|
หัวข้อ: ใจเอย...อย่ารั้นห่ม เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 26 สิงหาคม, 2556, 11:33:37 AM ใจเอย...อย่ารั้นห่ม
ใจเอยหากเหนื่อยนัก เอนพิงพักให้เหนื่อยคลาย ร้อนรุ่มร้ายร้อนราย เก็บออมร้ายอย่าโทสัน ใดใดมิได้ดั่ง ตั้งใจหวังต้องใจฝัน อย่าดื้อ-อย่าดึงดัน อย่าโมหันด้วยใจน้อย ยอมรับในอ่อนไหว ร้องไห้ได้-ใช่ท้อถอย แค่เพียงนิ่มเนื้อกลอย ทิ้งคนคอย-อาบไข้ซม เมื่อรักมั่นฉะนี้ มีหรือที่จักติดหล่ม มายา-จริตอารมณ์ มาผูกปม-น้อยใจเรียม ด้วยรักต้องข่มใน ปลอบฤทัยให้ล้นเปี่ยม แน่นหนักใจหมั่นเขียม เตือนใจเจียมยอมอาบขม ใจเอยอย่าน้อยใจ ในใดใดมิต้องสม อย่าดื้อ-เอารั้นห่ม ยอมเสพตรมเซ่นรักพลีฯ จาก สนอง เสาทอง, กวีนิพนธ์ อุ่นลมรัก พัดคืนหวน มาอุ่นใจ, กรุงเทพฯ, วิภาษา, 2554 |