|
หัวข้อ: มัวแต่งกลอน...ข้าวหมด เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22 มีนาคม, 2559, 10:57:42 PM เกี่ยวข้าวกองกลางนาหาสัดส่วน ตามสมควรจัดแจงแบ่งออกสอง ขายชดใช้ ไถ น้ำ ค่าลำคลอง ทุนสำรอง ค่างวดผ่อนยวดยาน นำที่เหลือจุถุงเก็บยุ้งฉาง ถึงวันว่างสีเปลือกเป็นข้าวสาร นึ่งต้มตุ๋นอุ่นไฟคดใส่จาน เรียกลูกหลานพรักพร้อมนั่งล้อมวง คุยหลายหลากมากเรื่องก็เปลืองข้าว เรื่องยืดยาวสาวคืบสืบประสงค์ เคี้ยวข้าวคำน้ำแกงแย่งกันลง ให้งวยงงเติมต่อหมดหม้อชาม กับข้าวไข่มดแดงแมงมันจ่อม มีหรือยอมเสียของพุงพองหลาม เดินเตาะแตะต่ำเตี้ยเสียรูปงาม ผลเพราะความพ่ายแพ้เห็นแก่กิน ยิ่งเหงื่ออาบหาบหามจับด้ามจอบ หายใจหอบขุดร่องฟันต้องหิน เกร็งสองมือถือท่อหย่อนบ่อดิน หิวปากลิ้นกินดะทีกะละมัง คาดตักยุ้งหุงหดจดเมษา กลางมีนาปรากฎถดถอยถัง ควานกระเป๋าขอดขดหมดสตังค์ ปวดหัวจังนั่งสลดอดแน่นอน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: มัวแต่งกลอน...ข้าวหมด เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 23 มีนาคม, 2559, 05:49:33 PM :35:
...ข้าวห่อคนก่อสร้าง... ใกล้ถึงเดือนเมษาต้องลากลับ งานหยุดครับเมษาต้องลาก่อน ตรุษสงกรานต์บ้านนาต้องลาจร อากาศร้อนก่อสร้างมิจ้างงาน อยู่เมืองกรุงหุงหาข้าวปลาซื้อ แลกสองมือผูกเหล็กตัวเลขขาน นับวันเดือนเลื่อนหนาวแสนยาวนาน อยากกลับบ้านเล่นน้ำเย็นฉ่ำใจ เก็บเงินซื้อสิ่งของเป็นของฝาก ทนลำบากหิวจังอดยังไหว ดื่มน้ำเปล่ามองตาแม่ค้าไป น้ำแข็งใสอยากกินจนลิ้นชา ขนหินทรายผสมปูนจมถ้ง น้ำเทหลั่งไหลรวมเหงื่อท่วมหนา และก็คงรินรดหยดน้ำตา ตึกระฟ้าสะพานสร้างผ่านมือ เก็บเงินซื้อของฝากลำบากหิว ใส้ท้องกิ่วข้าวสารมิผ่านถือ เปิดหม้อข้าวแม่จ๋าลูกหารือ ถ้าหากซื้อ ผ้าถุงข้าวหุงไม่มี :35: พิณจันทร์ ๒๓ มีนาคม ๒๕๕๙ |