เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคลายเครียด => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 เมษายน, 2558, 11:38:06 AM



หัวข้อ: ๐ องค์ครูบูชา ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 เมษายน, 2558, 11:38:06 AM
287ud0DI_Wo

เริ่มเจื้อยแจ้ว แว่วเสียง สำเนียงเพราะ
ออดออเซาะ เจาะจาน ทุกฐานที่
คีตสะท้อน กร่อนกราว ร้าวฤดี
บ้านฉันมี ร่างองค์ ทรงเจ้างาน

ทึง เท่ง ทึง คลึงกลอง ครองจังหวะ
เตง เตง ตะ ระนาดเหล็ก เขกประสาน
แอ อี๊ แอ แนน้อย ค่อยกังวาน
เบสสะท้าน รานคีย์บอร์ด ตลอดทาง

อู อู้ อู ลู่ลาม นามแนใหญ่
กีต้าร์ไซ ซุกซอน รอนไม่ห่าง
สองทอมบ้า ขวาซ้าย ร่ายมิวาง
แผดครวญคราง ทรัมเปท สะเด็ดทรวง

ระนาดทุ้ม คุมเพลง บรรเลงรุด
เสียงกลองชุด หยุดเว้น รัวเป็นช่วง
ระนาดเอก เฉกฉะ ทะลุทะลวง
ฆ้องวงท่วง ท่าที มีรับรุก

คนเล่นเก่ง เพลงดี ดนตรีพร้อม
อาจจะน้อม จิตโน้ม ชมสนุก
เป่า ดีด สี ตี กด โน้ตประยุกต์
แปลงปลอบปลุก ม่วนสะเด็ด เพชรพะยอม

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ องค์ครูบูชา ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 เมษายน, 2558, 03:37:55 PM

(http://i1.ytimg.com/vi/S2mE4qqizoQ/hqdefault.jpg)

น้ำเข้าหมิ้นส้มป่อยก้อยลูบหน้า
มือไหว้สาว่าเจินองค์ลงในตั๋ว
สั่นงึกงักตักขย่มห่มสั่นรัว
ดูน่ากั๋วเก๋งขามยามผ่อมอง

ลุกขึ้นแต่งก๋ายาผ้างามใส
สร้อยก๋ำไลโพกผ้ามาเสริมหย้อง
เปี๋ยเมี่ยงหมากปากเกี๊ยวนั่งตั่งยอง
ปันใบต๋องบูรีใส่ขี้โย

สูบไฟวาบผู่ควันมุ้งปุ้งลุกขึ้น
ตั้งท่ายืนห่มเยาะเลาะรำโต้
ฟ้อนตั้งวงโก้งขวาซ้ายส่ายโยกโชว์
เสียงหุยโห่เครื่องแห่แนแตรวง

โจ๊ะพรึมพรึมอี่ออขอจังหวะ
ป๊ะเท่งป๊ะ ชะฉิ่งฉับรับเป็นช่วง
เสียงกลองลั่นสั่นซ่านสะท้านทรวง
ร่างทรงควงทุกท่วงท่ามากรีดกราย

สิ้นสรรพงานการพิธีได้จัด
ทุกร่างผลัดถอยออกหมอกจางหาย
กลับฟื้นองค์ลงตื่นคืนใจกาย
พ้นหมดหายคลายพรากจากองค์ลง

ยองหละปูน


หัวข้อ: Re: ๐ องค์ครูบูชา ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 เมษายน, 2558, 07:50:30 PM

(http://1.bp.blogspot.com/-xNlUImpXlXs/T5jgfjWz2_I/AAAAAAAAA6Y/5BdUF03nPiw/s1600/IMG_1064.JPG)

มือแขนโค้ง วงบน พ้นศีรษะ
สองนิ้วจะ จีบคว่ำ นำลงล่าง
กระทุ้งส้น วนซ้าย ฟายเพียงกลาง
เก็บปลายคาง ก้มพับ ขยับคอ

เผยิบเหิน เดินหน้า หยุดห้าก้าว
ถอยหลังยาว ผงก กระดกศอ
พอกลองเชิด เปิดปรัง มิรั้งรอ
ซอยชลอ คอยท่า เพลงช้าลง

รำฟ้อนฟาย กรายร่าง สร้างเสริมจิต
เจ้าสถิต ภิรมย์ สมประสงค์
บารมี ที่กล้า งามอ่าองค์
ชูเผ่าพงศ์ เกษม สุขเปรมปรีด์

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: องค์ครูบูชา...เสียงปู่ครวญ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 เมษายน, 2558, 07:52:21 PM

(http://www.gejisiam.com/upload/news/news_arwalogitaesuan_1334643691.jpg)

ล้มคว่ำกายหงายตึงผึ่งกับพื้น
ทรุดทั้งยืนนอนนั่งเลือดคลั่งแผล
คอแขนขาดปาดเถือเนื้อแบะแบ
เสียบหัวแห่รอบค่ายหมายประจาน

การสู้ศึกสงครามยามเยี่ยงนี้
ยุทธวิธีตีปล้นกลสังหาร
เดินหน้ารุกบุกบั่นประจัญบาน
ย่อหย่อนยานนายเห็นเป็นบรรลัย

สู้ได้หรือไม่ได้รวมใจสู้
ถ้าไม่มันก็กูต้องตักษัย
ผุเปื่อยเน่าเฝ้าป่าขาดปัจจัย
นานร้อยจวบขวบขัยชดใช้กรรม

ถ้าโชคดีมีบุญญาติหนุนเนื่อง
พอปลดเปลื้องทุกข์ทนพ้นเขตขำ
เร่ร่อนเลาะเสาะร่างทรงร่ายรำ
ประพฤตินำธัมมาเพิ่มบารมี

เอาความคิดวิชชาครูบาสอน
อาคมร้อนเป่าปราบกำหราบผี
สมุนไพรพอกทากินยาดี
ทอพิธีสะเดาะเคราะห์บางเบา

สิงร่างคนปนแปลงสำแดงเดช
ว่าใช่เปรตหรือเปรียบเทียบเทพเจ้า
สร้างกุศลผลทานไม่นานเนา
เกิดเย็นเช้าอีกครั้งหวังเป็นคน

รพีกาญจน์