เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 31 กรกฎาคม, 2559, 12:08:56 PM



หัวข้อ: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 31 กรกฎาคม, 2559, 12:08:56 PM


...ตลอดเวลา...

VVUf_JlXyis

"...พักสายตา เถอะนะคนดี
หลับลง ตรงนี้ ที่ที่มีแต่เราสองคน

ผ่านเรื่องราวผ่านงานผ่านคน
สับสน หลายความ
บางเวลาต้องการสักคน
ไว้คอย ปลอบใจ เข้าใจ พูดคุย

ความรักเอยงดงามอย่างนี้
จนชั่ว ชีวี โหยหาความรักไม่เคยพอ
อยากให้เธอเคียงข้างอย่างนี้
บอกรัก อีกที อยู่ใกล้กัน ตลอดเวลา..."




พักตรงนี้ ที่รัก นอนพักเถิด
แม้จะเกิด เรื่องราว ร้าวหนักหนา
ขอพักใจ เอาไว้ อยู่ใกล้ตา
จักเยียวยา ชอกช้ำ ระกำนวล

ความรักเอย งดงาม แม้ยามใกล้
ทั้งยามไกล ยังชัด กระหวัดหวน
ประหนึ่งมี สายใย ใหญ่ชนวน
รัดรัญจวน ตรึงติด มิคิดคลาย

อยากบอกรัก จากใจ ในทุกที่
ทุกนาที ท่วมท้น กมลหมาย
รักมิมี จืดจาง แม้วางวาย
จักขอตาย พร้อมรัก ปักวิญญาณ์

Soul Searcher
Inspired to write 31/7/2016





หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 31 กรกฎาคม, 2559, 12:35:25 PM
ได้เอิบอิ่มทิพย์รสแห่งหยดรัก
หมดจดนักขอมอบใจให้รักษา
ทำปัจจุบันตรงนี้มีราคา
แทรกสัมผัสรัดอุราตราตรึงใจ 

เปลี่ยนนาทีที่เหนื่อยเหน็ดเป็นเพชรล้ำ
ประโลมนำฉ่ำหวานเมื่อมานใกล้
แทรกอบอุ่นมาซึมซับจับทรวงใน
มิมีใครเท่าแล้วผ่องแผ้วจริง

สิริวตี


หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 01 กรกฎาคม, 2560, 09:36:05 AM

...หลับเถิดนะคนดี...

หลับ...ตา ลงตรงนี้...สิที่รัก
หลับ...วางพักเหนื่อยยากจากทุกสิ่ง
หลับ...ซบเอื้อไออุ่นหนุนแอบอิง
หลับ...ลืมห่วงประวิงทิ้งทุกข์ร้อน

เถิด...ซบตักซ่อนตัวหวาดกลัวหนี
เถิด...ฤดีคับคลายระบายผ่อน
เถิด...เฝ้าปลอบประโลมลาญร้าวรอน
เถิด...หนุนนอนลูบเกศป้องเภทภัย

นะคนดี...อย่าร่ำให้ช้ำเนตร
นะคนดี...สร้างเหตุลุกขึ้นใหม่
นะคนดี...เติมหวังพลังใจ
นะคนดี...สู้ต่อไป..ในชีวิต

Soul Searcher
Inspired to write 1/7/2017

zdvlJRlamuk



หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 01 กรกฎาคม, 2560, 03:18:26 PM
(http://f.ptcdn.info/606/015/000/1392269867-31650604-o.jpg)


หลับตาลงตรงนี้ที่หมอนตัก
ขอเพียงพักผ่อนคลายหายหงุดหงิด
ปล่อยละวางบางเรื่องเปลืองหัวคิด
ขอใช้สิทธิ์วันนี้เรียกที่รัก

หลับตาพริ้มยิ้มฉายถึงปลายฝัน
ช่างสุขสันต์จริงหนอขอยึดหลัก
ได้เคียงข้างอย่างนี้ยินดีนัก
อย่าไสผลัก ถึงจะแก่ก็แค่ยาย

 :21:


หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 01 กรกฎาคม, 2560, 05:15:17 PM
(http://upic.me/i/kr/2k-56.jpg) (http://upic.me/show/61071391)

ลืมตาใหม่ได้ยังสตังค์หล่น
เหรียญกลิ้งวนไม่น้อยจะพลอยหาย
คงเพลิดเพลินเชิญดื้อเลิกตื้อ..อาย
หลับให้สบาย..เถิดย่า…เกินกว่ามอง

ที่นอนโชว์โอ่อ่าราคาตก
น้ำหมากหกเลอะเปื้อนตักเตือน…จ้อง
บ่นกระแนะกะแหน่บอกแค่ลอง
ส่งเสียงก้องว่าถูกปล้ำ…โอ้ยกรรมเรา

Jannjao

ยายนะยาย 555


ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตครับ


หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 01 กรกฎาคม, 2560, 05:53:51 PM

ฝันสลายคล้ายคนตะโกนก้อง
ลืมตาจ้องโธ่โว้ย..โหยตาเฒ่า
มายืนดูแลบลิ้นได้กลิ่นเมา
ยังพูดเหมาว่าฉันนั้นโวยวาย

ยอมรับหลับลึกไปหวามไหวนั่น
หนุ่มล่ำสันกล้ามโตโก้อิ๊บอ๋าย
มาเอ่ยปากฝากรักปรี่ทักทาย
เราก็อายเป็นนะดั๊น..ละเมอ

 :21:


หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 01 กรกฎาคม, 2560, 10:18:29 PM

รปภ...ได้ฟังหวังจะห้าม
รีบมาถามทันใด..อะไรเหรอ ?
ใจเย็นเย็นทั้งคู่รู้นะเออ
พอยามเผลอมาดักลักที่นอน

ขอคุณยายเห็นใจไม่เอาเรื่อง
อย่าขุ่นเคืองหนุ่มเจาเมาแล้วหลอน
จับมือกันทันทีอย่ามีงอน
เรื่องคราวก่อนอภัยไม่ระคาง

ความจริงยายใจดีไม่มีโกรธ
มิถือโทษสักนิดคิดบาดหมาง
จั่นเจาก็ยอดมิตรคิดปล่อยวาง
ปล่อยยายปล้ำคืนบ้าง...ต่างหายกัน

 :28:

พรานไพร


หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 02 กรกฎาคม, 2560, 08:28:08 AM

เง้ออออออเคลียไงเนี่ย :14:



นั่งฟังความยามล้านขับขานถ้อย
ชะชะหนอยเคลียทางเข้าข้างนั่น
อย่ามาหลอกซอกแซกพูดแดกดัน
เดี๊ยะล่อหัน...ใครเนี่ยจะเสียที

ขืนอยู่ไปไม่วายอับอายเขา
คนอย่างเราถือนักเรื่องศักดิ์ศรี
เนี่ยต่อหน้าธารกำนัลมันไม่ดี
หากว่ามี ห้องหับจับปล้ำชัวร์

 :21:


หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 02 กรกฎาคม, 2560, 10:35:55 AM


...ขอขอบพระคุณ คุณแม่บ้าน ท่านจั่นเจา
และท่านพรานไพร ที่มาร่วมต่อกระทู้ครับ
กำลังสวมอารมณ์ซึ้งๆ ปูพงสิทธิ์ อยู่ดีดี
เจอมุกหักมุม ของท่านๆนี่ไปไม่เป็นเลย...

...ขอคิดมุกก่อน เดี๋ยวจะมาตอบครับ...หึหึ
Soul

 :12:



หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 02 กรกฎาคม, 2560, 11:32:21 AM

รปภ...ได้ฟังหวังจะห้าม
รีบมาถามทันใด..อะไรเหรอ ?
ใจเย็นเย็นทั้งคู่รู้นะเออ
พอยามเผลอมาดักลักที่นอน

ขอคุณยายเห็นใจไม่เอาเรื่อง
อย่าขุ่นเคืองหนุ่มเจาเมาแล้วหลอน
จับมือกันทันทีอย่ามีงอน
เรื่องคราวก่อนอภัยไม่ระคาง

ความจริงยายใจดีไม่มีโกรธ
มิถือโทษสักนิดคิดบาดหมาง
จั่นเจาก็ยอดมิตรคิดปล่อยวาง
ปล่อยยายปล้ำคืนบ้าง...ต่างหายกัน

 :28:

พรานไพร


(http://upic.me/i/dr/e90d7bf64.jpg) (http://upic.me/show/61073988)


รปภ.พรานไพรจิตใจกล้า
เจรจาละมุนเลิกหุนหัน
สาลิกามหาชายเป่ายายตัน
เหตุห้ำหั่นสงบต้องปรบมือ

หันดูมองน้องย่าสายตาเยิ้ม
คงอยากเติมรักใหม่แบบไม่ดื้อ
ด้วยสุขุมนุ่มลึกมิยึกยือ
ฉุดลากถือพี่พรานเบิกบานใจ


รับไปนะพี่พราน  ย่า ( ยาย ) แกกระหายความรัก

ปล  ขอบพระคุณ ท่านโซล เจ้าของกระทู้ผู้อ่อนไหว ด้วยครับ
  
Jannjao

ขอบพระคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต




หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 02 กรกฎาคม, 2560, 01:26:45 PM
(http://f.ptcdn.info/606/015/000/1392269867-31650604-o.jpg)


หลับตาลงตรงนี้ที่หมอนตัก
ขอเพียงพักผ่อนคลายหายหงุดหงิด
ปล่อยละวางบางเรื่องเปลืองหัวคิด
ขอใช้สิทธิ์วันนี้เรียกที่รัก

หลับตาพริ้มยิ้มฉายถึงปลายฝัน
ช่างสุขสันต์จริงหนอขอยึดหลัก
ได้เคียงข้างอย่างนี้ยินดีนัก
อย่าไสผลัก ถึงจะแก่ก็แค่ยาย

 :21:

...ตระกองกอด นงลักษณ์ แนบตักอุ่น
ไล้ละมุน เกศงาม ยามสยาย
ช้อนปอยปรก ทัดหู...วธูอาย
สองตาปราย เพ่งพิศ พินิจนวล

ลมหายใจ แผ่วรด จรดสองแก้ม
ชมพูแซม ระเรื่อ เจือบางส่วน
ริมฝีปาก จิ้มลิ้ม พริ้มเพราชวน
เร้ารัญจวน หวั่นไหว ใจระทึก...

Soul  ...แหมคุณยาย ท่านอุตส่าห์
ให้เกียรติขอใช้สิทธิ์...
แล้วจะให้ลูกหลานปฏิเสธได้อย่างไรเล่าครับ
...แต่เล่นบทนี้ต้องตั้งสมาธิอย่างมาก
กลัวเผลอหลุดเกรียนเข้าให้...แหะแหะ

(มือใหม่หัดขายเกี๊ยว...ช่วยออมมือด้วยนะคร๊าบ)

:12:




หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 02 กรกฎาคม, 2560, 04:17:37 PM

เง้ออออออเคลียไงเนี่ย :14:



นั่งฟังความยามล้านขับขานถ้อย
ชะชะหนอยเคลียทางเข้าข้างนั่น
อย่ามาหลอกซอกแซกพูดแดกดัน
เดี๊ยะล่อหัน...ใครเนี่ยจะเสียที

ขืนอยู่ไปไม่วายอับอายเขา
คนอย่างเราถือนักเรื่องศักดิ์ศรี
เนี่ยต่อหน้าธารกำนัลมันไม่ดี
หากว่ามี ห้องหับจับปล้ำชัวร์

 :21:


(http://upic.me/i/36/1266832634.jpg) (http://upic.me/show/61075479)


นั่งดูข่าวสาวใหญ่รุ่นใกล้ทวด
ปวดร้าวรวดเจ็บจำโจรคลำหัว
ไยยุพินดินนางจืดจางกลัว
พูดยวนยั่วเหยียบย่ำอยากปล้ำจริง

ชวนสงสัยไปดูให้รู้เรื่อง
บ้านหลังเขื่องริมคลองเจ้าของหญิง
ชะเง้อมองจ้องอยู่นั่งคู่ลิง
หลายตัววิ่งหลายตัวเน้นซ้อมเล่นงาน

บ้านยายเป็นคณะละครลิงนะครับ   คงเบื่อปล้ำลิงน่ะ  นั่นคือ สาเหตุ  555

Jannjao

ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต


หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 03 กรกฎาคม, 2560, 02:58:42 PM
สวัสดีพี่ จจ พพ  SSและพี่ศิค่ะ
แอบมาแวะแซวก่อนว่า หนุ่มเหลือน้อยทั้งสามแวะไปรับยาช่องเบอร์  2 บ้างป่าว เห็นจากป่วนเกรียนเวบมากกกก แอบเห็นพี่ พพ มาวางกลอนประกวดแบบ โอ้...แม่เจ้าสงสัยเมา (น้ำลาย) คริๆๆ  ล้อเล่นน้าาาา ส่วนพี่ จจ แต่งนิทานได้ลุ้นมาก (ช่างสรรค์สร้าง คริๆ)

และสุดท้ายตาลุงSS (เดี๋ยวนี้เรียบร้อยขึ้นสงสัย แม่มาคุมป่าว กร๊ากๆ) พี่ศิรับหน้าไปก่อนน้าาาา วตีไม่ค่อยเข้ามา ป่วยๆ แวบเข้าๆออกรพ. มากช่วงนี้ (ยังไม่ตาย ^^)

ปล. ฝากถึงพี่ระนาดดูดวงได้แม่นมากกกกกเรื่องเจ็บป่วยนี่แหละ เดี๋ยวเม้าส์หลังไมค์เนอะ

ส่วนพี่ศิลาสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วย

จากลิงน้อย
วตี


หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 03 กรกฎาคม, 2560, 06:30:19 PM
(http://upic.me/i/t5/12image.jpg) (http://upic.me/show/57810480)


เรียน ท่าน สว ( สิริวตี )


พี่ฟังข่าวร้าวรานป่วยนานเตลิด
เรื่องก่อเกิดอย่างไรอยากใคร่ถาม
ป่วยกลั่นแกล้งสนุกหรือลุกลาม
แม่คนงามหมายมอบช่วยตอบที

อันนิทานนานนมนิยมแต่ง
อาจผลาดแผลงผกผันแบบขวัญหนี
หรือทุกข์เข็ญเย็นใจกระไรดี
เมลล์บอกพี่จัดให้มิใคร่ครวญ

เรื่องหัวเกรียนเขียนงานทำนานแล้ว
อาจส่อแววว้าวุ่นกับหุ้นส่วน
ท่านSS-ละอองเริ่มจ้องกวน
ท่านพรานป่วนกรุณาร่วมหากิน

มนต์สะกดจดหมายจงคลายสร่าง
สรรพางค์แกร่งกล้ามหาหิน
กลับมาเยือนเรือนเย็นเป็นอาจิณ
ดวงดับดิ้น..พี่ดูแล้ว...คลาดแคล้วไกล


เชื่อพี่เถอะ นะท่าน สว.  


ขอแสดงความนับถือ

Jannjao


(http://upic.me/i/vc/51gsvqiim1l.jpg) (http://upic.me/show/61085868)


ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต


หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 03 กรกฎาคม, 2560, 11:01:56 PM

มอบกลอนแด่แม่ลิงกลิ้งหลุนหลุน
คลายว้าวุ่นจากหมองมาผ่องใส
อันพยาธิมาดร้ายจงหายไป
ถึงวันใหม่กลับมาพี่ยาคอย

มานั่งฟังนิทานท่านเจาแต่ง
คติแฝงฮามุกรุกไม่ถอย
ละอองดินหินโหดโดดเข่าลอย
คุณโซลปล่อยของดีตีลังกา

ห้ามเจ็บนานรีบหายมลายเศร้า
ยังรอเจ้าพุ่มพวงด้วยห่วงหา
ด้วยเดชะกุศลดลนำพา
ขอแก้วตาสดชื่น..คืนร่างลิง

 :18:

พรานไพร


หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 04 กรกฎาคม, 2560, 01:16:44 PM


สุภาพโซลพิศแพร้ว           ทางธรรม
แม้อาจเซถลำ                   บ่อยครั้ง
"เมีย-แม่"งดถามนำ          ขอเถอะ
ไหวหวั่นเผลอหลุดพลั้ง      สบเศร้าหวาดเสียว

เช่นเดียวกับพจน์พ้อง         "สามี"
หรืออาจเรียกบางที            "ทาสรับใช้"
อยากให้แม่กุลสตรี             ลองหน่อย
เรียก"สุดที่รัก"ให้               หยดย้อยระรื่นหู

Soul ...ลุงน่ะอยู่ที่บ้านเรียบร้อยพูดจา
สุภาพไพเราะไม่เกรียนเหมือนในเว็ปหรอก...
เธอจะเอาไปใช้หัดพูดเพราะๆหวานๆ
กับคนที่บ้านบ้างก็ได้นะ...หึหึ

 :21:



หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 04 กรกฎาคม, 2560, 04:23:27 PM

มอบกลอนแด่แม่ลิงกลิ้งหลุนหลุน
คลายว้าวุ่นจากหมองมาผ่องใส
อันพยาธิมาดร้ายจงหายไป
ถึงวันใหม่กลับมาพี่ยาคอย

มานั่งฟังนิทานท่านเจาแต่ง
คติแฝงฮามุกรุกไม่ถอย
ละอองดินหินโหดโดดเข่าลอย
คุณโซลปล่อยของดีตีลังกา

ห้ามเจ็บนานรีบหายมลายเศร้า
ยังรอเจ้าพุ่มพวงด้วยห่วงหา
ด้วยเดชะกุศลดลนำพา
ขอแก้วตาสดชื่น..คืนร่างลิง

 :18:

พรานไพร

มีแค่แรงบันดาลใจจะให้อยู่
ลมหายใจที่รู้เริ่มแผ่วนิ่ง
มีแค่ไฟแห่งฝันยึดมั่นพิง
มิหวังอิงใดแล้วนอกจากธรรม

ไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
คนเราเกิด เจ็บ ตาย เช้าสายค่ำ
หากวันใดไม่มาอย่าระกำ
คิดว่าไปเริงระบำสวรรยา

สิริวตี

เอาน่า ตอนนี้ไม่เป็นไรมาก ขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วง ไม่สบายคราวนี้จิตตกนิดๆหน่อยๆ แต่ก็ทำใจเริ่มได้ละ

คิดถึงทุกคนนะคะ


หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 04 กรกฎาคม, 2560, 04:28:45 PM

จิตตกนิดหน่อยนั้น      ฉันใด
ตกมากน้อยเท่าไร       โปรดแจ้ง
ตกลงใส่หัวใคร           ละนั่น ซวยเฮย
แล้วอย่าไปเหวี่ยงแว้ง  กัดผู้สัญจร...

Soul ...มันเหมือนอาการ"โรคกลัวน้ำ" มากกว่านา
อุตส่าห์เลี่ยงใช้ชื่อสุภาพ..หึหึ

 :27:



หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 04 กรกฎาคม, 2560, 04:35:54 PM
นี่เขาเรียกปากแล้ว    หรือลุง
เดี๋ยวจะโดนตีพุง      แน่แท้
รับยาช่องสองปรุง     พิเศษ
หมอเรียกอย่าลืมแล้   โรคนี้มิมีหาย

สิริวตี
 :27:

กลับบ้านก่อน ฝนจะตก


หัวข้อ: Re: ...ตลอดเวลา...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 04 กรกฎาคม, 2560, 05:01:47 PM


โรคกายคงมิร้าย          แรงนัก
ห่วงแต่โรคความรัก     ปลกเปลี้ย
ยิ่งดึกยิ่งเหวี่ยงวัก        ว้าวุ่น
จิตตกร่วงหล่นเตี้ย        ช่วยช้อนเอาไหม

ปากกรรไกรชื่อนี้           ฉายา
คุณแม่บ้านกรุณา          มอบให้
มิใช่ฟลุ๊คได้มา              เพราะโชค ช่วยเนอ
จิกกัดฟัดแย่งใช้            ตอบโต้ตะลุมบอน

Soul ...ฉายานี้มิได้มาเพราะโชคช่วยนะ ขอบอก...หึหึ

 :21: