เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 05 กรกฎาคม, 2558, 09:48:37 AM



หัวข้อ: รักปอนปอน
เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 05 กรกฎาคม, 2558, 09:48:37 AM
(http://upic.me/i/mt/11009887_976557302437240_5936217548722019065_n.jpg) (http://upic.me/show/56082913)
รัก ปอน ปอน
......
บางค่ำคืนยืนเหม่อเผลอสะท้าน
ผิวซาบซ่านละอองฝองเหน็บหนาว
ลมพัดนวลเนื้อเย็นเป็นครั้งคราว
สะทกสะท้านผิวสาวร้าวรานรน
...
อยากโยนร่มล้มตัวมิกลัวฟ้า
เจตนาประท้วงห้วงสายฝน
ขอถามหน่อยปล่อยเราเหงากมล
สุดฉงน..จนจิตคิดทุกวัน
...
มิต้องการร่มใดใจอยากเอ่ย
ท่านละเลย รู้เปล่า เราโศกศัลย์
ขอแค่คนรู้ใจโอบไหล่กัน
แม้เปือกฝนจนสั่นมิหวั่นใด
....
ร่มคันสวยช่วยคลุมอุ้มน้ำเปียก
หากจะเรียก ที่รัก จักได้ไหม
หากจะกอด จะรัด คงขัดใจ
กลัวใครใคร..ใส่ความ..หยามเหยียดเอา