|
หัวข้อ: ...เครื่องจักรกลอน... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 16 กุมภาพันธ์, 2559, 04:52:14 PM ...เครื่องจักรกลอน... ...โอ้แม่เจ้าให้ทึ่ง ตะลึงหลง เห็นอนงค์ลงร้อย สร้อยอักษร ไม่ว่าเรื่องง่ายยาก ฝากบังอร เครื่องจักรกลอนปั่นได้ ไม่ต้องรอ... ...ขอมาทึ่งครับ คงต้องหายใจเป็นกลอนแน่ๆ นับถือครับ นับถือ... (แซวเล่นนะครับ) Soul Searcher Inspired to write 16/2/2016 :12: หัวข้อ: Re: ...เครื่องจักรกลอน... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 16 กุมภาพันธ์, 2559, 05:26:24 PM วางหัวใจมิใช่วางเครื่องจักร
อยากเพลินพักกายาก็มาหนอ ถูกจังหวะเวลาว่างมิรั้งรอ ก็พิมพ์ต่อในเครื่องมือสื่อสารพลัน บางครั้งนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ พอนายเผลอเขียนมิหยุดสุดขยัน พิมพ์ต่อร้อยสร้อยฝันฉ่ำจำนรรจ์ อยากเก่งฉันจึงรอต่อทุกคน ค่อยค่อยเก็บทีละเล็กทีละน้อย วิชาร้อยฉันท์กาพท์รายร่ายโคลงขน- มาศึกษาเพิ่มพูนไว้มิไร้จน ปัญญาล้นติดไว้ใช้จนตาย หนูอยากเก่งทุกอย่างเลยลองรู้ ที่นี่ครูทั้งนั้นมั่นเหมาะหมาย- ท่านให้ต่อกานท์ทุกวันเพิ่มพรรณราย อย่าเพียงปรายตามองพี่ลองดู สิริวตี :14: หัวข้อ: Re: ...เครื่องจักรกลอน... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 16 กุมภาพันธ์, 2559, 07:39:48 PM ● ที่เอ่ยมาชมเชย ใช่เปรยเล่น ขยันเด่นเห็นตั้งใจ ใช่แค่หรู ต่อทุกพจน์บทกลอน ไม่นอนคู ด้วยใฝ่รู้ครูเห็น เป็นชื่นใจ ● แต่อย่าให้นายเห็น อาจเป็นเรื่อง แม้ปราชญ์เปรื่องกานท์กลอน วอนหวั่นไหว เผลอตอบนายเป็นร้อยกรอง ด้วยว่องไว ถูกส่งไปให้ร้อยศรี ที่บ้านเอย... ...ด้วยความหวังดีครับผม... Soul Searcher Inspired to write 16/2/2016 :14: หัวข้อ: Re: ...เครื่องจักรกลอน... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 17 กุมภาพันธ์, 2559, 10:50:25 AM นายของฉันเมตตาเป็นที่หนึ่ง
ทำหน้าซึ้งใส่เข้าเขาทำเฉย พอจะหาก็คลานหมอบนอบไว้เลย เวลาเอ่ยคำพร้อมน้อมสาธุการ รับคำท่านพจน์ล้ำคำเพคะ พะย่ะค่ะก็พูดได้ใช้แก่นสาน พอเตร้งเตรงเต่งเตร้งตะเลงตะลาน ก็เข้าม่านปิดฉากจากทุกคน สิริวตี :28: :28: |