เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: ตะวันรอน ที่ 25 กุมภาพันธ์, 2559, 05:23:39 PM



หัวข้อ: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 25 กุมภาพันธ์, 2559, 05:23:39 PM
(http://www.uppic.org/image-C743_56CED252.jpg)

" คำลา "

..................

๐ โอ้สงสารมาลีที่เคยร้อย
เป็นพวงย้อยกลางใจให้กลิ่นหอม
ถูกลมลวงพัดพาลาคนดอม
ซากพะยอมยังซึ้งตรึงอารมณ์

นกเขาจากพรากคู่ยังรู้ขัน
เฉกรำพันอาวรณ์ตอนรักขม
กาเหว่าพรากจากคอนยังนอนซม
ดุจระทมร้องร่ำเป็นคำลา

ก่อนฤดูเหมันต์วสันต์สิ้น
ฝนยังรินรดหลั่งสั่งเวหา
น้ำในหนองร้องสั่งยังฝูงปลา
แล้วน้ำตาที่หลั่งจะสั่งใคร

ทินกรอัสดงตรงขอบฟ้า
ยังอำลาโลกสวยด้วยแสงใส
ทิ้งร่องรอยห่วงหวงบนดวงใจ
แต่เธอไปไร้เสียงเพียงคำวอน

สายน้ำคำอำลาสายสวาท
ธรรมชาติสายธารเฉกกาลหลอน
มิไหลคืนสวาสดิ์อันขาดตอน
แม้นอุทธรณ์วอนไหว้ใช้น้ำตา ฯะ

 :35:

ตะวัน

ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพประกอบ



หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 25 กุมภาพันธ์, 2559, 06:00:32 PM
:30:

แม้นสงสารมาลีที่เคยร้อย
ก็จงคอยปลอบขวัญวันข้างหน้า
อย่าปล่อยให้ระทมตรมน้ำตา
จนอุราปวดแปลบแสบถึงทรวง

นกเขาพรากจากคู่สิ้นกู่ร้อง
ได้แต่หมองดวงจิตคิดเลยล่วง
กลับรังนอนไม่ไหวใครกันลวง
จนถึงห้วงเหวลึกนึกดูซี

ก่อนเหมันต์จะสิ้นฝนรินร่ำ
ยังไม่หนำฤทัยให้ด่วนหนี
ก้มหน้าซบอกชายก็ไม่มี
น้ำตาปรี่ไหลอาบทาบสองปราง

ทิพากรอ่อนแสงแหนงหน่ายโลก
เจอบทโศกซึมเซาเขาเหินห่าง
เกินจะเอ่ยอำลากลัวฟ้าคราง
จึงแรมร้างโรยราทิวาลับ

สายน้ำคำฉ่ำชื่นคืนชีวิต
แนบสนิทแม่นมั่นหันหลังกลับ
อยุ่รอคอยความหวังตั้งตานับ
คนอาภัพยังมีดีตอนปลาย

วิริน
๒๔/๒/๕๙

 :30:


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 25 กุมภาพันธ์, 2559, 09:04:09 PM
(https://pixabay.com/static/uploads/photo/2014/08/20/19/37/bee-422797_960_720.jpg)

..น้องมาลี พี่ภมร..

หากสงสารมาลีที่เคยร้อย
เคียงคู่ห้อยภมรเช้าค่อนสาย
แม้แสงแดดร้อนเนาแทบเผากาย
ภมรหมายเคียงหอมอยู่ดอมดม

แม้นแดดจ้ายังบินมิสิ้นห่าง
ยังบินวางหยดน้ำชื่นฉ่ำสม
หากเปรียบเป็นคู่รักก็จักชม
เคียงภิรมย์บ่มเพาะลัดเลาะจินต์

แต่ภมรมิใช่จะไม่จาก
โผบินฝากมิละใจถวิล
มิคงที่ไม้ดอกเย้าหยอกริน
เมื่อไกลถิ่นย่อมมองผุดผ่องมี

หากแต่ดวงดอกไม้อาศัยต้น
ร้อนแดดฝนสู้ไปมิได้หนี
ตราบจนกลีบสุดท้ายวายชีวี
เป็นมาลีร่วงหล่นใต้ต้นเรือน

มิสงสารผ่านไปที่ให้เลือก
ยังโยงเชือกสายใยคล้องใจเฉือน
มองมาลีอ่อนดอกเขาออกเยือน
ดวงจิตเหมือนทะลายสลายไป

สายน้ำคำอำลานิทราฝัน
หากเมื่อหันภมรเขาจรไหน
สุดระทมเมื่อเห็นเป็นเช่นไร
แทบขาดใจ เห็นเขาแนบเนานวล

พิณจันทร์
๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙




หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 25 กุมภาพันธ์, 2559, 11:49:25 PM

..ภมร กับ มาลี..

๐ เห็นมาลีคลี่บานตระการพลิ้ว
สุคนธ์ปลิวตามลมที่พรมหวน
ภมรลิ่วทันใดใจรัญจวน
ลืมใคร่ครวญพิษแฝงแห่งชบา

ขอเพียงได้ดูดดื่มปลื้มเกสร
ด้วยรุ่มร้อนสวาทปรารถนา
แม้นสุมาลย์มีพิษปลิดชีวา
คงถึงคราสิ้นชาติอนาถตน

ถึงมากมายดอกไม้ให้เลือกสรร
แต่ก็หวั่นต้องพิษสัมฤทธิ์ผล
เพราะเสน่ห์บุปผาอันน่ายล
มักซ่อนกลจำแลงแฝงอณู

หากความงามสดใสไร้พิษหลอน
มวลภมรฤาลาผกาหรู
แม้บางคราจำพรากจากพธู
ย่อมกลับสู่อ้อมกอดยอดมาลี

บินลัดเลาะสายใยเธอให้คล้อง
ใช่สำรองบุปผามารศรี
จะถนอมชบามิราคี
ตราบชีวีรู้ไว้...ใจภมร ฯะ

ตะวัน

 :14:


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 26 กุมภาพันธ์, 2559, 06:47:41 AM
..สายลม..ภมร..มาลี....

ล้วนมาลีที่เห็นต่างสวยสด
งามหมดจดทุกค่ามีราศี
หมู่ภมรเมตตาเคล้าปรานี
ต่างไมตรีหยิบยื่นให้ชื่นทรวง

อณูพิษฤทธิ์ร้ายอย่ากรายรัก
มากมนุษย์เด็ดหักจึงห่วงหวง
ถนอมดอกตนไว้กว่าใดปวง
จึงแค่เคล้าชมช่วงมิควรชิด

แล้วสายลมพลิ้วมาให้คลายเหงา
สร่างบรรเทาเจ็บช้ำระกำจิต
แล้วก็พลันพัดไปไม่รู้ทิศ
รู้ลิขิตรู้แหล่งแห่งหนใด

สุดท้ายหมู่มาลีดารดาษ
ก็อนาถสิ้นลมอสงขัย
เพราะผู้คนหมายปองต้องตัดไป
มิกลับให้หมู่ภมรมาร่อนชม

ถูกเลือกคัดตัดดอกเอาไว้ขาย
ผู้พึงหมายเอาเงินให้ได้เหมาะสม
แม้เวลาพัดปลิวริ้วสายลม
คงระทมเพราะมิเห็นเจ้ามาลี

ต่างคำลาพบกันพลันต้องจาก
แสนลำบากสารพัดสะบัดหนี
อันคำลาวางอยู่รู้ฤดี
หากปรานีเมตตาอย่าลากัน

สิริวตี
 :14:


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 26 กุมภาพันธ์, 2559, 10:07:34 PM
:30:

แม้นสงสารมาลีที่เคยร้อย
ก็จงคอยปลอบขวัญวันข้างหน้า
อย่าปล่อยให้ระทมตรมน้ำตา
จนอุราปวดแปลบแสบถึงทรวง

นกเขาพรากจากคู่สิ้นกู่ร้อง
ได้แต่หมองดวงจิตคิดเลยล่วง
กลับรังนอนไม่ไหวใครกันลวง
จนถึงห้วงเหวลึกนึกดูซี

ก่อนเหมันต์จะสิ้นฝนรินร่ำ
ยังไม่หนำฤทัยให้ด่วนหนี
ก้มหน้าซบอกชายก็ไม่มี
น้ำตาปรี่ไหลอาบทาบสองปราง

ทิพากรอ่อนแสงแหนงหน่ายโลก
เจอบทโศกซึมเซาเขาเหินห่าง
เกินจะเอ่ยอำลากลัวฟ้าคราง
จึงแรมร้างโรยราทิวาลับ

สายน้ำคำฉ่ำชื่นคืนชีวิต
แนบสนิทแม่นมั่นหันหลังกลับ
อยุ่รอคอยความหวังตั้งตานับ
คนอาภัพยังมีดีตอนปลาย

วิริน
๒๔/๒/๕๙

 :30:

ทั้งสงสารคิดถึงคะนึงนุช
หวั่นโกมุทผุดผ่องจะล่องหาย
กลางลำธารมารลวงร่วงอบาย
เสน่ห์คลายใต้ตมจมนที

แม้นวิหคพรากรักจักโหยหา
กลางพนาองอาจชาติปักษี
ไม่นานพบคู่ใหม่ในพงพี
ต่างฤดีพี่ชายหมายเพียงเธอ

ยามพิรุณสั่งฟ้าเวหาหาว
ก่อนหน้าหนาวมาเยือนเตือนเสมอ
ดุจน้ำฝนอาลัยก่อนไกลเจอ
หลั่งรินเอ่อเป็นสายคล้ายน้ำตา

ฝนจากไปไม่นานผ่านคิมหันต์
เดือนหกพลันหันหวนด่วนวัสสา
แต่รักหนึ่งซึ้งทรวงที่ล่วงลา
มิกลับมาสู่ใจใครบางคน

หวังสุรีย์อัสดงคงหวนกลับ
อรุณรับแสงทองผ่องอีกหน
สายน้ำคำฉ่ำชื่นคืนกมล
คงจะพ้นอาภัพกลับมาดี

ตะวัน

 :14:


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 27 กุมภาพันธ์, 2559, 03:38:43 PM
(https://z-1-scontent.xx.fbcdn.net/hphotos-xaf1/v/t1.0-9/10400173_191363607893694_2609250826938980756_n.jpg?oh=3feeba423d112b8a5d439bc0a4803668&oe=574E1CC0)

..พอกันที น้องมาลีพี่ภมร..

สายน้ำคำฉ่ำชื้นเริงรื่นจิต
สายลิขิตคล้องใจมิให้หนี
ดั่งภมรอ้อนหาสุมาลี
ดั่งพาทีกวินคล้องจินต์นวล

แม้นสัญญาหมายให้มัดใจแข
มิงอแงเป็นอื่นกลับคืนหวล
หากแต่กาลเคยสบต้องทบทวน
มากมายมวลไม้ดอกที่ออกเชิญ

ทั้งโชยกลิ่นกรุ่นหอมดมดอมนั่น
หลากสีสรรค์มากมายมิอายเขิน
ทั้งชูช่อล้อลมงามข่มเกิน
ภมรหรือจะเมิน มาเดินจอง

จะล้อเล่นเช่นใดก็ใจเขา
หากเป็นเราเพียงหนยังหม่นหมอง
มาลีอื่นทรวงในก็ใฝ่ปอง
หากใครลองหลอกอำย่อมช้ำเป็น

หากสายใยให้ห่วงดั่งดวงจิต
หากแม้นคิดกลับใจทำให้เห็น
ภมรหมายเคียงชิดสถิตย์เย็น
จำใจเข็นถ้อยคำ ด้วยน้ำตา

สายน้ำคำ..สุดท้ายน้องหมายให้
ขาดกันไป วันนี้นะพี่จ๋า
พี่ภมรอ้อนศิลป์ จินตนา
แต่อักษราน้องให้จากใจจริง

พิณจันทร์
๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 27 กุมภาพันธ์, 2559, 03:54:58 PM
พอชื่นชมดมกลิ่นบินเลือกได้
เคล้านวลใยในเกสรมาลีศรี
รสหมดหวานพาลจากเมินมากมี
ทิ้งปรานีผินผวนมิหวนคืน

อย่าได้เอาอะไรกับภู่ผึ้ง
หมายเป็นหนึ่งมิได้ก็ไม่ฝืน
รอสายลมรัญจวนพิศคิดหวนคืน
คงชุ่มชื่นชีวากว่านี้จริง

สุนทรภู่เขียนสอนกลอนจารึก
รดน้ำหมึกลึกล้ำอย่าสุงสิง
ความรักชายหลายชั้นหวั่นประวิง
อย่านึกอิงให้เพลียจะเสียใจ


สิริวตี

 :28: :28:

ตอนนี้ไม่อยู่ช่วยกันรุมเร็ว 5555


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 27 กุมภาพันธ์, 2559, 09:35:06 PM

๐ สายน้ำคำฉ่ำถ้อยละห้อยหา
เป็นวาจาซาบซึ้งถึงหวั่นไหว
ดุจตัดพ้อต่อขานกังวานไกล
บาดหทัยภมรถึงอ่อนแอ

แม้นจำลามาลีที่เคยพบ
หาใช่จบห่วงหาแก้วตาแข
สายใยรัดมัดขึงตรึงดวงแด
วันนี้แลมัดแน่นถึงแกนทรวง

สุคนธาลาจากใช่พรากจิต
ยังสถิตตอกย้ำคำว่าหวง
ถึงหมื่นพันสรรหาสุดาดวง
ไม่เหมือนพวงผกานามว่า"เธอ"

หาล้อเล่นดังว่าเซ่นค่ารัก
ยังตระหนักสัจจะอยู่เสมอ
สายใยนี้ที่ใช่ยามได้เจอ
ใช่เพียงเพ้อผ่านศิลป์จินตนา

สุนทรภู่ครูกลอนเคยสอนสั่ง
น้ำหมึกหลั่งซ่อนกลมนตร์ภาษา
หากหลงลมคมคำจมน้ำตา
แต่ทว่าหาใช่ใจภมร

สายน้ำคำ...สุดท้ายเธอหมายให้
ขอเก็บไว้คนเดียวเกี่ยวสังหรณ์
แม้นเธอไม่เห็นค่าความอาทร
ก็ขอนอนจาบัลย์...กอดสัญญา ฯะ

 :35:

ตะวัน

(ภมรฝากบอกว่า รุมตามสบายไม่กลัว ต่อให้เลย...มดคงไม่ขึ้นจอนะ อิ อิ)


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 28 กุมภาพันธ์, 2559, 04:08:58 PM
(https://scontent.fbkk5-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xpl1/v/t1.0-9/12799301_1011380805599079_2902606199829123316_n.jpg?oh=8816f17d210fd4271d5d54e542433939&oe=574B4198)

...มาลีคลี่คำฉ่ำภมร...

สายน้ำคำ..ฉ่ำรินกวินฝาก
ถวิลอยากต่อถ้อยเรียงร้อยหา
หากแม้นพี่ภมรบินจรมา
จำนรรจาวางไว้อาจได้มอง

แม้นภมรพลัดหลงมาลงถิ่น
คนเคียงจินต์อย่าเหมาแย่งเจ้าของ
ด้วยมาลีมีใจมิใฝ่ปอง
และมิจองฝันใฝ่หวังได้เคียง

แค่ต่อคำนำกล่าวเคยร้าวเจ็บ
คำแนมเหน็บบาดใจมิได้เถียง
ด้วยภมรอ้อนหนอมิพอเพียง
จึงร้อยเรียงเสียงขื่นสะอื้นใน

หรือจะเล่นซ่อนแอบหนึ่งแนบจิต
คนเคียงชิดอยู่นั้นมิหวั่นไหว
หากแม้นพบสบเห็นมิเป็นไร
คนของใจใช่เขาเป็นเงาตาม

มาต่อล้อต่อเถียงแต่เพียงเล่น
เหมือนดั่งเช่น วลีพาทีหยาม
เห็นมาลีอ่อนหัดแสร้งมัดงาม
แสร้งวาบหวามคำลาด้วยอาดูร

สายน้ำคำ ฉ่ำศิลป์กวินวาด
มิยอมขาดคอยรินหวั่นสิ้นสูญ
มาต่อล้อต่อคำงามจำรูญ
ให้เพิ่มพูนอักษรต่อกลอนยาว

พิณจันทร์
๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 28 กุมภาพันธ์, 2559, 10:22:12 PM

..ภมรใจเดียว..

๐ สายน้ำคำฉ่ำมิตรวิจิตรศิลป์
เฉกสายจินต์รินร่วงจากห้วงหาว
ใจสู่ใจไหลหลั่งเป็นครั้งคราว
พจีดาวฤาปลอบ..มอบแก่ดิน

รู้ตัวต่ำย้ำตนบนฐานะ
มิควรจะใฝ่สูงมุ่งถวิล
ได้เพียงจ้องมองสรวงห่วงยุพิน
หวั่นราคินมัวหมองต้องมาลี

หวังดอกสรวงทรวงช้ำย้ำใจหมาย
ดังกระต่ายหมายจันทร์วันดิถี
ปองดอกฟ้าค่าล้ำช้ำฤดี
ตราบชีวีพลีใจก็ไร้ทาง

แม้นสุดาลาสรวงดุจห่วงพี่
มอบอารีดีเกินมิเมินหมาง
คงมิกล้าเพียงพบสบตานาง
รู้แตกต่างห่างชั้นฐานันดร

ไร้เจ้าของแห่งจิตสถิตขวัญ
บอกจอมกัลย์หมดใจไม่ลวงหลอน
มีเพียงเหงาเนาชิดสนิทนอน
เปรียบภมรอย่างชายมิหลายใจ

หลากข้อหาถาโถมโหมกระหน่ำ
มิอาจทำภมรจิตอ่อนไหว
จะหวนคืนอรัญมิหวั่นใด
หาทรามวัยมาลีที่ฝากจินต์ ฯะ

ตะวัน

 :14:


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 28 กุมภาพันธ์, 2559, 10:39:38 PM
....มดขึ้นจอแย้วววว....
 :28: :14:


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 28 กุมภาพันธ์, 2559, 10:57:46 PM

...ต้องหมั่นหยอดเข้าไว้...
..น้ำหยดลงหิน ทุกวันหินมันยังกร่อน
แต่หัวใจอ่อนๆของเธอทำด้วยสิ่งใด....

...ตะวันสู้ๆ...ถอยฉากแล้วพยายามแย๊บกวนๆไว้
อย่าเผลอเปิดคางเดี๋ยวโดนน็อค...

 :12:



หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 28 กุมภาพันธ์, 2559, 11:11:04 PM
ไม่โดนน็อคแน่..เต็มที่ก็นับแปด

 :34:


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 06:11:06 AM

...ถึงมั่นใจควรไซร้ไม่ประมาท
"พิณพิฆาต"บาดคมอารมณ์ศิลป์
ส่วน"วตี"นารีน้อยร้อยมีดบิน
อาจแดดิ้นสิ้นชื่อ..กระ(บี่)กานท์


...สัมผัสวรรคสุดท้ายมันไม่ลงยังไงไม่รู้
จะเปลี่ยนก็เกรงใจ...แหะแหะ...ล้อเล่นนะครับ
(ยังไง เลือดต้องข้นกว่าน้ำอยู่แล้น...)

เที่ยวนี้ประมาทไมได้นะน้อง ดูทรงแล้ว
หากรอดก็มีคางเหลือง...(คางนะน้องไม่ใช้ฟ้า
เดี๋ยวหลงเข้าใจผิดอีก)...
รอบนี้พี่ไม่อยู่ช่วยระวังหลังให้นะ

เดี๋ยวจะหาว่าไม่ตือน
S.S.

 :21:



หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 06:37:39 AM
อันคำลาวางไว้ให้ดูเล่น
ชั้นเชิงเช่นข้อรุกฉุกขับขาน
แต่"วตี"นี้ไซร้ขอไกลมาน
อีกไม่นานคงจะพบประสบกัน

ฝากคำลาวางไว้ให้นึกถึง
อาจมิตรึงตราจิตสัมฤทธิ์ฝัน
อีกวันวารเคยเรียงถ้อยร้อยจำนรรจ์
คิดถึงฉันบางวันเท่านั้นพอ

สิริวตี


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 03:57:56 PM

อันคำลาวางไว้ไม่ข้องเกี่ยว
ถูกต้องเทียวตามหลักประจักษ์หนอ
หากลาสิ้นผินพักตร์มิถักทอ
ฝันที่ก่อคงลามิตราตรึง

ไม่รับฝากคำลาวาจาขาน
ขอฝันหวานอีกนิดสถิตขึง
จะร้อยใจใส่กลอนป้อนคำนึง
ขอคิดถึงทุกวันเท่านั้นพอ

 :30:

ตะวัน

(แค่สมมุติในกลอนห้ามฟุ้งซ่าน 55)


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 04:20:13 PM

...ถึงมั่นใจควรไซร้ไม่ประมาท
"พิณพิฆาต"บาดคมอารมณ์ศิลป์
ส่วน"วตี"นารีน้อยร้อยมีดบิน
อาจแดดิ้นสิ้นชื่อ..กระ(บี่)กานท์


...สัมผัสวรรคสุดท้ายมันไม่ลงยังไงไม่รู้
จะเปลี่ยนก็เกรงใจ...แหะแหะ...ล้อเล่นนะครับ
(ยังไง เลือดต้องข้นกว่าน้ำอยู่แล้น...)

เที่ยวนี้ประมาทไมได้นะน้อง ดูทรงแล้ว
หากรอดก็มีคางเหลือง...(คางนะน้องไม่ใช้ฟ้า
เดี๋ยวหลงเข้าใจผิดอีก)...
รอบนี้พี่ไม่อยู่ช่วยระวังหลังให้นะ

เดี๋ยวจะหาว่าไม่ตือน
S.S.

 :21:



๐ ไม่ประมาทแน่นอนวอนเชื่อเถิด
หวั่นเหตุเกิดเสียท่าพาทีขาน
กระบี่คมสมชื่อลือตำนาน
ต้องวายปราณมานเดาะเพราะหญิงงาม

"พิณพิฆาต"ปราดเปรียวเฉลียวคิด
จะพิชิตอย่างไรให้เกรงขาม
จนเธอเป็น"พิณพิลาส"ฆาตนงราม
แล้วก็หามพธูสู่ห้องใจ

ส่วน"วตี"มีดบินจินตหรา
กระบวนท่าล้ำลึกนึกหวั่นไหว
หากเผลอพลาดมีดรักปักหทัย
ถอนอย่างไรไม่ขึ้นสะอื้นทรวง

"กระบี่กานท์"งานหนักตระหนักรู้
แต่ขอสู้ด้วยรักศักดิ์ศรีหวง
ปราบทั้ง"พิณ"และ"มีด"ที่กรีดควง
จนพุ่มพวงยอมพ่ายทั้งกายใจ ฯะ

ตะวัน

 :22:


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 04:39:20 PM
จงเก็บคำตรองคิดพินิจเกิด
หากเลยเถิดท่านจะช้ำระกำไหว
"วตี"นี้หากชื่นจิตติดฤทัย
อย่าเผลอไผลใกล้นางจงห่างทรวง

เก็บคมกรีดข้างในมิไหวหวั่น
กล้าประจันสู้รักสุดศักดิ์หวง
ขอบอกก่อนหากท่านกรายใกล้พุ่มพวง
จะแอบล้วงหัวใจตายไปเลย

สิริวตี
 :14:



หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 04:46:46 PM

อันคำลาวางไว้ไม่ข้องเกี่ยว
ถูกต้องเทียวตามหลักประจักษ์หนอ
หากลาสิ้นผินพักตร์มิถักทอ
ฝันที่ก่อคงลามิตราตรึง

ไม่รับฝากคำลาวาจาขาน
ขอฝันหวานอีกนิดสถิตขึง
จะร้อยใจใส่กลอนป้อนคำนึง
ขอคิดถึงทุกวันเท่านั้นพอ

 :30:

ตะวัน

(แค่สมมุติในกลอนห้ามฟุ้งซ่าน 55)

สำนวนนี้คลับคล้ายชายแพ้รัก
สุดจะหนักหักจิตพินิจขอ
อยากจะวางทะนงนั่งลงรอ
กลัวถูกล่อเพราะคำลวงห่วงจริงจริง

จะคิดถึงทุกวันฉันไม่ว่า
หากท่านกล้ามาทางนี้ตรงที่หญิง
แล้วจงนั่งชิดแนบแอบใจพิง
จะได้รู้ทุกสิ่งอิงปดคำ

สิริวตี
 :31: :28:



หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 05:18:00 PM

...ถึงมั่นใจควรไซร้ไม่ประมาท
"พิณพิฆาต"บาดคมอารมณ์ศิลป์
ส่วน"วตี"นารีน้อยร้อยมีดบิน
อาจแดดิ้นสิ้นชื่อ..กระ(บี่)กานท์


...สัมผัสวรรคสุดท้ายมันไม่ลงยังไงไม่รู้
จะเปลี่ยนก็เกรงใจ...แหะแหะ...ล้อเล่นนะครับ
(ยังไง เลือดต้องข้นกว่าน้ำอยู่แล้น...)

เที่ยวนี้ประมาทไมได้นะน้อง ดูทรงแล้ว
หากรอดก็มีคางเหลือง...(คางนะน้องไม่ใช้ฟ้า
เดี๋ยวหลงเข้าใจผิดอีก)...
รอบนี้พี่ไม่อยู่ช่วยระวังหลังให้นะ

เดี๋ยวจะหาว่าไม่ตือน
S.S.

 :21:



ลมรำเพยพาพัดพลอยหวั่นไหว
หรือล้อหลอกดวงใจไขข้อขาน
ถึงเวลาก็มาลักควักดวงมาน
เฉกเชี่ยวชาญสุดแท้แต่อย่างไร

"จิตวิญญาณ"สายลมพลันห่มนึก
ขอตรองตรึงลึกซึ้งถึงแค่ไหน
มิสงสารอย่ากรองกานท์หว่านหทัย
น้ำตาไหลหากลมจรคลอนห้วงจินต์

สิริวตี


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 07:06:14 PM

๐ หยิบ"พัดลม"ทันใดไม่รอช้า
ช่วยพัดพาลมโชยโปรยโฉมฉิน
เป่าให้หนักถึงปลิวลิ่วเมฆินทร์
สมถวิลเอวบางห่างรำเพย

ลมคงตายหลายปีจึงมีจิต
"วิญญาณ"ติดมาด้วยซวยแล้วเหวย
ว่าจะช่วยสักหน่อยถอยก่อนเอย
ด้วยไม่เคยเห็นผีที่ชื่อ"ลม" ฯะ

 :34:

ตะวัน


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 01 มีนาคม, 2559, 11:27:50 AM

...ถึงมั่นใจควรไซร้ไม่ประมาท
"พิณพิฆาต"บาดคมอารมณ์ศิลป์
ส่วน"วตี"นารีน้อยร้อยมีดบิน
อาจแดดิ้นสิ้นชื่อ..กระ(บี่)กานท์


...สัมผัสวรรคสุดท้ายมันไม่ลงยังไงไม่รู้
จะเปลี่ยนก็เกรงใจ...แหะแหะ...ล้อเล่นนะครับ
(ยังไง เลือดต้องข้นกว่าน้ำอยู่แล้น...)

เที่ยวนี้ประมาทไมได้นะน้อง ดูทรงแล้ว
หากรอดก็มีคางเหลือง...(คางนะน้องไม่ใช้ฟ้า
เดี๋ยวหลงเข้าใจผิดอีก)...
รอบนี้พี่ไม่อยู่ช่วยระวังหลังให้นะ

เดี๋ยวจะหาว่าไม่ตือน
S.S.

 :21:



ลมรำเพยพาพัดพลอยหวั่นไหว
หรือล้อหลอกดวงใจไขข้อขาน
ถึงเวลาก็มาลักควักดวงมาน
เฉกเชี่ยวชาญสุดแท้แต่อย่างไร

"จิตวิญญาณ"สายลมพลันห่มนึก
ขอตรองตรึงลึกซึ้งถึงแค่ไหน
มิสงสารอย่ากรองกานท์หว่านหทัย
น้ำตาไหลหากลมจรคลอนห้วงจินต์

สิริวตี


ลมเจ้าเอยเชยพัดกระหวัดหวน
เร้ารัญจวนป่วนในฤทัยถวิล
"จิตวิญญาณ"มานนี้วจียิน
จึ่งยุพินสิ้นโศกวิโยคครวญ

เจตนาหาไซร้ใช่ล่อหลอก
อาจเปลือกปลอกนอกกายคล้ายเสสรวล
หากมาดแม้นแก่นในไป่เรรวน
เป็นมิตรมวลล้วนศิลป์จินต์กวี

ด้วยตัวน้องผ่องพัสตร์อัชฌาสัย
หน่อหทัยไหวอ่อนบวรศรี
มีเอื้อเฟ้อเผื่อแผ่แลไมตรี
จึ่งเป็นที่นิยมด้วยชมเชย

ใคร่เป็นพี่เป็นน้องประคองศิลป์
ประลองจินต์วศินศรีกวีเผย
ร่วมสนุกสุขสันต์รำพันเปรย
มิก้าวเกยเลยกว่าค่างดงาม

หากแม้นมีลิขิตผิดเป็นอื่น
มิอาจฝืนคารมศิลป์กวินหวาม
ปล่อยอารมณ์พรมพลิ้วละลิ่วตาม
ทั่วเขตคามข้ามถิ่นจินตนา

ฝากสายลมรำเพยเอ่ยบอกเจ้า
หากแม้นเข้าเค้าครวญชนวนหา
ใช่หวังซึ้งซึ่งรักปักอุรา
จิตวิญญาณ์ภาษาศิลป์หลั่งรินเอย....

...อุตส่าห์อวยแล้วนะ แม่ "วตีกวีน้อง"
พี่นี้ฉายา"เฒ่าทารก" มิใช่"เฒ่าหัวงู"
(ต้องออกมาขออนุญาตแก้ตัว)
อย่ามองเจตนาพี่มิบริสุทธิ์เลยนะน้องรัก
แต่บางทีอารมณ์ศิลป์ก็พา"อารมณ์กลอน"
เตลิดไปไกลเหมือนกันแหละ... แหะแหะ(ยอมรับ)...

Soul Searcher
Inspired to write 1/3/2016

 :27: :12:

ป.ล. Soul Searcher: "ผู้ค้นหาในจิตวิญญาณ"



หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 มีนาคม, 2559, 11:49:23 AM
ไม่มีไรทำก็แซวไปอย่างนั้นแหละอย่าคิดจริงสิ...เง้อออออ...
 :27: :27:
ไปห้องพยาบาลก่อนนะคะวันนี้ไม่สบาย
วตี


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 01 มีนาคม, 2559, 12:01:58 PM
...อ้าว สงสัยเพราะพี่แช่งไว้ว่าใครนินทาเราขอให้ป่วย
งั้นจะรีบถอนคำแช่งให้นะ.... (แสดงว่านินทาเรา คำแช่งสัมฤทธิ์ผล)...555

 :27: :21:

S.S.




หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 มีนาคม, 2559, 03:31:27 PM
เหมือนหัวใจใครหนึ่งซึ่งกระทบ
ในระบบจึงเต้นเล่นไม่เฉย
จึงตุ๊บตับไหวรวนป่วนกว่าเคย
มิละเลยกินยารักษาพลัน

ไปนอนห้องพยาบาลทั้งยามบ่าย
ฉันคาดหมายหายด่วนชวนหุนหัน
กลับหนาวเหน็บร้อนรุมดังสุมควัน
พัลวันหลายอาการประสานมา

คล้ายมีห้วงบ่วงจิตพินิจเพ่ง
ฤทัยเร่งกระทบสบค้นหา
ท่าน"วิญญาณ"หรือไซร้ให้กายา
ป่วนหนักหนาพาคำสาปปราบ"วตี"

สิริวตี
 :31:


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 มีนาคม, 2559, 04:02:00 PM

ลมเจ้าเอยเชยพัดกระหวัดหวน
เร้ารัญจวนป่วนในฤทัยถวิล
"จิตวิญญาณ"มานนี้วจียิน
จึ่งยุพินสิ้นโศกวิโยคครวญ

เจตนาหาไซร้ใช่ล่อหลอก
อาจเปลือกปลอกนอกกายคล้ายเสสรวล
หากมาดแม้นแก่นในไป่เรรวน
เป็นมิตรมวลล้วนศิลป์จินต์กวี

ด้วยตัวน้องผ่องพัสตร์อัชฌาสัย
หน่อหทัยไหวอ่อนบวรศรี
มีเอื้อเฟ้อเผื่อแผ่แลไมตรี
จึ่งเป็นที่นิยมด้วยชมเชย

ใคร่เป็นพี่เป็นน้องประคองศิลป์
ประลองจินต์วศินศรีกวีเผย
ร่วมสนุกสุขสันต์รำพันเปรย
มิก้าวเกยเลยกว่าค่างดงาม

หากแม้นมีลิขิตผิดเป็นอื่น
มิอาจฝืนคารมศิลป์กวินหวาม
ปล่อยอารมณ์พรมพลิ้วละลิ่วตาม
ทั่วเขตคามข้ามถิ่นจินตนา

ฝากสายลมรำเพยเอ่ยบอกเจ้า
หากแม้นเข้าเค้าครวญชนวนหา
ใช่หวังซึ้งซึ่งรักปักอุรา
จิตวิญญาณ์ภาษาศิลป์หลั่งรินเอย....

...อุตส่าห์อวยแล้วนะ แม่ "วตีกวีน้อง"
พี่นี้ฉายา"เฒ่าทารก" มิใช่"เฒ่าหัวงู"
(ต้องออกมาขออนุญาตแก้ตัว)
อย่ามองเจตนาพี่มิบริสุทธิ์เลยนะน้องรัก
แต่บางทีอารมณ์ศิลป์ก็พา"อารมณ์กลอน"
เตลิดไปไกลเหมือนกันแหละ... แหะแหะ(ยอมรับ)...

Soul Searcher
Inspired to write 1/3/2016

 :27: :12:

ป.ล. Soul Searcher: "ผู้ค้นหาในจิตวิญญาณ"



ขอบพระคุณการุณนี้ดีล้นเหลือ
มากเอื้อเฟื้อน้ำใจไขเฉลย
ซึมเข้าสายเลือดศิลป์กวินท์เกย
มิละเลยพึงมอบตอบไมตรี

น้องก็รู้รสล้ำฉ่ำสำนึก
มิเคยคึกรักนักกลอนสุนทรศรี
กมลไหนก็มิแฝงแจ้งฤดี
เพราะวจีแค่คำนำมาวาง

มากสมมุติเรียงรายฉายเกลื่อนกลาด
อยากเปรื่องปราชญ์จับรับสำทับสาง
รู้เหมาะสมจรรโลงใจในที่ทาง
รู้เป็นกลางจิตมั่นไม่หวั่นกลัว

จะหว่านล้ำคำหวานกับน้องเล่น
มิแฝงเร้นเรื่อยไปไกลสลัว
งั้นพี่ท่านต้องระวังความมืดมัว
ครองสติให้ทั่วชั่วและดี

เพราะหากพลั้งเผลอพลาดขาดสติ
จะดำริใจน้องขอปองหนี
รักด้วยกันฉันมิตรจิตกวี
ทั้งหมดนี้คือวิญญาณผสานงาม

สิริวตี
 :14:


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 01 มีนาคม, 2559, 07:50:06 PM

ลมเจ้าเอยเชยพัดกระหวัดหวน
เร้ารัญจวนป่วนในฤทัยถวิล
"จิตวิญญาณ"มานนี้วจียิน
จึ่งยุพินสิ้นโศกวิโยคครวญ

เจตนาหาไซร้ใช่ล่อหลอก
อาจเปลือกปลอกนอกกายคล้ายเสสรวล
หากมาดแม้นแก่นในไป่เรรวน
เป็นมิตรมวลล้วนศิลป์จินต์กวี

ด้วยตัวน้องผ่องพัสตร์อัชฌาสัย
หน่อหทัยไหวอ่อนบวรศรี
มีเอื้อเฟ้อเผื่อแผ่แลไมตรี
จึ่งเป็นที่นิยมด้วยชมเชย

ใคร่เป็นพี่เป็นน้องประคองศิลป์
ประลองจินต์วศินศรีกวีเผย
ร่วมสนุกสุขสันต์รำพันเปรย
มิก้าวเกยเลยกว่าค่างดงาม

หากแม้นมีลิขิตผิดเป็นอื่น
มิอาจฝืนคารมศิลป์กวินหวาม
ปล่อยอารมณ์พรมพลิ้วละลิ่วตาม
ทั่วเขตคามข้ามถิ่นจินตนา

ฝากสายลมรำเพยเอ่ยบอกเจ้า
หากแม้นเข้าเค้าครวญชนวนหา
ใช่หวังซึ้งซึ่งรักปักอุรา
จิตวิญญาณ์ภาษาศิลป์หลั่งรินเอย....

...อุตส่าห์อวยแล้วนะ แม่ "วตีกวีน้อง"
พี่นี้ฉายา"เฒ่าทารก" มิใช่"เฒ่าหัวงู"
(ต้องออกมาขออนุญาตแก้ตัว)
อย่ามองเจตนาพี่มิบริสุทธิ์เลยนะน้องรัก
แต่บางทีอารมณ์ศิลป์ก็พา"อารมณ์กลอน"
เตลิดไปไกลเหมือนกันแหละ... แหะแหะ(ยอมรับ)...

Soul Searcher
Inspired to write 1/3/2016

 :27: :12:

ป.ล. Soul Searcher: "ผู้ค้นหาในจิตวิญญาณ"



ขอบพระคุณการุณนี้ดีล้นเหลือ
มากเอื้อเฟื้อน้ำใจไขเฉลย
ซึมเข้าสายเลือดศิลป์กวินท์เกย
มิละเลยพึงมอบตอบไมตรี

น้องก็รู้รสล้ำฉ่ำสำนึก
มิเคยคึกรักนักกลอนสุนทรศรี
กมลไหนก็มิแฝงแจ้งฤดี
เพราะวจีแค่คำนำมาวาง

มากสมมุติเรียงรายฉายเกลื่อนกลาด
อยากเปรื่องปราชญ์จับรับสำทับสาง
รู้เหมาะสมจรรโลงใจในที่ทาง
รู้เป็นกลางจิตมั่นไม่หวั่นกลัว

จะหว่านล้ำคำหวานกับน้องเล่น
มิแฝงเร้นเรื่อยไปไกลสลัว
งั้นพี่ท่านต้องระวังความมืดมัว
ครองสติให้ทั่วชั่วและดี

เพราะหากพลั้งเผลอพลาดขาดสติ
จะดำริใจน้องขอปองหนี
รักด้วยกันฉันมิตรจิตกวี
ทั้งหมดนี้คือวิญญาณผสานงาม

สิริวตี
 :14:


คารมคมสมปราชญ์ฉลาดเปรื่อง
ขอหนุนเนื่องเรื่องลิขิตจริตขาม
อันหยอกล้อพ้อศรีกวีความ
อาจลุกลามข้ามเทินเกินพอดี

คำโบราณขานไว้เรื่องใคร่รัก
ให้ประจักษ์ตระหนักตนกระมลศรี
อันเมตตากรุณาแม้ปรานี
พึงพาทีวจีสร้อยถ้อยพองาม

ด้วยเมตตาล้าลู่สู่ตัณหา
เพลินอุราพาพลัดตระบัดหวาม
จักข้ามเส้นสวยใสไปโทรมทราม
ควรครั่นคร้ามยามเล่นเช่นเปลวเพลิง

จักรายรุ่มรุมร้ายทำลายภักดิ์
หากมิหักห้ามให้ ใจหมาง"เหมิง"*
ทำฤทัยใหญ่น้อยพลอยกระเจิง
หลงระเริงระริกรี้วลีวาง

จึ่งรำพึงถึงศรีกวีมิตร
เกินใกล้ชิดลิขิตนี้มีหมองหมาง
จักทบทวนสงวนคำร่ำฝากนาง
มิครวญครางห่างถอยคอยระวัง

หวนพินิจ"จิตวิญญาณ"คร้านความหวาน
มุ่งขับขานกานท์กวีเฉกศรีสังข์
เลิกคารมพรมประนะจังงัง
ให้สมดั่งฤดีมิตรลิขิตเอย...

...."มีดบินวตีน้อย" มิเคยพลาดเป้า
คมสมคำล่ำลือจริงๆ (นี่ขนาดป่วยนะเนี่ย)

ขอคาระวะหนึ่งจอก...นับถือนับถือ...
เฒ่าทารก

ป.ล. ...ต่อไปนี้เก๊าไม่ก้าหยอดคำหวานอีกแล้วคร้าาาบ
กัวจะเผลอไปติดบ่วงเสน่หา เดี๋ยวถ้าถอนตัวไม่ขึ้น
กัวจะโดนเปลี่ยนชื่อ"เฒ่าทารก"เป็น"เฒ่า...า...ก"แทน
จะเลิกหวาน ขอเพ้อพร่ำคร่ำครวญ
ชวนวิโยคอย่างเดียวพอคร้าาบ...

 :19:  :25:

*เหมิง (ภาษาจีน) แปลว่าน่ารัก
(ค้นจาก internet เพื่อหาคำมาลงไม่รู้ถูกต้องหรือไม่
--รบกวนท่านผู้รู้ชี้แนะด้วยครับ)




หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 มีนาคม, 2559, 08:13:50 PM
เหมิงม่ายรุ จำไม่ได้ รู้แต่  เพี่ยวเลี่ยงห่าว(จำคำเขียนไม่ได้ไม่ได้ทบทวนละ) เพราะมีคนจีนชอบบอก อิอิ..เดี๋ยวมาต่อกลอนใหม่


หัวข้อ: Re: @ คำลา @
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 มีนาคม, 2559, 09:17:03 PM

คารมคมสมปราชญ์ฉลาดเปรื่อง
ขอหนุนเนื่องเรื่องลิขิตจริตขาม
อันหยอกล้อพ้อศรีกวีความ
อาจลุกลามข้ามเทินเกินพอดี

คำโบราณขานไว้เรื่องใคร่รัก
ให้ประจักษ์ตระหนักตนกระมลศรี
อันเมตตากรุณาแม้ปรานี
พึงพาทีวจีสร้อยถ้อยพองาม

ด้วยเมตตาล้าลู่สู่ตัณหา
เพลินอุราพาพลัดตระบัดหวาม
จักข้ามเส้นสวยใสไปโทรมทราม
ควรครั่นคร้ามยามเล่นเช่นเปลวเพลิง

จักรายรุ่มรุมร้ายทำลายภักดิ์
หากมิหักห้ามให้ ใจหมาง"เหมิง"*
ทำฤทัยใหญ่น้อยพลอยกระเจิง
หลงระเริงระริกรี้วลีวาง

จึ่งรำพึงถึงศรีกวีมิตร
เกินใกล้ชิดลิขิตนี้มีหมองหมาง
จักทบทวนสงวนคำร่ำฝากนาง
มิครวญครางห่างถอยคอยระวัง

หวนพินิจ"จิตวิญญาณ"คร้านความหวาน
มุ่งขับขานกานท์กวีเฉกศรีสังข์
เลิกคารมพรมประนะจังงัง
ให้สมดั่งฤดีมิตรลิขิตเอย...

...."มีดบินวตีน้อย" มิเคยพลาดเป้า
คมสมคำล่ำลือจริงๆ (นี่ขนาดป่วยนะเนี่ย)

ขอคาระวะหนึ่งจอก...นับถือนับถือ...
เฒ่าทารก

ป.ล. ...ต่อไปนี้เก๊าไม่ก้าหยอดคำหวานอีกแล้วคร้าาาบ
กัวจะเผลอไปติดบ่วงเสน่หา เดี๋ยวถ้าถอนตัวไม่ขึ้น
กัวจะโดนเปลี่ยนชื่อ"เฒ่าทารก"เป็น"เฒ่า...า...ก"แทน
จะเลิกหวาน ขอเพ้อพร่ำคร่ำครวญ
ชวนวิโยคอย่างเดียวพอคร้าาบ...

 :19:  :25:

*เหมิง (ภาษาจีน) แปลว่าน่ารัก
(ค้นจาก internet เพื่อหาคำมาลงไม่รู้ถูกต้องหรือไม่
--รบกวนท่านผู้รู้ชี้แนะด้วยครับ)




โอ้"อันความกรุณาปรานี"นี้
มิเคยมีใครบังคับจับมาเผย
ขอปรานีน้องไว้อย่าไกลเลย
ที่เอื้อนเอ่ยคือสติดำริเตือน

หากมิมีพี่เคียงสำเนียงร่ำ
ใจคงช้ำคมมีดด้วยกรีดเฉือน
คมมีดดับลับหายด้วยชายเลือน
มิมีเพื่อนเอื้อนมอบปลอบประโลม

สิริวตี
 :29: