟ้าโยงแดนเป่าแคนคูน

พิณขึ้นสายหมายมาดพิลาสเสียง
ก็แต่เพียงเคียงจินต์งามสิ้นสูญ
แม้นขึ้นสายร่ายเจิมคำเพิ่มพูน
กลางป่าปูนจินต์นางยังห่างไกล

เหลืองระย้าค่าสมคารมลึก
ชัยพฤกษ์งามแท้ดุจแพรไหม
ก้องกังวานแล่นแตรผ้าแพรไทย
เปรียบหัวใจจินต์โอนอ่อนโยนปลิว

นี้วประทับจับคันถ้อยสรรกรีด
ท่ามมนต์แคนสังคีตเสียงหวีดหวิว
ระบำใบไผ่แว่วเป็นแถวทิว
สายลมพริ้วพัดโบกเศร้าโศกคลาย

หนาวอันใดใคร่หนาวจินต์ผ่าวร้อน
คำนึงจร ค่อนขอด เคยมอดหาย
เคยแคนเป่ายินหวานดอกจานวาย
ใจสลายหมายยินเพลงพิณนวล

ห้วงคิดถึง คำนึงหา แดนป่าปก
หนาวสะทกคราวใดแคนไห้หวน
พิณเพลงด้อยน้อยหวานขับขานชวน
ร่วมกระบวนกล่อมโลกคลายโศกตรม

พิณจันทร์
๗ มีนาคม ๒๕๕๘


หัวข้อ: Re: ในห้วงความคิดถึง
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 07 มีนาคม, 2558, 08:50:47 AM
(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/v/t1.0-9/10997352_803184866418675_7143695901593519953_n.jpg?oh=22925e839bd790df9c7fe84f2bf617a1&oe=55942C7F&__gda__=1434606869_a1b70f84832131b053b5d3875cf8bdee)

สุวัฒน์ ไวจรรยา .

"กวี"...จะไม่สิ้นแผ่นดินนี้
เพราะคนรัก "ร้อยวลีฯ" ยังมีอยู่
ชื่นเอยชื่นใจได้รับรู้
ขอบคุณผู้สืบสานวรรณกรรม
.................................
24 กุมภาพันธ์ เวลา 0:02 น.
 :22:

ด้วยปลาบปลื้มถ้อยครู ดุจผู้ให้
บ้านกวีร่วมสมัย น้ำใจหนำ
ท่านปูทางสร้างศิลป์กวินคำ
ขอน้อมนำคำสอนสืบกลอนงาม

ด้วยความเคารพค่ะ
ขอบพระคุณค่ะคุณอาสุวัฒน์ะ
 :22:

อ่านกลอนตัวเองหลายๆสำนวนย้อนหลังไปคือแค่ครึ่งปีที่ผ่านค่ะ
ต่าย คิดถึงพี่ คิดถึงครูระนาด ปลื้มใจนะ คือคนอื่นอาจจะมีมุมมองที่ต่าง
แต่ต่ายมีความรู้สึกว่า เราเขียนได้ขนาดนี้นะ คือดีใจที่เขียนได้เท่านี้แต่
ความภูมิใจนั้น กลับมีที่ครู เมื่อมีคนมาถาม ถามบ่อยนะว่า คนนี้
เด็กคนนี้ ใครสอนมา เป็นศิษย์ใคร ต่ายจะบอกทันทีว่า ระนาดเอก โดยที่
ไม่เกร็งเหมือนแต่ก่อน ..คือแรกๆก็พูดไม่เต็มปากเพราะเขียนยังไม่มั่นใจ

แต่วันนี้ ต่ายมั่นใจตัวเองมากขึ้น และพยายามให้ผิดพลาดน้อยที่สุด

เคารพและภูมิใจครูระนาดค่ะ