|
หัวข้อ: ...วันสุดท้าย... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22 กรกฎาคม, 2558, 10:50:11 AM (http://www.oocities.org/thamasp/tm/treealone.jpg) ข้าวสักคำน้ำจิบวอนหยิบยื่น อมเคี้ยวกลืนฝืนอยู่ดูโลกกว้าง สืบชีวิตอีกวันก่อนวายวาง ล้มทิ้งร่างคว่ำหงายตายชั่งมัน อ้าปากหวอคอตีบไส้ลีบกิ่ว จับตะคริวนิ้วเกร็งตะเบ็งลั่น กระเพาะแฟบแสบท้องร้องลุกยัน เรอสนั่นเอ็นบิดหวิดคะมำ ลมเสียดซีกอกซ้ายหายใจฝืด วูบหน้ามืดตามัวยอบตัวต่ำ เกาะเสาแน่นแหงนฟ้าจ้าเป็นดำ ฝนคงพรำหาใช่เหงื่อไหลริน ข้าวคลุกเกลือเนื้อขาดไม่ครบมื้อ จิ้มจ้ำคือพริกแดงแกงถ้วยบิ่น หิ้วน้ำคลองกรองขุ่นขันตักกิน หนุนหมอนหมิ่นบนฟากแบตากยุง ไหนบอกน้ำคล่ำคลาปูปลาหอย ไหนข้าวคอยเกี่ยวกองเต็มท้องทุ่ง ไหนดอยเด็ดเห็ดห่อหน่อซางซุง ไหนคุยฟุ้งเมืองทองรองเจริญ ข้าวสักคำน้ำจิบวอนหยิบยื่น ร้อยหวานหมื่นเคียมคัลยอสรรเสริญ พืชผลสิ้นดินแห้งแล้งเผชิญ หิวเหลือเกินทุรนทุรายตายแน่แล้ว รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันสุดท้าย... เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 24 กรกฎาคม, 2558, 07:59:26 AM (http://upic.me/i/s0/p1030110.jpg)
ก่อนถึงวันฉันล้มจมร่างพับ ก่อนชีพดับม้วยมรณ์ลงนอนแซ่ว ก่อนหมดแรงแข้งแขนแล่นลาแวว ก่อนซมแกร่วกับพื้นขอยืนยัน จะสู้ฝืนขืนท้าฟ้าลิขิต กำหนดจิตของตนทนมุ่งมั่น ถึงผจญคนหยามไม่คร้ามครัน ขอฝ่าฟันยึดหลักศักดิ์ศรีตน เหนื่อยแค่ไหนใจเอ๋ย...บ้างเคยท้อ ที่เคยก่อกลับกลายสลายผล แต่ชีวิตมิสิ้นต้องดิ้นรน กี่ครั้งหน ล้มละลายแทบวายปราณ เหมือนเรือน้อยลอยเร่ทะเลกว้าง หมุนเคว้งคว้างมองไหนสุดไขขาน ผืนฟากฝั่งห่างไกลให้ร้าวราน ทนต่อต้านฝนแดดแผดเผาเกรียม เรือลอยโล้โต้ลมโถมถลา คลื่นซัดซ่าน้ำเค็มรับเต็มเปี่ยม ต้องทนฝืนกลืนขมจมจำเจียม แสนโหดเหี้ยมชะตายื่นมาไย ก่อนลาลับดับร่างสังขารนี้ เพื่อพงศ์เผ่าสาวชัยศรีมิหนีไหน ญาติพ่อแม่แผ่ล้ำกำลังใจ ขออีกคนได้ไหม...อ้ายรพีฯ ละอองดิน :14: |