|
หัวข้อ: กลับจากสวนร้อนจนปวดห้ว เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 เมษายน, 2559, 10:16:40 PM Bev9efepr5k ครั้งแรกเจ้าเข้าเมืองเริ่มเยื้องย่าง ประคองร่างเด๋ดด๋าผ้าห่อห่ม จากบ้านอกขอกสวนควนโคลนตม ด้อยสั่งสมเจนจบประสบการณ์ ย่ำฟุตบาทพลาดเผลอชะเง้อแง้ สะดุ้งแตรรถลึ่งบีบบึ่งผ่าน ชมป้ายโชว์โฆษณาตาลายลาน สีแดงฉานกระพริบยิบยิบไฟ สืบเท้าข้ามถนนยั้งร่นถอย เหลียวแลคอยถี่ห่างว่างเมื่อไหร่ ล่วงเวลาสักนิดตัดสินใจ รีบฝ่าไปหอบแฮกเหงื่อแตกฟุ้ง แหงนอ่านป้ายรายทางข้างศรชี้ ซ้ายขวามีติดหมุดบอกจุดมุ่ง ขึ้นสะพานย่านเดินเจริญกรุง คลองผดุงฯเลียบลำเลาะกำแพง เลี้ยวประตูสู่ห้องรับรองพัก เจ้าหน้าที่ทายทักยักยิ้มแฉ่ง ตอบคำถามนามบัตรจัดแสดง เดินสวนแซงสองฟากมากผู้คน ครั้งแรกเจ้าเข้าเมืองเลื่องลือเสียง ป่าวประเดียงเลี้ยงรำโกลาหล คือความหลังครั้งหนึ่งซึ้งกมล อำนวยผลสุดดีแก่ชีวิต รพีกาญจน์ คิดกลอนอื่นไม่ออก เอาประสบการณ์เก่าเข้ากรุงเทพฯครั้งแรก ร่วมงาน ๕ ธันวามหาราช ปี ๒๕๔๖ ณ สวนอัมพร เขียนแก้ขัด หัวข้อ: Re: กลับจากสวนร้อนจนปวดห้ว เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 19 เมษายน, 2559, 03:57:33 PM :30:
หนุ่มบ้านนอกเข้ากรุงนะลุงเอ๋ย ทั้งก้มเงยมองทางสว่างจิต ท่อประปาวางเกลื่อนเตือนสักนิด พลาดพลั้งถึงชีวิตปลิดชีพลง เดินฟุตบาทอาจซวยด้วยไม่คุ้น เจอวัยรุ่นขาใหญ่วิ่งไล่ส่ง เหยียบเล็บขบของมันหวั่นปลดปลง คือควันหลงเรื่องเก่าเล่าสู่ฟัง วิริน ๑๙/๔/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: กลับจากสวนร้อนจนปวดห้ว เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 19 เมษายน, 2559, 04:28:37 PM เข้าเมืองอีกเมื่อใดให้บอกบ้าง
อย่าเหินห่างทางเก่าเล่าความหลัง แวะเจริญกรุงคราใดใจจ่อจัง หนูจะนั่งเรียบร้อยรอคอยเจอ ขึ้นเรือด่วนชวนไหว้พระมรกต เเล้วเลี้ยวลดวัดโพธิ์ได้ใกล้เสมอ หรืออยากเที่ยววัดใดบอกได้เออ มิละเมอเพ้อหลอกบอกเรื่องจริง สิริวตี :14: |