|
หัวข้อ: แม่และบุพการี (ในวารวัยแปล้ชรา) เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 16 สิงหาคม, 2556, 02:38:31 PM แม่และบุพการี
(ในวารวัยแปล้ชรา) -๑- ตา ของแม่เมื่อแต่ครั้ง เนิ่นวาร ดุจคุเพลิงโชนฉาน แกร่งสู้ ไฟตาคู่เกรี้ยวงาน หนักล่วง โชติช่วงเปลวห่อนรู้ เกี่ยงอ้างงานหนีฯ ตา แม่ท่าน ณ บัดนี้ หรี่แวม คล้ายถ่านเถ้าป่นแกม เก่าเชื้อ สังขารร่วงข้างแรม ใกล้ฝั่ง ตาเพ่งฝ้าฟางเรื้อ พร่าจ้องสลัวเห็นฯ -๒- มือ ของแม่เมื่อแต่ครั้ง เนิ่นวาร เบาหนักงานห้าวหาญ คล่องถ้วน กร้านนิ้วว่องบรรสาน เคล้าเหงื่อ มืออุทิศเพื่อล้วน ร่ายฟ้อนงานสนองฯ มือ แม่ท่าน ณ บัดนี้ โรยรา เปลี้ยบอบปวดเหน็บชา อ่อนแปล้ วารวัยพ่ายเฒ่าชรา ช้าเชื่อง จับหยิบใดเหนื่อยแท้ สั่นคว้าสู้ฝืนฯ -๓- บ่า ของแม่เมื่อแต่ครั้ง เนิ่นวาร คือบ่าอันเกรี้ยวงาน แกร่งกล้า คอนหามแบกอาจหาญ ถ้วนคล่อง ภาระหนักเหน็ดล้า บ่าด้านกรำเสมอฯ บ่า แม่ท่าน ณ บัดนี้ อ่อนโรย คือบ่าที่ระโหย หง่อมช้ำ ขืนบ่าแบกคอโดย ฝืนฟก บ่าแบกยกท้อย้ำ เล็ดน้ำตาไหลฯ -๔- เท้า ของแม่เมื่อแต่ครั้ง เนิ่นวาร กรำหยัดเท้าหนากร้าน แกร่งก้าว เนื้อนาย่ำว่องชาญ ดำเกี่ยว เท้าแม่เคี่ยวหอมข้าว เหงื่อเคล้าท่วมนาฯ เท้า ของแม่ ณ บัดนี้ โรยแรง เยื้องย่างไม้เท้าแย่ง ก่อนก้าว ทุกเท้าย่องฝืนแข่ง ยักแย่ มือแม่ยันไม้เท้า ผ่อนค้ำก้าวขืนฯ -๕- บุพการี พระคุณยิ่งกว่ากว้าง โพยมาน ประดุจพรหมสถิตสถาน มิ่งแก้ว อรหันต์ประจำบ้าน ปกลูก เจ้าเติบใหญ่ยิ่งแกล้ว ท่านล้าชราเหลือฯ บุตรหลาน พึงกตัญชลีนบไหว้ บูชา รู้ค่ากตัญญุตา ยิ่งฟ้า เลี้ยงตอบท่านยามชรา วัยล่วง ข้าวหยูกยาเสื้อผ้า อุ่นเหย้าเรือนขวัญฯ สนอง เสาทอง ๘/๘/๕๖ |