|
หัวข้อ: * กลอนสุภาพพาเพลิน * เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 04 มีนาคม, 2559, 12:26:49 PM (http://www.uppic.org/image-133E_56D91A26.jpg) ..กลอนสุภาพพาเพลิน.. ............ ๐ คารวะคุณครูผู้ประสิทธิ์ ขอลิขิตสุนทรกลอนขับขาน หาอวดเบ่งเก่งกล้าว่าเชี่ยวชาญ เพียงหลักการคร่าวคร่าวมอบชาวกลอน เริ่มจากมีฉันทะมนัสชอบ หัวใจตอบว่ารักมอบอักษร วิริยะบากบั่นตามขั้นตอน กลั่นสุนทรจากจิตมิผิดแปลน กลอนสุภาพซาบซึ้งตรึงดวงจิต ท่านประดิษฐ์แนวทางวางแบบแผน แปด-เก้าคำสำทับนับเป็นแกน อย่าเผลอแล่นเกินเก้าจะเศร้าทรวง "สัมผัสซ้ำ"ย้ำใจอย่าให้เผลอ ยามมึนเบลอเอ๋อไปพลาดใหญ่หลวง "สัมผัสเลือน"เตือนจิตสะกิดทวง ยิ่งยามง่วงสับสนหรือบ่นไป "ชิงสัมผัส"อีกอย่างควรว่างเว้น กลอนจะเด่นเช่นดาวพราวไสว พร้อมเพิ่มคำสัมผัสนอกสัมผัสใน สัมผัสใจให้มากยากพอควร ยิ่งเนื้อหาสาระจะต้องครบ วรรคทองพบจบพลันมิผันผวน หรือแทรกกลางหว่างรักพักขบวน เป็นสำนวนชวนฝันที่บรรเลง ฉันทลักษณ์ยึดถือมิดื้อด้าน ตามหลักการวางไว้ให้ตรงเผง ที่เหลือโปรดศึกษาค้นคว้าเอง จึงจะเก่งเพลงถ้อยตามรอยครู หากผิดกฎบทกลอนสุนทรร้อย อาจจะกร่อยรสกานท์มิหวานหู ปราชญ์จะติขำขำอำพธู กลอนประตูหรือไรใส่กุญแจ ฯะ :34: ตะวัน (ขอไม่กล่าวถึงหลักการยิบย่อยอีกมากมาย) ขอบคุณท่านเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพประกอบ หัวข้อ: Re: * กลอนสุภาพพาเพลิน * เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 04 มีนาคม, 2559, 01:44:10 PM (https://fbcdn-photos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/v/t1.0-0/s526x395/12705629_194382640925124_3375834768873098881_n.jpg?oh=88ccb14d8c1fe5bb7879f079d5d08b84&oe=575A5DC0&__gda__=1466424560_b8a43bd6393101fb659132d32e4d8165)
:34: ทุกอักษรกลอนกานท์ที่ขานสื่อ ทุกบทคือเขียนแนบต้นแบบแข ทุกร้อยกรองเขียนตามอร่ามแล ถึงแม้นแม้ไม่คมงามสมควร ให้คงมั่นครรลองหรือต้องห้าม ให้คงตามครูนั้นมิผันผวน ให้คงค่าอย่าแปรแถขบวน ให้ทบทวนก่อนวางพราวพร่างลง มากผลงานอ่อนคมมืสมถ้อย มากหรือน้อยค่อยเรียงนั่นเคียงหงส์ มากตำแหน่งแข่งขันนั้นยังคง มากงานส่งตรวจตราผิดถ้ามี มิใช่ว่าคอยสนผิดคนอื่น มิใช่ยืนเสียงแข็งตำแหน่งหนี ความผิดพลาดอาจใช้ดูให้ดี อาจบางทีพลาดผิดที่คิดวาง ที่ไม่ควรล้วนรู้ผิดดูปล่อย ลับหลังคล้อยเมื่อละมิสะสาง แม้นมิยินคนเห็นอ่านเป็นทาง แต่มิจางพูดต่อหัวร่อเอง ...?... ทั้งหมดนี้มิเป็นเช่นดั่งรู้ ขอทุกผู้เข้าใจมิใช่เก่ง หากสงสารบ้านหลังอาจวังเวง อย่าตะเบงแตกแถวตามแนวครู ด้วยความเคารพผู้อ่านทุกท่านค่ะ พิณจันทร์ ๔ มีนาคม ๒๕๕๙ หัวข้อ: Re: * กลอนสุภาพพาเพลิน * เริ่มหัวข้อโดย: พิม วรรณพร ที่ 04 มีนาคม, 2559, 05:11:51 PM คารวะผู้อ่านงานประดิษฐ์
ทุกลิขิตงานเกิดมิเลิศหรู พยายามเขียนหลั่งงานพร่างพรู ทุกทุกผู้อ่านนั้นขอวันทา ด้วยเคารพนบน้อมพยอมหมาย ท่านหญิงชายระลึกน้อมศึกษา ผิดมากมีที่เขียนแม้เรียนมา ได้โปรดอย่าวางเฉยละเลยเตือน อันแผนผังกลอนสุภาพซึมซาบจิต เขียนเป็นนิจจิตใจให้เสมือน ที่ถนัดคือกลอนเขียนตอนเยือน สนุกในหมู่เพื่อนมิเลือนเลย อาจมองเป็นร้อยกรองครรลองแบบ ทุกคนแทบเข้าใจครูได้เผย หากแต่คนอวดตนมิสนเคย ผิดแล้วเฉยแสร้งปล่อยมิค่อยมอง สัมผัสซ้ำ..นำวางมิสร้างสรร สัมผัสเลือน..ทุกวันนั้นสยอง ชิงสัมผัส..จัดไปอย่าได้ปอง สัมผัสน้องมิเป็นไร..เขียนในกลอน ทุกลิขิตคิดค้นดั้นด้นเขียน หากจะเพียรให้หวานขับขานอ้อน คงมิต้องอ้อยตาลฉาบหวานจร เขียนถูกผังกันก่อน..หวานอ้อนเอง เคารพค่ะ :26: หัวข้อ: Re: * กลอนสุภาพพาเพลิน * เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 04 มีนาคม, 2559, 07:28:02 PM ...นักกลอนสัมผัสมิตร... ................ ๐ กลอนน่ารักทักทายหายขมขื่น เฉกเธอยื่นน้ำใจไม่ข่มเหง พี่ชายขอขอบคุณ..ฤาบุญเพรง บนเลบงเห็นชัดมนัสงาม พบน้อง"พิม"เอ่ยขานกังวานถ้อย มิใช่ย่อยเลยหนอพี่ขอถาม เพราะพริ้งแว่วแก้วตาพยายาม อยู่เขตคามแห่งหนตำบลใด ฤาเป็นนางสวรรค์เทวัญส่ง ลองเจาะจงพี่นั้นเผื่อหวั่นไหว ขอบอกเลยสำเร็จเสร็จสมใจ สัมผัส"ในกลอน"แล้วห้ามแจวลา อยู่ต่อกลอนทุกเมื่อเผื่อคิดถึง แม้นเธอบึ่งกลับสรวงพี่ห่วงหา คงเหมือน"สัมผัสซ้ำ"กระหน่ำมา จนน้ำตาตอกย้ำ"สัมผัสเลือน" "ชิงสัมผัส"หัวใจคงไม่แคล้ว ต้องแหลกแล้วทรวงในดุจใครเฉือน "สัมผัสนอก"ตอกย้ำคล้ายคำเตือน เปรียบเสมือน"สัมผัสใน"อาลัยกัน สัมผัสน้องต้องตาประสามิตร โปรดอย่าคิดผิดหวังกลับหลังหัน แม้นเธอกลับถิ่นฐานวิมานจันทร์ ขอสัมผัสเธอนั้นในฝันงาม ฯะ ตะวัน :14: หัวข้อ: Re: * กลอนสุภาพพาเพลิน * เริ่มหัวข้อโดย: พิม วรรณพร ที่ 04 มีนาคม, 2559, 08:17:42 PM :27:
ขอสัมผัสทรวงในคล้องในฝัน ถ้อยจำนรรจ์มานี้ไม่มีห้าม ทุกอักษรกลอนถ้อยร้อยเรียงตาม ให้อร่ามงามศิลป์จินตนา หากแม้นถามที่อยู่น้องอยู่ไหน อยู่มิไกลเกินนี่นะพี่จ๋า แม้นคิดถึงกันแล้วก็แจ้วมา หากลับตาน้องนี้คือพี่ลืม กลอนสัมผัสงดงามเพราะตามพี่ ดุจครูที่สั่งสอนบังอรปลื้ม พยายามฝึกฝนระคนยืม คำด่ำดื่มปลื้มจิตลิขิตชาย สัมผัสใน..ใช้นั้นสำคัญนัก ให้สลักมิตรกลอนอักษรสาย สัมผัสนอก..หยอกเอิญมิเขินอาย ด้วยสหายย่อมคิดผิดศีลธรรม สัมผัสเลือน..เพื่อนนี้ไม่มีดอก สัมพันตอกตรึงไว้ไม่ระส่ำ ชิงสัมผัส..ต่อกลอนใครก่อนนำ ให้งามล้ำฉ่ำสุขสนุกมี ขอสัมผัสบทกลอนในตอนท้าย หากแม้นชายยังมองมิปองหนี แต่อาจจะหายบ้างในบางที แต่ฤดีมิหันขอสัญญา ขอบคุณค่ะ :18: |