|
หัวข้อ: ..เกินทานไหว.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 23 พฤษภาคม, 2558, 10:40:13 PM :30:
หลับตาปล่อยจิตลิขิตพจน์ จารจดหดหู่เธอรู้ไหม คะนึงถึงอยู่สู่อ้อมใจ รักมากเพียงไรใจสั่งมา เมื่อวาน ขานไข บอกไร้คู่ ก้องกู่ ร้องเรียก พร่ำเพรียกหา ระทม ขมขื่นกลืนน้ำตา ไหลย้อยหยาดมาบ่าทวมจินต์ ครวญคร่ำโหยไห้ใจว้าเหว่ จบเห่เป็นแน่แดดีดดิ้น ตีโพยตีพายหน่ายชีวิน สูญสิ้นหมดแล้วแห้วรับทาน วจีเคยหวานกลับซ่านขม อกตรมแค่ไหนไยมองผ่าน ร้าวรวด ปวดแปลบ แสบดวงมาน เกินทานทนไหวใจยับเยิน วิริน ๒๓/๕/๕๘ :30: หัวข้อ: Re: ..เกินทานไหว.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 21 มีนาคม, 2559, 04:55:37 PM :30: แหลกละเอียดเบียดใจให้พังยับ มิหวนกลับลับลาพาห่างเหิน โลกหมุนวนทนทุกข์จุกเหลือเกิน จักดำเนินชีวันนั้นอย่างไร เธอมาตีแสกหน้าช่างกล้าแกร่ง ควงหญิงอื่นทิ่มแทงสุดแรงไหว ทั้งสี่ห้องร้องร่ำทำเช่นใด ซุกทรวงในร้าวเหลือเชื่อไหมเธอ วิริน ๒๑/๓/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ..เกินทานไหว.. เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 22 มีนาคม, 2559, 12:59:24 AM มีความเหงาเข้ามารุมเร้าจิต
ครั้นลิขิตก็เดียวดายหน่ายเสมอ โลกหมุนวนทนทุกข์จุกที่เจอ ความละเมอเพ้อฝันฉันข้างเดียว สิริวตี :35: หัวข้อ: Re: ..เกินทานไหว.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 พฤษภาคม, 2559, 09:49:52 AM :30:
หัวใจแตกแหลกยับนับไม่ถ้วน ชายเรรวนหลอกเล่นมิเน้นเกี่ยว ปากกับใจไม่ตรงหลงกลมเกลียว เผลอหน่อยเดียวแดดับปรับไม่ทัน อยู่อย่างไร้ทางออกช้ำชอกลึก นั่งนอนนึกถึงครั้งเก่าเราสุขสันต์ น้ำตาหล่นบนเตียงเลี่ยงสัมพันธ์ ขาดสะบั้นหั่นฉับลาลับไกล วิริน ๑๐/๕/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ..เกินทานไหว.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 สิงหาคม, 2559, 04:46:20 PM :12: หัวใจฉันย่ำแย่แน่ครานี้ รักหลีกลี้หลบลงปลงไฉน หรือเธอมาลวงล่อท้อฤทัย ทำฉันใดดีเล่าเจ้าประคุณ หัวใจฉันด้านดื้อถือความรัก ขอเธอจงตระหนักรักอบอุ่น เคยคลอเคลียกันไปไหงเซซุน รักต้องขุ่นเคืองแค้นแสนปวดใจ วิริน :12: |